ชื่อเรื่องย่อหลัก

อาจารย์คิมให้กำลังใจอึนแจและบอกว่าไม่ต้องคิดมากกับเรื่องนั้นและบอกให้อึนแจปล่อยวางมันซะ และบอกว่าเธอไม่ผิด

เพราะมีคนไข้ฉุกเฉินเข้ามาที่โรงพยาบาลทลดัม เป็นนักโทษข้อหาฆ่าคนตายและมีโทษจำคุกตลอดชีวิต เขาเป็นโรคไตวายเรื้อรัง หมอชาต้องใส่ท่อที่คอของเขาเพื่อจะได้ฟอกไต

มีคนไข้ฉุกเฉินเข้ามาอีกราย เป็นหน่วยกู้ชีพหญิง ซุนยอง เธอถูกคนเมาตีหัวจนหมดสติและล้มลง เมื่อมาถึงโรงพยาบาล หัวใจของเธอหยุดเต้น รูม่านตาขยาย เป็นภาวะสมองตาย อาจารย์คิมและทีมแพทย์พยายามช่วยเธออย่างดีที่สุด อาจารย์คิมได้แจ้งกับคุณแม่ของคนไข้ คุณแม่ที่มองดูลูกสาวด้วยความเจ็บปวดใจเหลือเกิน

และเพราะมีคนไข้ฉุกเฉินทำให้พยาบาลทักกับหมอยุนไม่ได้เจอกันตามนัด
พยาบาลอึนทักสารภาพกับหมอยนุว่าเขาชอบเธอ และบอกหมอยุนว่าห้ามแอบไปกินไก่กับคนอื่นทั้งที่นัดกับเขาและเขาสัญญาว่าจะไม่ผิดนักอีก หมอชารู้เรื่องพ่อแม่ของหมอซอที่เสียชีวิตตั้งแต่ม.ต้นจากหมอเบ


คุณแม่ของผู้ป่วยสมองตายได้นำบัตรบริจาคอวัยวะให้กับอาจารย์คิม กับอีกหนึ่งคนไข้ฉุกเฉินที่เป็นนักโทษ และอาการของเขากำลังแย่ลง หมอชาจึงแจ้งเรื่องนี้กับอาจารย์คิมเพราะว่า คนไข้ทั้งสองมีกรุ๊ปเลือดเดียวกัน หมอชาจึงขอตรวจเนื้อเยื่อเพิ่มเติมว่าเข้ากันรึเปล่า แต่หมอซอไม่เห็นด้วยเพราะต้องการเวลาให้คุณแม่ได้มีเวลาทำใจก่อน และเพราะว่าคนไข้ฉุกเฉินนั้นเป็นนักโทษจึงยากที่จะทำใจ

อาจารย์คิมต้องการเวลา และอยากให้เวลากับแม่ของคนไข้สมองตายได้มีเวลาทำใจและพร้อมโดยไม่อยากไปกดดันครอบครัวของคนไข้..


คนไข้นักโทษมีอาการอักเสบจากการสอดท่อที่คอทำให้ต้องเอาท่อออก และเมือ่ถึงเวลาต้องฟอกไตจะต้องหาเส้นเลือดใหม่ซึ่งคิดว่าหาได้ยากและถ้าทำไม่ได้ คนไข้จะมีชีวิตอยู่ได้เพียงไม่เกิน 3 วัน

คุณแม่ของคนไข้สมองตายได้รู้เรื่องราวของคนไข้นักโทษจากแม่ของเขาว่าจริงๆแล้ว
เขาถูกรังแกที่โรงเรียน แม่ของเขาให้เขากินยาช่วยให้มีสมาธิเพื่อผลการเรียนจะได้ดีขึ้น ไตเขาถึงล้มเหลวทำให้เขาต้องฟอกไตและเพื่อนๆ ก็เลยรังแก โดนรังแกนานวันเข้าเขาก็ทนไม่ไหวจึงฆ่าคนตาย 2 คน คุณแม่ได้แต่โทษตัวเองว่าเป็นเพราะความผิดของตัวเองที่มัวแต่หาเงินโดยไม่สนใจลูก

คุณแม่ของซุนยอง คนไข้สมองตายจึงตัดสินใจที่จะบริจาคอวัยวะของลูกสาวเพราะรู้ดีว่านั่นคือสิ่งที่ซุนยองเองตั้งใจไว้ ถึงเวลาที่เคลื่อนย้ายคนไข้ซุนยอง เจ้าหน้าที่ทุกคนมายืนรอเพื่อจะส่งคนไข้ซูนยองกันทุกคน ช่วงเวลาเศร้าโศกเสียใจ และบอกลาลูกเป็นครั้งสุดท้าย ช่างเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกหนักหน่วงในใจทุกคน..

หมอชาบอกกับคนไข้ที่เป็นนักโทษจำคุกตลอดชีวิตว่า เพราะเขาเป็นคนไข้ของเธอ เธอทำตามหน้าที่อย่างดีที่สุดและต้องสัญญาว่าจะต้องกลายเป็นนักโทษตัวอย่างและเป็นลูกที่ดีของแม่ ได้รับทัณฑ์บนกลับสู่สังคม พยายามใช้ชีวิตโดยคิดถึงคนอื่นเหมือนกับชเวซุนยอง..

หมอชาบอกกับหมอยังโฮจุนว่าเธอจะไม่ไปจากโรงพยาบาลทลดัม..

หมอชาไปหาหมอซอและเล่าเรื่องของเธอให้หมอชาฟังว่าครอบครัวของเธอเป็นหมอ ทั้งพ่อ พี่ชาย พี่สาว แม่ของเธอเป็นแม่บ้านธรรมดาและมีความสุขกับโทรหาเธอ ตอนที่เธอเจอหมอซอครั้งแรก เธอไม่ชอบขี้หน้าเขาเอาซะเลย ซออูจินที่ทั้งอวดดี ถือตัว ทำเป็นเก่งและนิสัยเสีย ทำตัวน่ารำคาญ

แต่ทว่าทั้งหมดนั้นเธอกลับรู้สึกปวดใจที่เพิ่งรู้ว่าพ่อแม่ของหมอซอเสียไปแล้วทั้งคู่ หมอซอบอกกับหมอชาว่าไม่ต้องมารู้สึกปวดใจแทนเขา และให้ลืมเรื่องที่ได้ยินมา หมอซอจึงบอกให้ลืมเรื่องพวกนั้นไปโดยวิธี "รีเซต" ก่อนจะเข้าไปจูบหมอชาโดยที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว..