เพราะความเป็นหนึ่งใจเดียวกันกองทัพของราชสำนักสามารพเอาชนะกลุ่มกบฎได้สำเร็จ หลังจากที่ใต้เท้ามินจินฮอนยอมตกลงและร่วมมือกับฝ่าบาทเพื่อยืนยันกับคนของพรรคนามินที่เหลือว่าฝ่าบาทจะทรงประทานตำแหน่งในราชสำนักให้พวกเขา ทางคนของนามินได้ทูลต่อฝ่าบาทว่ามีสายลับจากกลุ่มกบฎได้แฝงตัวอยู่ในกองทัพของราชสำนัก พัคมุนซูจึงวางแผนและหาวิธีจนจับตัวสายลับได้ และแฝงตัวซุ่มโจมตี และสามารถเอาชนะกองทัพของกบฎได้ และสามารถน
ในขณะที่ฝ่ายกบฎยึดวังที่ชองจูไปแล้ว และกำลังวางแผนที่จะมายังเมืองหลวง
และนั่นทำให้ประชาชนต่างหวาดกลัวและหนีเพื่อเอาตัวรอด
แต่ก็มีคนที่พร้อมจะสู้เพื่อปกป้องฝ่าบาท ทั้งดัลมุน มุนซู อาบง จางดัล ต่างพร้อมใจจะไปร่วมทัพเพื่อปกป้องฝ่าบาท ยอจีอวยพรและฝากให้มุนซูช่วยดูแลอาบงด้วย มุนซูสัญญากับยอจีว่าเขาจะกลับมาอย่างปลอดภัย และฝากให้ยอจีดูแลฝ่าบาทด้วย
ไรอันแอบได้ยินที่อึนกีคุยกับด็อกมี จึงบอกอึนกีว่าเขาอยากไปเรียนยูโดด้วย
จึงตามอึนกีไปที่โรงเรียน และที่นั่นเองทำให้เขาเจอกับซอนจูและรู้ความจริงว่าจริงๆแล้วด็อกมีกับซอนจูไม่ได้เป็นแฟนกัน
ไรอันพยายามหาทางช่วยด็อกมี และคิดถึงคำพูดของชีอันที่เคยพูดว่าแม่ไซต์เคยเรียกความเชื่อมั่นตอนที่มีข่าวว่าวงเขาแตกให้ผ่านวิกฤตครั้งนั้นมาได้
ไรอันจึงอยากให้แม่ไซต์คนนั้นช่วย ซึ่งแม่ไซต์คนนั้นก็คือด็อกมี ด็อกมีจึงพยายามปิดบังไม่ให้ไรอันรู้ว่าเธอคือแม่ไซต์ และไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของไรอัน
ไรอันพยายามหาทางช่วยด็อกมี และคิดถึงคำพูดของชีอันที่เคยพูดว่าแม่ไซต์เคยเรียกความเชื่อมั่นตอนที่มีข่าวว่าวงเขาแตกให้ผ่านวิกฤตครั้งนั้นมาได้
ไรอันจึงอยากให้แม่ไซต์คนนั้นช่วย ซึ่งแม่ไซต์คนนั้นก็คือด็อกมี ด็อกมีจึงพยายามปิดบังไม่ให้ไรอันรู้ว่าเธอคือแม่ไซต์ และไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของไรอัน
เพราะเรื่องงานนิทรรศการ ด็อกมีจึงได้ไปบ้านของชีอัน ด็อกมีตื่นเต้นมากแต่ก็ต้องพยายามเก็บความรู้สึก และเก็บอาการให้มากที่สุด ด็อกมีได้เห็นรูปที่เธอเป็นคนถ่ายชีอันไว้ และชีอันพูดถึงรูปนั้นว่าเป็นรูปที่แฟนคลับคนแรกของเขาถ่ายให้ เป็นตอนที่เขาไปออกรายการครั้งแรกหลังได้เดบิวต์ ชีอันยังพูดอีกว่าเป็นคนที่รู้จักเขาดีที่สุดเลยก็ว่าได้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าใครที่ถ่ายรูปนี้เป็นใครก็ตาม ด็อกมีเก็บอาการไม่ไ
ในขณะที่โรคระบาดยังคงทวีความรุนแรงและระบาดไปอย่างรวดเร็วและยังหาสาเหตุไม่ได้นั้น ยิ่งทำให้ประชาชนต่างหวาดระแวงและไม่ไว้ใจฝ่าบาท และคิดว่าฝ่าบาททรงทอดทิ้งประชาชน อีกทั้งวีบยองจูและองค์ชายมิลพุงยังหลบหนีออกจากสถานที่เนรเทศไปได้
จองกุกลงสมัครเลือกตั้งในเขตซอวอน
พรรคชาตินิยม ส่ง ฮันซังจิน นักการเมืองหน้าใหม่วัย 40
พรรคมินจิน ส่ง คังซูอิล ที่เคยเป็นประธานเขตปกครองพิเศษในซอวอนมาหลายปี
ยังจองกุก ตัวแทนอิสระที่ไม่ได้สังกัดพรรคไหน
จองกุกต้องต่อสู้กับตัวแทนพรรคอื่นอีกสองคน นั่นก็คือ ฮันซังจินและคังซูอิล
จองกุกวางแผนซ้อนแผนไว้อย่างดีและสัญญาที่เขาฉีกต่อหน้าคิมจูมยองกับฮูจาก็เป็นฉบับปลอม และเขายังเอาเอกสารตัวจริงและให้พ่อของเขาไปยื่นขอสินเชื่อ จนทำให้จูมยองและฮูจาต้องตามล่าหาตัวเขา ฮูจาจึงต้องใช้ไม้เด็ดนั่นคือไปหามียองและขู่ว่าจะบอกมียองว่าจองกุกเป็นนักต้มตุ๋น จนในที่สุดจองกุกก็ต้องยอมแพ้ฮูจา
นักสืบอึน อันและแจอิน พวกเขาไปที่ที่คังอึนจูและอัยการคังเคยอยู่เมื่อหลายปีก่อน ทำให้ได้รู้ความจริงว่าคังอึนจูและอัยการคังเคยถูกขังอยู่ที่ห้องใต้ดินมานานถึง 9 ปี ทั้งนักสืบอึน อันและแจอินต่างเจ็บปวดมากเมื่อรู้อดีตที่แสนเจ็บปวดของอัยการคัง
แจอินถูกจับตัวไป ทุกคนพยายามตามหาแจอิน นักสืบอึนโทรหาลูกน้องให้ตามหาแจอิน อันตามหาแจอินทุกที่ และใช้พลังจนหมดเรี่ยวแรงและล้มลงแต่เขาไม่ยอมแพ้และยืนยันที่จะตามหาแจอินต่อ และในที่สุดอันก็ตามแกะรอยตามแจอินจนเจอและ และพาแจอินส่งโรงพยาบาล อันขอโทษที่มาหาแจอินช้าเกินไป อันเห็นและได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นและที่แจอินรู้สึกในช่วงที่ผ่านมายิ่งทำให้เขารู้สึกผิด