ฝ่าบาทมิได้ทรงทำร้ายดันโอแต่ทรงพูดคุยและมอบของกำนัลให้ ทรงอ้างว่านางเป็นลูกสาวของท่านยุนซึ่งเป็นอาจารย์ของพระองค์ ฝ่าบาททรงเรียกดันโอเข้าวังและสนิทสนมกับนางมากขึ้น แต่ในพระทัยนั้นทรงวางแผนจับตาดูนางเพื่อล่ออีซอลออกมา เพราะพระองค์ทรงเชื่อว่าอีซอลรักและทะนุถนอมนางมาก ไม่เช่นนั้นคงไม่มอบเข็มทิศประจำตัวให้
ยูฮายืนกรานที่จะสวมรอยเป็นอีซอลเพื่อปกป้องราษฎรและหยุดยั้งทรราช เพราะหากเขามัวแต่ลังเล ผู้คนก็จะล้มตายมากขึ้น เขาขอให้ขันทีโนซองกิลเลือกว่าจะตายด้วยน้ำมือของกษัตริย์อีชาง หรือจะเปิดโลกใหม่ไปด้วยกันกับเขา โนซองกิลบอกกับยูฮาว่ามีนิสัยคล้ายกับแม่ ซึ่งนางเป็นคนโปรดของอดีตองค์รัชทายาท ฮวารยองได้ยินดังนั้นจึงมีท่าทางอึดอัดและกังวลใจ
ยูฮาต้องการตามหาอีซอลที่เป็นครอบครัวเพียงคนเดียวของเขา เพราะเขาไม่รู้ว่าแม่ของตัวเองเป็นใคร แต่ฮวารยองคัดค้านเพราะพี่น้องอาจจะห้ำหั่นกันเอง และยูฮาก็จะเป็นฝ่ายถูกทอดทิ้ง แต่ยูฮาบอกว่าตนเองไม่ใช่คนที่จะฆ่าพี่น้องเพื่อชิงบัลลังก์และเขาก็เคยชินแล้วกับการถูกทอดทิ้ง
คังซานรีบกลับมาหาดันโอด้วยความเป็นห่วงหลังจากที่ไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท เขาไม่อยากสูญเสียนางหรือละสายตาจากนางแม้แต่วินาทีเดียว ดันโอหวั่นไหวกับสายตาและคำพูดของเขา ขณะที่ดันโอกำลังอ่านตำรายอนอีให้แม่นาจูฟัง ทำให้นางนึกถึงตนเองที่หลงรักทหารและได้จุมพิตปากของเขา
เพื่อนของคังซานแวะมาขอเงินเพิ่มโดยอ้างว่าจะกลับบ้านเกิด เขากำความลับไว้ว่าคังซานไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของตระกูลคัง และหากไม่ได้เงินภายในสามวัน เขาก็ขู่ว่าจะบอกความจริงทุกอย่างกับผู้พิพากษาจาง
ฝ่าบาททรงทอดพระเนตรการประลองและขอทดสอบฝีมือกับคังซาน จากนั้นจึงทรงคิดว่าจะมาประลองกับคังซานบ่อยๆ เพราะชื่นชอบที่เขาไม่ยอมปล่อยให้พระองค์ทรงเป็นฝ่ายชนะอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนกับคนอื่น
ยูฮาบอกกับเหล่าบัณฑิตกลุ่มมกอินฮเวว่ากลยุทธ์ที่จะใช้ในการปฏิบัติการก็คือตัวเขาเอง พร้อมกับให้ดูปิ่นปักจุกของพระบิดาที่สลักคำว่า ”พยอง”
ผู้พิพากษาจางคิดว่าเกล็ดหิมะเริ่มตีตื้นเข้ามาใกล้ทุกที หลังจากเห็นประกาศติดทั่วเมืองหลวงว่าในปีมูจาผู้ตื่นรู้จะปรากฏ ซึ่งจะกลายเป็นสัตบุรุษและนำสันติสุขมาสู่โลก
ฮงจูแต่งตัวเป็นชายและออกไปที่ตลาดพร้อมกับชียอล เพื่อหาลูกค้ามาพักที่สวนบุบผา ผู้พิพากษาจางผ่านไปเห็นและรู้สึกคุ้นกับใบหน้านั้นซึ่งเคยเป็นคนรักของลูกชายที่ตายไปแล้วของตนเอง
ชเวจงซู(ลูกน้องของผู้พิพากษาจาง) จับได้ว่าเพื่อนของคังซานใช้เงินเพื่อซื้อเส้นสายเข้ามารับราชการ เขาสารภาพว่าได้เงินมาจากคังซานที่ต้องการปิดบังความลับว่าตนเองไม่ใช่ลูกชายของตระกูลคัง ชเวซงจูจึงวางแผนล่อคังซานออกมา
ฮงจูร่วมดื่มกับดันโอและอยากให้น้องสาวทำตามใจตนเองโดยไม่ต้องคิดถึงอย่างอื่น คังซานเลิกงานกลับมาและเห็นดันโอนั่งอยู่หน้าห้องของเขาในสภาพมึนเมา เมื่อดันโอนึกถึงตำรายอนอีซึ่งเป็นหมอหลวงที่ตกหลุมรักทหาร นางจึงชะโงกไปจุมพิตที่แก้มของเขาก่อนที่หลับไป
องครักษ์ของอีซอลนำเงินทุนมาให้และบอกข่าวลือเรื่องผู้ตื่นรู้ซึ่งใครๆต่างก็คิดว่าคือองค์รัชทายาทผู้ถูกปลด โดยมีกลุ่มมกอินฮเวเป็นผู้หนุนหลัง คังซานจึงสั่งให้ไปสืบว่าใครคือผู้นำของกลุ่มนั้นและวางแผนโจมตีฝ่าบาท บันทึกการทำงานขององครักษ์ที่ทำให้คังซานรู้ว่ามีช่วงเวลาเว้นว่างที่ไม่มีการปฏิบัติหน้าที่ เขาจึงวางแผนที่จะโจมตีฝ่าบาทขณะที่ปลอมพระองค์ออกนอกวังหลวงโดยไม่มีองครักษ์นอกจากหัวหน้าคิมฮวานเพียงคนเดียว
หลังจากที่คังซานได้รับจดหมายของเพื่อน เขาจึงนำเงินไปยังจุดนัดพบซึ่งเป็นกับดักของชเวจงซูที่สงสัยว่าคังซานที่ใช้ชีวิตจอมปลอมมาตลอด อาจจะเป็นพระราชนัดดาอีซอล แต่ยังไม่ทันที่ชเวจงซูจะลงมือสังหารคังซาน พลคุ้มกันก็ปรากฏตัวและสังหารทุกคนจนหมด จากนั้นคังซานจึงออกคำสั่งให้พลคุ้มกันเปิดเผยตัวตนและใบหน้า ชียอลปลดผ้าคลุมหน้าออกพร้อมกับคุกเข่าถวายบังคมพระราชนัดดา
