ยูฮายอมถูกจับในฐานะอีซอล ทุกคนกลับมาตั้งหลักที่เรือนหลบภัยและจัดการฝังศพของฮวารยอง ฮงจูยังคงตกใจและแสดงท่าทีรังเกียจชียอลที่เขาเป็นคนสังหารคู่หมั้นของนางและผู้บริสุทธิ์อีกจำนวนมาก ผู้พิพากษาจางรู้ว่ายูฮาไม่ใช่อีซอลแต่เป็นคังซาน เพราะพลคุ้มกันจะไม่เคยห่างนายหรือหนีเอาตัวรอด แต่ชียอลเลือกที่จะปล่อยให้ยูฮาถูกจับและหนีไปกับคังซาน
คังซานขอความร่วมมือจากหัวหน้ากองบัญชาการฝึกทหาร เพื่อรวบรวมทหารให้เร็วและมากที่สุดและบุกเข้าวังไปช่วยยูฮาและท่านชิน ผู้พิพากษาจางบุกไปที่วัดเพื่อตามหาพลคุ้มกัน เขาสังหารเจ้าอาวาสหลังจากที่ท่านปล่อยว่าวสัญญาณเพื่อแจ้งเหตุ
ดันโอไปรับบันยาในฐานะตัวแทนบูยองกักเพื่อมาร่วมคารวะหลุมศพของฮวารยอง บันยาบอกกับคังซานว่าอีกไม่กี่วันในวังจะจัดการสอบข้าราชการและจัดงานเลี้ยงสำหรับผู้ที่สอบผ่าน แต่คังซานและชียอลคิดว่านั่นอาจจะเป็นวันที่ยูฮาจะถูกประหาร
ชียอลรีบไปที่วัดหลังจากที่รู้ว่าท่านเจ้าอาวาสปล่อยว่าวสัญญาณ ก่อนจะสิ้นใจท่านเจ้าอาวาสได้บอกว่าผู้พิพากษาจางจับเด็กๆ ไปทั้งหมดเพื่อให้ชียอลไปหา ชียอลส่งสาส์นบอกผู้พิพากษาจางว่าภายในสามวันเขาจะไปที่สำนักเขตเมืองหลวงด้วยตัวเอง คังซานขอให้ดันโอและครอบครัวของนางหลบไปอยู่ที่อื่นก่อน แต่ดันโอเปลี่ยนใจระหว่างทางเพื่อกลับมาช่วยคังซาน ลุงยุกโฮจึงรับปากว่าจะปกป้องแม่นาจูและฮงจูเอง
ยุนกูนัมร่วมมือกับคังซานเพื่อจะช่วยยูฮาและโค่นทรราช พวกเขาวางแผนจะล้มเลิกงานเลี้ยงของฝ่าบาทให้ได้ โดยถ่วงเวลารอหัวหน้ากองบัญชาการทหารยกกำลังมาช่วย แต่คนในวังที่จะช่วยได้อีกคนหนึ่งก็คือพระพันปี ดันโอจึงอาสาปลอมเป็นนางโลมของบูยองกักที่จะไปแสดงในงานเลี้ยงเพื่อส่งข่าวบอกพระนาง ขณะที่คังซานและพวกปลอมตัวเป็นคณะละครเพื่อเข้าไปในวังและเปลี่ยนชุดเป็นองครักษ์หลวง ชียอลตั้งใจว่าจะไปจากฮันยางทันทีเมื่อเสร็จภารกิจนี้ พระพันปีทรงลงตราประทับและมอบลูกธนูให้กับดันโอตามที่คังซานขอไว้ พระพันปีทรงถูกฝ่าบาทบังคับให้ไปเข้าร่วมงานเลี้ยง
ฝ่าบาททรงพระสำราญกับงานเลี้ยง โดยเฉพาะการปิดฉากด้วยการประหารยูฮาต่อหน้าพระพันปีและเหล่าบัณฑิตทุกคน หัวหน้าองครักษ์คิมฮวานและผู้พิพากษาจางเตรียมรับมือกับคังซานและพวก เมื่อรู้ว่าพวกเขาแฝงตัวเข้ามาในวัง ชียอลเผชิญหน้าต่อสู้กับผู้พิพากษาจางและสังหารผู้พิพากษาจาง โดยขอให้คังซานรีบไปช่วยยูฮาก่อนที่เขาจะถูกประหาร
