บาริสต้าหูพิการที่รองประธานฮันเจกยูนจ้างมานั้น เธอคือสายที่คอยเขียนรายงานว่าใครพูดหรือนินทาอะไรเพราะเธอสามารถจับคำพูดจากฝีปากของคนอื่นได้ ข้อมูลล่าสุดที่เขาได้รับคืออันซึงยอนซึ่งเป็นคู่แข่งชิงตำแหน่งประธานใหญ่ กำลังจะลาออกเพราะปัญหาสุขภาพ ฮันเจกยูนแน่ใจว่าตนเองจะได้เป็นประธานของแทอิลแต่กังวลว่าจะเกิดแรงกดดันใหญ่ เขาจึงอยากให้ส่งคนที่เปรียบเสมือนกล้องวงจรปิดของตัวเองไปอยู่ทีมตรวจสอบบัญชีของพีเพิล โฮอูปฏิเสธที่จะร่วมทีมกับซึงโจโดยให้เหตุผลว่า ไม่มีพนักงานใหม่คนไหนยอมเสี่ยงกับรายได้ของตัวเอง ทั้งที่ยังไม่เคยรับรู้ทักษะของซึงโจอย่างแท้จริงในฐานะลูกชายของรองประธาน
คังฮยอนกังวลว่าหากไม่มีหนังสือยืนยันจากสถาบันการเงินสหกรณ์สินเชื่อคึมยัง การตรวจสอบบัญชีทั้งหมดของพีเพิลเอ็นเตอร์เทนเมนต์ก็จะสูญเปล่า โฮอูจึงอาสาที่จะจัดการเรื่องนี้ให้ จินยอนอาขับรถไปส่งโฮอูและได้เห็นความตั้งใจทำงานของเขาขณะที่อยู่ในรถ
โฮอูเห็นความวุ่นวายของสหกรณ์คึมซาที่มีสมาชิกผู้สูงอายุมากมายมาทำธุรกรรมการเงิน เขาไม่หยิบบัตรคิวหรือนั่งรอเหมือนนักบัญชีคนอื่นที่เคยมา แต่หาวิธีช่วยเหลือสมาชิกสหการณ์เหล่านั้นเพื่อร่นเวลาของพนักงาน โฮอูไม่รู้ตัวว่าโทรศัพท์ของตัวเองแบตหมด ทำให้ทีมของคังฮยอนที่กำลังรอหนังสือยืนยันไม่สามารติดต่อได้ เหลือเวลาเพียงหนึ่งนาทีที่สหกรณ์จะปิดทำการ พนักงานจึงขอเลื่อนเวลาออกหนังสือยันไปในวันรุ่งขึ้น แต่โฮอูได้เตรียมพิมพ์เอกสารอย่างถูกต้องมาเรียบร้อยและต้องการแค่การประทับตราเท่านั้น คังฮยอนอึ้งกับผลงานของโฮอูและขอบคุณที่เขาสามารถนำหนังสือยืนยันมาได้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีนักบัญชีคนไหนสามารถทำได้
ชิมฮยองอูต้องการส่งโฮอูไปเป็นหูเป็นตาให้กับรองฯฮันเจกยูน เขาจึงขอให้คังฮยอนรับโฮอูไปอยู่ในทีมตรวจสอบบัญชีที่พีเพิล ซึงโจได้รับมอบหมายจากพ่อเพื่อให้ดูแลการควบรวมกิจการของพีเพิลและซังอา แต่เขาปฏิเสธเพราะรู้ว่าพ่อของเขาจะแทงข้างหลังคนอื่นเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองเหมือนที่เคยทำกับแฮบิด ซึ่งในตอนนั้นซึงโจไม่รู้ว่าพ่อนำแฮบิดไปสร้างกองทุนลับให้กับซังอากรุ๊ปจนทำให้พ่อของจีซูต้องตาย (ประธานแฮบิด)
ซึงโจแปลกใจเมื่อรู้ว่าชิมฮยองอูจะส่งโฮอูไปอยู่ในทีมของคังฮยอน ทั้งที่การตรวจสอบบัญชีที่พีเพิลใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว เขาจึงบอกกับคังฮยอนว่าจะตรวจสอบเรื่องนี้เองและขอให้คังฮยอนทำตามที่ชิมฮยองอูขอไปก่อน โฮอูไม่อยู่เฉยหรือทำเหมือนไร้ตัวตนเมื่ออยู่ในทีมของคังฮยอนตามคำสั่งของชิมฮยองอู แต่เขาขอดูงบการเงินของพีเพิลที่ทรัพย์สินคงคลังดูผิดปกติและพยายามจะอธิบาย แต่ทีมของเขาปฏิเสธที่จะรับฟังเพราะได้ตรวจสอบอย่างดีแล้ว
