>> ยอนอูเจอคู่มือการใช้รถย้อนเวลาจึงจะขโมยรถ ยอนอูมาที่บ้านของแฮจุนและรีบขับรถหนีไปเพราะเห็นสายสืบดงชิกอยู่ที่นั่นด้วย เมื่อแฮจุนรู้ความจริงจากชองอาว่ายอนอูคือฆาตกรตัวจริง เขาจึงรีบวิ่งตามไปเพื่อขวางหน้ารถก่อนที่ยอนอูจะขับผ่านอุโมงค์ ยอนอูลงจากรถและซ้อมแฮจุนอย่างสาหัส
>> ยุนยองกลับมาที่บ้านและพบกับโกมีซุกที่บอกว่ายอนอูคือคนร้าย ยุนยองและสายสืบดงชิกรีบตามไปที่อุโมงค์ ยอนอูกำลังจะใช้ก้อนหินทุบหัวแฮจุน แต่ถูกสายสืบดงชิกยิงเข้าที่แขนซะก่อนและถูกควบคุมตัวไปที่สถานีตำรวจ ส่วนแฮจุนถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล
>> ตำรวจค้นบ้านและห้องของยอนอูอย่างละเอียดแต่ไม่พบหลักฐานการฆาตกรรม ครูใหญ่ยุนบยองกูไม่เชื่อว่ายอนอูคือคนร้ายเพราะเขาเพิ่งกลับจากต่างประเทศหลังจากเกิดเหตุ แต่สายสืบดงชิกบอกว่ายอนอูโกหกมาตั้งแต่แรกเพราะในหนังสือเดินทางระบุวันที่ที่เขากลับมาก่อนหน้านั้นโดยไม่ได้บอกใคร
>> ยอนอูไม่หวั่นไหวขณะถูกสอบปากคำ เพราะเขามั่นใจว่าตำรวจไม่มีทางพบหลักฐานที่จะเอาผิดเขาได้ อาการของแฮจุนดีขึ้นแต่ยังต้องพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาล เขาขอโทษยุนยองที่พ่อของตัวเองทำร้ายคนในครอบครัวของเธอ แต่ยุนยองบอกว่าเขาเองก็ถูกทำร้ายเช่นกัน และไม่ว่าเขาจะเป็นลูกของยอนอูหรือใครก็ตาม เธอจะไม่มีวันมองเขาเปลี่ยนไปจากเดิม
>> จดหมายทั้งหมดที่ยอนอูเขียนให้ชองอาด้วยมือซ้ายขณะที่เขาอยู่อเมริกา เธอนำไปให้พ่อของยอนอูเก็บไว้ก่อนที่จะตัดสินใจออกไปจากหมู่บ้านแห่งนี้ ครูใหญ่บยองกูได้รับรู้ว่าชองอากำลังตั้งท้องลูกของยอนอู
>> ยุนยองช่วยสายสืบดงชิกตามหาชองอา เพราะเธอเป็นคนรักของยอนอูที่น่าจะให้เบาะแสบางอย่างได้ พ่อของซุนแอบอกกับยุนยองว่า ชองอามานั่งที่หน้าร้านของชำเพื่อรอรถโดยสารในช่วงเช้ามืด เขาเห็นเธอจ้องมองถุงเท้าเด็กอ่อนที่อยู่ในมือ แต่เขาไม่รู้ว่าชองอานั่งรถไปที่ไหน
>> แฮจุนพยายามทบทวนว่าตนเองเคยเห็นลายมือของพ่อหรือไม่ จนกระทั่งนึกได้ว่าปู่ของเขาเคยเห็นลายมือของพ่อในจดหมายที่เขียนให้เขาตอนเด็ก แสดงว่าปู่รับรู้มาโดยตลอดว่าลายมือของคนร้ายในกล่องไม้ขีดคือลายมือของยอนอู
>> แฮจุนไปหาปู่ที่บ้าน เห็นปู่กำลังเผาจดหมายทั้งหมดของชองอา เขาต่อว่าปู่ที่ปกปิดมาตลอดและจะไม่มีความสุขไปทั้งชีวิต แต่ปู่อ้างว่าเขาทำไปเพราะไม่ต้องการให้แฮจุนที่จะเกิดมารับรู้ว่าพ่อเป็นฆาตกร แฮจุนแย่งจดหมายกลับคืนมาได้บางฉบับและนำไปให้สายสืบดงชิกจนสามารถปิดคดีได้
>> เมื่อทุกอย่างจบลงและคนร้ายถูกจับแล้ว แฮจุนและยุนยองจึงจะกลับไปยังปีปัจจุบันของพวกเขา ยุนยองใช้เวลาอีกหนึ่งวันที่เหลือเพื่อบอกลาครอบครัวของเธอ เธอซื้อกีต้าร์ตัวใหม่ให้กับแบคฮีซอบและขอให้เขารับปากว่าจะไม่ทอดทิ้งซุนแอหรือทำให้เธอร้องไห้ เธอบอกกับเขาว่าสักวันหนึ่งพวกเขาจะได้พบกันอีก
>> แฮจุนไปหายอนอูและได้รู้ว่าเขาเกลียดผู้หญิงทุกคนที่อ่านหนังสือ เพราะแม่ของเขาติดการอ่านหนังสือจนไม่สนใจลูกและทอดทิ้งเขาไปในที่สุด เมื่อยอนอูรู้แล้วว่าแฮจุนมาจากโลกอนาคต แฮจุนจึงบอกกับยอนอูว่าตนเองคือลูกในท้องชอนอาซึ่งก็คือลูกชายในอนาคตของเขา จากนั้นเขาก็ทิ้งรูปคู่พ่อลูกของตนเองกับยอนอูไว้ให้และขอให้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างทุกข์ทรมานอยู่หลังลูกกรง
>> แฮจุนและยุนยองบอกลาครอบครัวของซุนแอ เธอรับปากกับซุนแอว่าจะได้พบกันอีกใน 34 ปีข้างหน้าและดีใจที่ได้ซุนแอกลับเข้ามาในชีวิตอีกครั้ง
>> แฮจุนและยุนยองกำลังเดินทางกลับไปยังปี 2021 เขาไม่เสียดายที่ไม่ได้บอกลาปู่หรือพ่อกับแม่ เพราะตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่เขาได้ใช้เวลากับพวกเขามาพอสมควรแล้ว และไม่ได้ตั้งใจมาตามหาพวกเขาตั้งแต่แรก
>> หลังจากที่ขับรถผ่านอุโมงค์ พวกเขาได้ยินชาวบ้านตะโกนเรียกชื่อครูแฮจุน จึงรู้ว่าตนเองยังคงอยู่ที่หมู่บ้านเดิมในปี 1987
