แฮจุน ไม่ได้คิดว่า แบคยูซอบ คือคนร้าย เขาไปคาดคั้นความจริงจากแบคฮีซอบ จนแบคฮีซอบยอมบอกว่า หมวกใบนี้เป็นของพี่ชาย และในคืนนั้น พี่ชายขอให้ไปดูว่าห้องของครูอีจูยองเปิดไฟอยู่หรือเปล่า เพราะเธอไม่ได้ไปที่โรงน้ำชาตามนัด
โกมีซุกนำชุดไปให้แม่เปลี่ยนที่โรงพยาบาลและบังเอิญเห็นแบคฮีซอบทิ้งหมวกสีฟ้าลงถังขยะ เธอจึงแอบเก็บไว้
อีคยองแอ พี่สาวคนโตของซุนแอ คือเหยื่อรายต่อไป อีคยองแอเอาเงินที่พ่อซ่อนไว้ใต้อ่างหมักกิมจิไปเพื่อจ่ายเป็นค่าประกวดมิสโคเรีย
แฮจุนและยุนยองสะกดรอยตามอีคยองแอ และเห็นเธอโทรศัพท์หาใครคนหนึ่งจนกระทั่งมีรถตู้มารับ พวกเขาเป็นแก๊งต้มตุ๋นที่หลอกลวงหญิงสาวที่ต้องการประกวด
อีคยองแอ ให้เงินพวกแก๊งต้มตุ๋นไปแล้ว แต่กลับเปลี่ยนใจอยากได้เงินคืน เพื่อนำไปให้ซุนแอได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยจึงเกิดทะเลาะวิวาทกัน แฮจุนและยุนยองเข้าไปช่วยเธอ
จู่ๆ แบคยูซอบก็ปรากฏตัวขึ้น และช่วยจับแก๊งต้มตุ๋นไว้ได้ แฮจุน เริ่มสับสนว่า นี่เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใหม่หรือ แบคยูซอบต้องมาที่นี่อยู่แล้ว
ซุนแอ ขอเลิกกับ ยูบอมรยง ทำให้เขาไม่พอใจ และจะพาซุนแอเข้าโรงแรม ยุนยองเข้ามาช่วยเอาไว้ และแบคฮีซอบก็เข้ามาช่วยกระทืบยูบอมรยง
แฮจุนตามอีคยองแอไปหลังที่ออกจากโรงน้ำชา เธอกำลังมีปากเสียงกับโกมินซูที่พยายามตามตื๊อ อีคยองแอผลักโกมินซูตกสะพานแต่ไม่ตาย แฮจุนเห็นว่าโกมินซูมือหักไปแล้ว และเขาก็ไม่น่าใช่ฆาตกรที่จะไปมัดคอและมัดมือของเหยื่อได้อีกแล้ว
ในคืนนั้น จู่ๆในบ้านก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลายสายคือ ยูบอมรยง บอกว่า ครูอีจูยองตายแล้ว สภาพศพถูกมัดมือมัดเท้าตามเหตุการณ์ปกติที่ควรจะเกิดขึ้น ทั้งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้แล้ว