คังฮยอนเฉลียวใจและตรวจสอบอีกครั้งจึงรู้ว่าทรัพย์สินที่เห็นในงบการเงิน เป็นเพียงตัวหลอกเพื่อใช้บังหน้าการขาดทุนเพราะพีเพิลไม่เคยปล่อยหนังออกไปฉาย คังฮยอนขอความเห็นและการวิเคราะห์ของโฮอูอย่างละเอียด จึงรู้ว่าพีเพิลไม่เคยมีกำไรหรือเสียภาษีและศิลปินในสังกัดก็ไม่เคยเสียภาษีเช่นกันเพราะไม่มีรายได้จากพีเพิล ซีอีโอคูคุกเข่าขอร้องคังฮยอนให้ปกปิดเรื่องนี้ในการสรุปรายงานตรวจสอบบัญชี เพราะอีโบซองลูกชายของประธานอีชานจูแห่งซังอากรุ๊ปคือต้นเหตุของการขาดทุน ซีอีโอคูขอโอกาสจากคังฮยอนเพราะกำลังรอการควบรวมกับซังอากรุ๊ปซึ่งสามารถทำให้หุ้นพุ่งอย่างมหาศาล แต่คังฮยอนต้องการให้ซีอีโอคูรับผิดชอบหากรู้สึกสำนึกผิดจริงๆ เพราะเขาไม่สามารถให้ความเห็นอย่างไม่มีเงื่อนไขได้ในฐานะนักบัญชี
ซีอีโอคูรีบรายงานรองฯฮันเจกยูนว่าคังฮยอนรู้ความจริงทุกอย่างแล้ว การควบรวมกิจการของพีเพิลและซังอากรุ๊ปอาจจะเป็นไปไม่ได้อีกต่อไปเพราะการตรวจสอบบัญชีไม่ผ่าน รองฯฮันเจกยูนขู่คังฮยอนเรื่องการสรุปรายงานงบการเงินของพีเพิลเพื่อแลกกับหน้าที่การงาน
โฮอูใกล้ชิดกับจินยอนอามากขึ้นเมื่อพวกเขาไปตรวจสอบสินค้าคงคลังในห้างสรรพสินค้าด้วยกัน โฮอูบอกคังฮยอนว่าเขาอยากเป็นนักบัญชีเพราะเคยโกรธแต่ไร้อำนาจที่จะทำอะไรได้ ต่างจากคังฮยอนที่มีความโกรธพร้อมกับอำนาจที่สามารถเปลี่ยนสิ่งที่ผิด และกำจัดรากเน่าของต้นไม่ก่อนที่มันจะเติบโตเป็นป่าใหญ่ คำพูดของโฮอูทำให้คังฮยอนตัดสินใจส่งรายงานให้ห้องตรวจสอบโดยปราศจากความเห็นของตัวเองและลาออกจากแทอิล คังฮยอนบอกกับโฮอูว่าเขาไม่ต้องการประนีประนอมกับความผิดพลาดของตัวเองด้วยการปกปิดความจริงถ้าหากต้องตรวจสอบบัญชีของพีเพิลในปีต่อๆ ไป เขาเชื่อว่าสักวันความโกรธของโฮอูจะมีอำนาจเพราะสติปัญญาของตัวเอง
คังฮยอนขอให้ซึงโจดูแลโฮอูให้ดีเพราะลูกเป็ดขี้เหร่ก็สามารถเป็นหงส์ได้ในสักวัน รายงานของคังฮยอนทำให้รองฯฮันเจกยูนคิดว่าจะต้องทำอะไรบางอย่างก่อนจะถูกฟ้อง เพราะสิ่งที่บริษัทสอบบัญชีขายไม่ใช่รายงาน แต่เป็นชื่อเสียงที่จะไม่ทำพลาดไม่ว่าในสถานการณ์ใดๆ
โฮอูที่จบเพียงมัธยมปลายแต่ทำหน้าที่ถ่ายสำเนาและกำจัดเอกสารของบริษัท ทำให้เขาได้เรียนรู้ข้อมูลทุกอย่างจากเอกสารเหล่านั้น และหาวิธีเข้าถึงบุคคลผู้มีอำนาจและควบคุมแทอิลการบัญชี
