ชื่อเรื่องย่อหลัก


>>ครูใหญ่ยุนบยองกูซื้อนาฬิกาข้อมือและสลักข้อความด้านหลังด้วยลายมือตัวเอง เพื่อเก็บไว้ให้หลานชายในอนาคต ขณะที่ซุนแอยังไม่ได้สติและพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลโดยมีสายสืบเฝ้าอยู่ กล่องไม้ขีดถูกพบในกระเป๋ากางเกงของซุนแอ สายสืบจึงรีบโทรแจ้งสายสืบดงชิกทันทีเพราะมีโน๊ตด้านในซึ่งเป็นลายมือเดียวกับฆาตกร

>> ยุนยองคาดคั้นโกมีซุกว่าใครคือคนร้ายตัวจริง การที่มีซุกแจ้งความเท็จเพื่อใส่ร้ายพี่ชายตัวเองนั้น ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายเพราะฆาตกรยังลอยนวลและฆ่ายูบอมรยงไปอีกคน แต่โกมีซุกเอาแต่ปฏิเสธว่าไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น

>> แฮจุนให้ปากคำตามความจริงทุกอย่างและอยากให้สายสืบดงชิกไปตรวจสอบลายมือของเขาทั้งในข้อสอบและการบ้านนักเรียน เพราะลายมือของเขาไม่เหมือนกับลายมือของคนร้ายเขียนไว้ในกล่องไม้ขีด แต่สายสืบดงชิกยังปักใจเชื่อว่าแฮจุนคือคนร้ายเพราะเห็นเขาอยู่ในที่เกิดเหตุทุกครั้ง

>> แบคฮีซอบนั่งเฝ้าซุนแออยู่หน้าห้องตลอดเวลา พ่อแม่ของซุนแอเห็นใจจึงพาไปเลี้ยงข้าว แฮจุนยังอยู่ในห้องขังขณะที่สายสืบดงชิกไปรวบรวมเอกสารและข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับแฮจุนซึ่งเป็นของปลอม เพราะแฮจุนไม่มีตัวตนอยู่จริงหรือไม่เคยเกิดมาด้วยซ้ำ แฮจุนยอมบอกความจริงทุกอย่างเกี่ยวกับตนเองแต่ขอให้สายสืบดงชิกเรียกครูใหญ่ยุนบยองกูไปที่บ้านของเขาเพื่อฟังทุกอย่างพร้อมกัน 

>> ในห้องทำงานที่บ้านของแฮจุน สายสืบดงชิกได้เห็นทั้งภาพข่าวในอนาคตและบันทึกคดีของตนเองอยู่ที่นั่น แฮจุนบอกว่าตนเองมาจากอนาคตและเป็นหลานปู่ของยุนบยองกู ส่วนยุนยองก็คือลูกสาวในอนาคตของแบคฮีซอบซึ่งเป็นหลานชายของสายสืบดงชิก แฮจุนบอกเหตุผลว่าเขามาที่นี่เพื่อจับคนร้ายที่จะฆ่าเขาในอนาคต สายสืบดงชิกไม่เชื่อและคิดว่าไร้สาระ จนกระทั่งครูใหญ่บยองกูเห็นนาฬิกาข้อมือของแฮจุนที่มีข้อความสลักด้านหลัง และยืนยันว่าเป็นลายมือของตนเองบนนาฬิกาที่เขาเพิ่งซื้อและตั้งใจจะเก็บไว้ให้หลานชาย

>> เมื่อซุนแอฟื้นแล้ว เธอยืนยันกับสายสืบว่าไม่เห็นหน้าคนร้ายและแฮจุนก็คือคนที่ช่วยเธอไว้ ยุนยองกลับไปหาแฮจุนและสวมกอดเขาด้วยความดีใจ สายสืบดงชิกพาแฮจุนไปตรวจเลือดและรอผลพิสูจน์ดีเอ็นเอ เพื่อพิสูจน์ว่าเขาคือหลานชายของยุนบยองกูจริงๆ แต่ระหว่างนี้เขาจะต้องถูกกักบริเวณอยู่ที่บ้านและห้ามออกไปไหนทั้งสิ้น
ถึงแม้ว่าสายสืบดงชิกยังไม่เชื่อแฮจุน แต่เขาก็ถามยุนยองว่าใครคือแม่ของเธอ แล้วดงชิกก็รู้สึกน้อยใจว่าทำไมฮีซอบไม่เคยพูดถึงเขาให้ยุนยองฟังเลย ยุนยองจึงบอกว่าอาจเป็นเพราะดงชิกขาดการติดต่อกับฮีซอบ

>> แฮจุนแน่ใจว่าอีกไม่นานสายสืบดงชิกจะต้องเชื่อและมาร่วมมือกันจับคนร้ายอย่างแน่นอน แฮจุนสามารถบอกหัวข้อข่าวในหนังสือพิมพ์ที่ดงชิกกำลังอ่าน และทำนายผลการตัดสินกีฬาในทีวีที่ดงชิกกำลังดูได้อย่างถูกต้อง สายสืบดงชิกยอมร่วมมือกับแฮจุนเพื่อปิดคดีนี้ให้ได้ เพราะมันอาจเปลี่ยนอนาคตของเขาได้ด้วย เขาอนุญาตให้แฮจุนออกนอกบ้านเพื่อไปดื่มกับครูใหญ่ยุนบยองกู ยุนบยองกูดีใจที่รู้ว่าแฮจุนคือหลานชายและได้รู้ว่าเจ้าของโรงน้ำชาบงบงคือลูกสะใภ้ของตนเอง

>> แฮจุนไปที่โรงน้ำชาบงบง แต่กลับพบว่าชองอากำลังจะไปจากหมู่บ้านนี้ ซึ่งต่างจากข้อมูลของแม่ที่เขารู้มา ยอนอูซ่อมรถให้แฮจุนจนดึกและขอตัวไปหาชองอา 

>> วันต่อมาที่งานศพของยูบอมรยง แฮจุนถามยอนอูว่ามีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าระหว่างที่เดตกับชองอาเมื่อคืนนี้ 

>> แฮจุนไปเยี่ยมซุนแอที่โรงพยาบาล แต่กลับพบกระเช้าผลไม้มีกล่องไม้ขีดบงบงอยู่ด้านใน ซึ่งเขียนถึงซุนแอว่า "ค่อยยังชั่วที่ได้สติแล้ว แล้วเจอกันใหม่นะ"