ชียอลคือพลคุ้มกันที่ติดตามเป็นเงาของคังซานมาตลอด คังซานขอให้ชียอลทำตัวตามปกติเมื่ออยู่ที่เรือนสวนบุปผา เพื่อไม่ให้ใครรู้โดยเด็ดขาด ท่านชินวอนโฮไปเข้าร่วมการประชุมของกลุ่มมกอินฮเว ซึ่งทุกคนจะต้องใส่ผ้าปกคลุมใบหน้าไว้ครึ่งหนึ่งเพื่อปิดบังตัวตน ยูฮาปรากฏตัวในฐานะอีซอลที่จะออกหน้าและรับแรงโจมตีเพื่อโค่นกษัตริย์ทรราชตามเจตจำนงของทุกคน
พระพันปีเสด็จไปที่ลานสอบสวน เมื่อทรงทราบว่าบัณฑิตคนหนึ่งของกลุ่มมกอินฮเวถูกจับมาเพราะถูกสงสัยว่าคืออีซอล แต่อดีตขันทีโนซองกิลยืนยันว่าไม่ใช่ จากนั้นฝ่าบาททรงมีรับสั่งให้โนซองกิลกลับเข้ามาทำงาน เพราะเขาคือคนเดียวที่รู้จักตัวตนของอีซอล คังซานขอร้องโนซองกิลให้ช่วยปิดบังตัวตนของเขาต่อไป
นางโลมบันยาคือลูกสาวของใต้เท้าอิมจีกุกซึ่งเคยอยู่สำนักกฤษฎีกา และเป็นผู้นำการเคลื่อนไหวให้ยกเลิกโทษประหารชีวิตพระราชนัดดาผู้ถูกปลด คังซานรู้สึกผิดเมื่อรู้ว่ามีหลายคนยอมสละชีวิตเพื่อเขาตลอดเวลาที่ผ่านมา คังซานได้รับแจ้งว่าผู้นำมกอินฮเวประกาศตัวต่อหน้าเหล่าบัณฑิตว่าตนเองคืออีซอล
เจ้าเมืองบางคนขอลาออกจากราชการเพราะมิอาจทนพระบัญชาที่อุกอาจได้อีกต่อไป ยูฮาจึงวางแผนที่จะเข้าถึงพวกเขาเพื่อสะสมกำลังพล ฮวารยองเย็บหมวกกันหนาวให้ยูฮาและปลื้มใจเมื่อเห็นเขาสวมใส่ตลอดเวลา เมื่อยูฮายอมรับกับดันโอว่าตนเองเข้าร่วมกลุ่มมกอินฮเว เขาจึงรับปากต่อหน้าชียอลกับคังซานว่าจะไม่ทำให้คนที่สวนบุปผาต้องเดือดร้อนในสิ่งที่เขากำลังทำ
ดันโอเปลี่ยนใจไม่อยากให้คังซานออกไปจากฮันยาง เพราะเข้าใจดีว่าเขาต้องอยู่บนเส้นทางที่จะกู้บัลลังก์กลับคืน นางจึงเป็นกำลังใจและจะอยู่เคียงข้างเขา ชียอลพาฮงจูออกไปเที่ยวชมสวนด้านนอก เขารู้ดีว่านางเก็บตัวอยู่ในห้องเป็นเวลาหลายปี จึงขอให้นางจดรายการในสิ่งที่ไม่เคยทำมาทั้งหมด เพราะเขาก็มีหลายสิ่งที่ยังไม่เคยทำและอยากทำไปพร้อมกับนาง
บันยารินเหล้าหกต่อหน้าผู้พิพากษาจางกับฮวารยอง เมื่อได้ยินว่าดันโอเคยมาถามหาชายที่มีไฝแดง เพราะนางเคยเห็นไฝนั้นที่ข้อเท้าของคังซาน นางจึงอดคิดไม่ได้ว่าคังซานคือเกล็ดหิมะที่ทุกคนกำลังตามหา
ลุงยุกโฮขอยืมหนังสือของยูฮาและเห็นภาพวาดของคังซานกับดันโอ ซึ่งยูฮาบอกว่าตนเองไม่ใช่คนที่วาดภาพนั้น เมื่อถามคังซานและรู้ว่าเขาคืออีซอล ลุงยุกโฮจึงขอร้องให้คังซานไปจากที่นี่เพื่อความปลอดภัยของดันโอที่เปรียบเสมือนลูกสาวของเขา คังซานพาชียอลไปที่เรือนหลบภัยซึ่งเขาซื้อไว้เมื่อหลายปีก่อน และมีคำสั่งให้ชียอลพาดันโอกับทุกคนที่สวนบุปผามาอยู่ที่นี่ หากว่าสักวันหนึ่งเกิดอะไรขึ้นกับเขา
ท่านชินวอนโฮห่วงว่ายูฮาจะเดือดร้อนเมื่อรู้ว่าสนิทกับดันโอ เขาจึงเตือนยูฮาให้รักษาระยะห่างกับดันโอ เพราะตอนนี้ฝ่าบาททรงจับตาดูนางและเรียกเข้าวังบ่อยๆ
ดันโอเข้าเฝ้าฝ่าบาทตามรับสั่ง พระองค์ทรงลองใจถามเรื่องอีซอลอีกครั้งซึ่งนางก็ยืนยันว่าไม่รู้จัก แต่พระองค์แน่พระทัยว่าอีซอลรู้จักนาง จากนั้นจึงมีรับสั่งให้องครักษ์และกลุ่มหทหารตามนางไประหว่างทางกลับ เพราะทรงเชื่อว่าอีซอลจะปรากฏตัว แต่ถ้าไม่เป็นเช่นนั้นก็จงสังหารดันโอทันที คังซานวางแผนไว้ล่วงหน้าเพื่อป้องกันกับดักของฝ่าบาท โดยสั่งให้พลคุ้มกันชียอลตามไปช่วย เพื่อที่เขาจะได้พาดันโอหนีไปจากตรงนั้น คังซานไม่ต้องการสูญเสียใครอีกแล้วโดยเฉพาะดันโอ
