อูยอบอกดัมว่าชายที่เธอพบก็คือเทพภูเขา เธอไม่ค่อยพอใจที่เขาผูกด้ายแดงและทำให้เธอฝันแบบนั้น อูยอจึงบอกว่าพรหมลิขิตระหว่างมนุษย์กับมนุษย์เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ดัมไม่อยากให้อูยอคิดมากจึงบอกเขาว่าไม่ต้องสนใจเรื่องด้ายแดงและความฝันนั้น เพราะเธอจะไม่ยอมให้เทพภูเขาได้สมหวัง
อูยอได้เห็นความฝันของดัมเช่นกัน จึงอยากให้เธอได้คบกับมนุษย์ธรรมดาที่วัยไล่เลี่ยกัน ไร้ทุกข์และใบหน้ายิ้มแย้ม ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาทำไม่ได้ เขาตั้งใจว่าเมื่อครบพันปี เขาก็จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย
อีดันตั้งใจทำกิมจิกินเองและจะส่งไปให้แม่กินด้วย เขาจึงสั่งผักออนไลน์ ดัมยึดสมุดโน๊ตของโดแจจินที่วางแผนเดตกับฮเยซอนไว้ เธอชวนอูยอไปเดตตามแผนในสมุดของแจจินเพื่อเป็นการปลอบใจไม่ให้เขาคิดมาก จู่ๆ อีดันก็โทรบอกว่าผักกาดมาส่งแล้วและกองอยู่หน้าบ้าน แต่เขาติดซ้อมธนูจึงขอให้ดัมรีบกลับไปทำกิมจิก่อนที่ผักจะเน่า อูยอจึงตามไปช่วยทำกิมจิที่บ้านของเธอ
หลังจากทำกิมจิและกินอาหารด้วยกันแล้ว ดัมและอูยอดูรูปในวัยเด็กของเธอ เขาจึงขอรูปของเธอห้าใบ จากนั้นพวกเขาก็หลับไปในห้องของดัม เมื่ออีดันกลับมาบ้านและตะโกนเรียกดัม อูยอจึงรีบหายตัวไปพร้อมกับรูปที่ขอจากดัม ดัมอยากให้เขาได้รู้จักกับน้องชายของเธอ แต่เขาไม่อยากให้เธอโกหกน้องเวลาแนะนำตัว
ระหว่างที่ดูรูปด้วยกันนั้น ดัมบอกอูยอว่าเธอไม่สนใจที่เขาไม่ใช่มนุษย์ แต่กังวลว่าสักวันหนึ่งเมื่อเธอแก่ลงและตายจากไป เขาจะอยู่อย่างไร เธออยากใช้เวลาอยู่กับเขาให้นานที่สุด เช่นเดียวกับอูยอที่อยากจะเป็นอนาคตที่แสนธรรมดาของเธอ
ดัมขอให้อูยอช่วยประชาสัมพันธ์หาสมาชิกเพิ่มให้ชมรมวารสารประวัติศาสตร์ ซึ่งซูคยองและจองซอกยกมือเข้าร่วมด้วย เมื่อซอนอูยกมือขึ้น อูยอเห็นด้ายแดงที่ผูกกับดัมไว้ส่องแสงประกายขึ้นมา นอกจากนั้นอูยอยังใส่ชื่อของฮเยซอนไว้ด้วยเพื่อขอให้เธอช่วยจับตาดูดัมและซอนอู
ดัมจะต้องเดินทางสองวันหนึ่งคืนเพื่อไปสัมภาษณ์อาจารย์ท่านหนึ่งลงในวารสาร ก่อนที่ท่านจะเดินทางไปต่างประเทศ อูยอจึงขอร้องไม่ให้เธอดื่มมากเกินไปและอยู่ห่างๆจากซอนอู ดัมรับปากว่าเรื่องที่เขากังวลจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน เขากระซิบดัมจากด้านหลังและขอให้เธอเที่ยวให้สนุกแต่อย่ามีความสุขจนมากเกินไป ขณะที่ด้ายแดงในมือของเขาคล้องไว้กับเธอ
เมื่อเดินทางไปถึงแล้ว ดัมส่งข้อความหาอูยอเพื่อไม่ให้เขากังวล ซอนอูเดินตามมาและคว้าเธอไว้ก่อนที่จะถูกรถมอเตอร์ไซชน ดัมพยายามหลบเลี่ยงซอนอูจนเขารู้สึกได้ ค่ำวันนั้นทุกคนดื่มด้วยกันและเล่นเกมถามตอบ ซูคยองตอบคำถามของฮเยซอนว่าในกลุ่มนี้มีคนที่เธอชอบและมองไปที่รุ่นพี่จองซอก ส่วนดัมตอบว่าเธอมีคนที่ชอบมากๆ อยู่แล้ว และไม่มีอะไรที่จะทำให้เธอหวั่นไหวได้ ซอนอูรู้สึกน้อยใจที่ได้ยินดังนั้น ดัมออกมาเดินเล่นขณะที่หิมะเริ่มตกพอดี เธอเห็นซอนอูนั่งเศร้าอยู่คนเดียวและตั้งใจว่าจะไม่สนใจ แต่ด้ายแดงที่คล้องไว้ทำให้เธอเดินไปหาเขาและบอกให้เขากลับเข้าห้อง ซอนอูคว้าแขนของเธอไว้และบอกว่าชอบเธอ ถึงแม้จะรู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว เขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรและสายเกินไปหรือเปล่า ดัมพยายามหลีกเลี่ยงจากสถานการณ์นี้แม้ว่าในใจของเธอรู้สึกหวั่นไหว เมื่ออูยอโทรเข้ามาเธอจึงตัดสายเพราะไม่อยากให้เขาได้ยินเสียงซอนอู ดัมปฏิเสธซอนอูอย่างชัดเจนอีกครั้งก่อนที่เธอจะเดินจากไป
ฮเยซอนพยายามสนิทสนมกับแจจินมากขึ้นต่อหน้าคนอื่นเพื่อให้พวกเขาเข้าใจว่ากำลังคบกับแจจินจริงๆ โดแจจินจึงสารภาพกับเธอว่าเขาไม่ได้คบกับเธอเพราะคะแนน แต่เพราะเขาชอบเธอจริงๆ
เมื่อดัมไม่รับโทรศัพท์ อูยอจึงคิดจะไปหาเธอ แต่การไปโดยไม่มีเหตุผลมันก็จะดูแปลกเกินไป ขณะที่ดัมคิดว่าเป็นเพราะด้ายแดงหรือเปล่าที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อใกล้ชิดกับซอนอู ฮเยซอนออกมาตามหาดัมและบอกว่าเธอรู้เรื่องด้ายแดง ดัมจึงถามว่ามันเป็นพรหมลิขิตจริงๆหรือ แต่ฮเยซอนตอบว่ามีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่จะกำหนดโชคชะตาของตัวเองได้
ในวันเดินทางกลับ อูยอไปรอรับดัม เธอสะดุดด้ายแดงจนเกือบล้มขณะที่กำลังเดินไปหาเขา ทันใดนั้นเองซอนอูก็เข้ามาประคองเธอไว้ อูยอแสดงตัวว่าเขามารับดัม และดัมก็ยืนยันว่าคบกับอูยอก่อนที่เขามาเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย ซอนอูขอโทษดัมในสิ่งที่เขาพูดกับเธอเมื่อคืนนี้และไม่สนใจว่าดัมจะคบกับใครแต่ต้องไม่ใช่อูยอ เพราะเขาเห็นกับตาว่าอูยอกับอาจารย์ซอยองจูเคยไปดื่มกาแฟด้วยกันจนเป็นข่าวลือไปทั่วมหาวิทยาลัย ต่อมาอูยออธิบายกับดัมว่าเขาไปดื่มกาแฟกับอาจารย์ซอยองจูเพื่อคุยเรื่องงานเท่านั้น ดัมบอกอูยอว่าซอนอูสารภาพรักกับเธอ และไม่รู้ว่าเป็นเพราะด้ายแดงหรือเปล่า ถึงได้วนเวียนอยู่กับเขา แต่เธอกลัวว่าอูยอจะกังวลจึงพยายามระวังตัวไว้ ดัมมองเห็นด้ายแดงที่อูยอกำไว้แน่นและมีสีหน้ากังวล เมื่อนึกถึงคำพูดของฮเยซอน ดัมจึงคิดว่าเธอจะเป็นผู้กำหนดโชคชะตาของตัวเอง หลังจากนั้นเธอก็ขอลาออกจากงานพาร์ทไทม์และโทรไปบอกอูยอ
วันต่อมาซูคยองให้ดัมดูรูปที่อูยอจับมืออาจารย์ซอยองจูในร้านกาแฟ เธอพยายามบอกตัวเองว่าไม่มีอะไรและเชื่อใจอูยอ แต่โดแจจินสมทบอีกว่าเพิ่งเห็นอาจารย์ยองจูเดินออกมาจากห้องทำงานของอูยอ จึงคิดว่าสองคนนี้น่าจะกำลังคบกันจริงๆ ดัมไม่สบายใจจึงรีบไปหาอูยอและเห็นเขาปัดมือของอาจารย์ยองจูขณะที่เธอชวนเขาไปกินข้าวเย็นด้วยกัน อูยอใช้แววตาจิ้งจอกเพื่อดูดพลังวิญญาณของซอยองจู จากนั้นเธอก็เดินกลับไปอย่างคนที่ไม่รู้สึกตัว ดัมต่อว่าอูยอที่ทำร้ายคนอื่นด้วยวิธีนี้เพียงเพื่อต้องการพลังวิญญาณอย่างเร่งด่วนเพื่อเธอ อูยอยอมรับว่าไม่มีวิธีอื่นแล้วและขอให้ดัมอดทนรอ แต่เธอต้องการให้อูยอบอกความจริงและเธอก็จะอดทนรอได้แม้จะทั้งชีวิตก็ตาม เพราะสำหรับเธอแล้ว ถึงแม้เขาจะโกหกหรือหลอกใช้เธอ เธอก็ยังรักเขาอยู่ดี แต่เธอรับไม่ได้ที่คนอื่นต้องมารับเคราะห์เพราะเธอ จากนั้นเธอจึงขอเลิกกับอูยอ..
