การตายของพ่อและอีจูยอง ทำให้อัยการชอนจีฮุนตัดสินใจลาออกจากสำนักงานอัยการเพราะมีสายตาจับจ้องมากเกินไปหากเขาจะสืบสวนหาตัวคนร้ายในคดีนี้ ชอนจีฮุนสานต่องานของจูยองโดยคิดค่าทนายความเพียงหนึ่งพันวอนเท่านั้น
ซามูจังถูกแก๊งต้มตุ๋นรถมือสองหลอกขายรถให้ แต่รถใช้งานไม่ได้และไม่ได้รับเงินคืน ทนายชอนและมารีจึงวางแผนล่อซื้อจากพนักงานขายคนเดิมฮวังกึมชิกซึ่งสารภาพว่าทำงานให้กับท่านประธานตลาดยอนกึน ทนายชอนจึงซ้อนแผนและบอกว่าจะไม่เอาเรื่องแต่เขาขอเป็นดีลเลอร์กับท่านประธาน ฮวังกึมชิกพาทนายชอนและมารีไปฝากงานกับท่านประธานโดยบอกว่าเป็นญาติที่มาจากต่างจังหวัด
ฮวังกึมชิกช่วยฝึกงานให้ทนายชอนกับมารีและบอกเทคนิคการหลอกลวงลูกค้าโดยไม่รู้สึกผิดหรือกลัวเกรงกฎหมาย ท่านประธานถูกอัยการนาเยจินเรียกไปสอบปากคำเพราะมีผู้ตกเป็นเหยื่อร้องเรียนเป็นจำนวนมาก ขณะที่ทนายชอนและมารีกำลังฝึกงาน พวกเขาได้แอบสังเกตการณ์และเก็บข้อมูลความเคลื่อนไหวต่างๆของท่านประธานและสำนักงานของเขา ทนายชอนแน่ใจว่าแก๊งต้มตุ๋นตลาดยอนกึนเป็นเพียงตัวกลางที่ร่วมมือกับอีกหลายตลาดและจ่ายสินบนให้กับคนที่มีอำนาจเหนือกว่า
ทนายชอนอาสาเป็นดีลเลอร์ขายรถหรูเพื่อหาเงินให้ท่านประธานรวบรวมเงินสินบน เขาติดระบบจีพีเอสบนธนบัตรเพื่อให้อัยการนาเยจินติดตามและจับกุมทุกแก๊งที่ไปรวมตัวกันเพื่อนำส่งเงินสินบนได้ในที่สุด
วันต่อมาทนายชอนได้พบกับลูกความคนใหม่ที่สำนักงาน เขาจำใบหน้านั้นได้ดีและยืนกำมือข้างที่สวมแหวนหมั้นของจูยองไว้
