ฮีซอบบอกว่าเสื้อเปื้อนเลือดของพี่ชาย เป็นของตัวเองโดยที่ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับการฆาตกรรม เขาเลยถูกจับไปสอบสวน
พ่อของซุนแอ จะไปเอาเรื่องฮีซอบเพราะคิดว่าเขาคือ ฆาตกรที่ฆ่าอีคยองแอ แต่ซุนแอบอกว่า คืนนั้นฮีซอบอยู่กับเธอบนดาดฟ้าที่บ้านทั้งคืน พ่อซุนแอโมโหมากเพราะเป็นเรื่องน่าอับอาย เลยขังซุนแอไว้ในห้องและห้ามทุกคนบอกเรื่องนี้กับตำรวจโดยไม่สนว่าฮีซอบจะเป็นแพะรับบาป
เมื่อแฮจุนกับยุนยองได้ยินแบบนั้น เลยคิดว่า ยูซอบพี่ชายของฮีซอบ เป็นคนร้ายแน่ๆ เจ้าหน้าที่ตำรวจพบสร้อยคอแม่กุญแจในที่เกิดเหตุฆาตกรรมอีคยองแอ ฮีซอบก็ยังคงยืนยันว่าเป็นของตนเองทั้งที่เป็นสร้อยคอของพี่ชาย
ยูซอบเป็นนักศึกษาเอกวรรณกรรมเกาหลีที่มหาวิทยาลัยโซล ซึ่งเป็นคณะเดียวกับครูอีจูยองที่เพิ่งถูกฆ่า แฮจุนไปตามหายูซอบที่โซลแต่ไม่พบ และได้ข้อมูลว่ายูซอบถูกซ้อมก่อนจะโดนลากไปและติดต่อไม่ได้อีกเลย แฮจุนจึงตระหนักได้ว่าฮีซอบไม่ได้ปกป้องพี่ชายในข้อหาฆาตกรรมแต่กำลังปกปิดบางอย่าง เพราะฮีซอบยอมรับว่าหลักฐานทุกอย่างเป็นของตัวเอง แต่ไม่ยอมรับว่าเป็นคนฆ่า
ผลการพิสูจน์เลือดบนเสื้อไม่ตรงกับแบคฮีซอบหรืออีคยองแอ กลุ่มชายที่อ้างว่าเป็นตำรวจจากโซลมานำตัวฮีซอบไป และซ้อมอย่างหนักเพื่อให้บอกที่อยู่ของ ยูซอบ
ยุนยองจำเรื่องราวได้ว่าลุงของเขา (ยูซอบ) ชอบแอบไปหลบที่ชั้นเพดานห้อง เธอจึงไปที่บ้านของฮีซอบและพบยูซอบซ่อนตัวอยู่บนนั้น ยูซอบบาดเจ็บและมีเลือดออกบริเวณท้อง เขาเล่าให้ยุนยองฟังถึงเรื่องราวทั้งหมด
ในวันที่อีคยองแอถูกฆ่า ยูซอบบาดเจ็บมาหาฮีซอบในตอนเช้า ฮีซอบคิดว่าพี่เจ็บตัวเพราะไปประท้วงเหมือนเช่นเคย เขาจึงขอให้พี่ถอดเสื้อตัวนั้นและนำไปซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าของตัวเอง จากนั้นฮีซอบก็ให้พี่ชายหลบไปอยู่ห้องใต้เพดาน
ยูซอบและฮีซอบมีพี่ชายคนโตคือจินซอบ ซึ่งเป็นนักศึกษาในกลุ่มประท้วง เมื่อครั้งที่ยูซอบและฮีซอบยังเป็นเด็ก พวกเขาถูกพ่อแม่ขังไว้ในบ้านเพื่อจะออกไปตามหาพี่จินซอบ แต่พ่อแม่กลับถูกเจ้าหน้าที่ยิงตายที่หน้าบ้าน แม่กุญแจและลูกกุญแจที่ล็อคพวกเขาไว้ จึงมาเป็นสร้อยคอสองพี่น้องที่เป็นความทรงจำอันโหดร้ายของครอบครัว
ยูซอบขอให้ยุนยอง พาไปหาฮีซอบที่สถานีตำรวจ แต่แฮจุนบอกว่าฮีซอบถูกนำตัวไปที่โรงแรมอูจอง ยูซอบต้องการแลกเปลี่ยนตัวกับฮีซอบ เพราะรู้ว่าตนเองคือคนที่พวกนั้นต้องการตัว
ยุนยองรออยู่ด้านล่าง จู่ๆ ฮีซอบก็เดินขากะเผลกออกมาเพราะโดนฟาดขาอย่างหนัก เธอร้องไห้อย่างเจ็บปวด เมื่อเห็นต้นเหตุที่ทำให้พ่อเธอเดินขากะเผลก
ฮีซอบบอกกับเธอว่าคนทำผิดก็ต้องได้รับโทษ แต่เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองกับพี่ชายทำผิดอะไร ยุนยองไม่รู้จะตอบพ่อของเธออย่างไรดี เพราะเธอย้อนเวลามาไกลในเวลาที่พ่อกำลังมืดมนที่สุดในชีวิต
