แปดปีก่อน...
หัวหน้าขันทีวางแผนล่อองค์ชายอีซอลให้มาพบจนเกือบถูกสังหาร แต่ไอ้โม่งได้มาช่วยพระองค์ไว้และปะทะกับจางแทฮวาที่พ่ายแพ้ และมีแผลเป็นบนใบหน้า จางแทฮวาสูญเสียจางฮยอนลูกชายคนเดียวในการปะทะครั้งนี้ด้วย
จางแทฮวาไปตรวจค้นที่โรงเตี๊ยมสวนบุปผาเป็นที่สุดท้าย อดีตหัวหน้าขันทียืนยันว่าไม่มีใครเหมือนองค์ชายอีซอล ถึงแม้ว่าสายตาของเขาจะจดจ้องที่ใครคนหนึ่งและคิดอะไรบางอย่าง จางแทฮวาตรวจป้ายประจำตัวของทุกคนแต่ไม่มีอะไรน่าสงสัย
ดันโอไปพบฮวารยองเจ้าของหอนางโลมบูยองกักจึงได้รู้ว่าเจ้าหนี้ที่แท้จริงก็คือผู้พิพากษาจางแทฮวา ฮวารยองแนะนำให้ขายโรงแรมสวนบุปผาหรือสิ่งที่มีค่ามากกว่านั้นให้กับบูยองกักเพื่อใช้หนี้ทั้งหมด ดันโอไม่ได้ตัดสินใจทำเช่นนั้นแต่ไปพบจางแทฮวาและได้เห็นตั๋วสัญญาใช้เงินที่พ่อของนางเขียนด้วยตัวเองเพราะต้องการใช้เงินนั้นมาฝึกลูกศิษย์
จองยูฮากลับไปที่บ้านเพื่อขอยืมเงินมาช่วยดันโอใช้หนี้ แต่ถูกพี่ชายต่างมารดาผลักไสเพราะเขาเป็นเพียงลูกนอกสมรส ท่านชินวอนโฮสวนทางกับซังกุงยุนที่อ้างว่าไปรับมารดาของพระสนมพัคเพื่อมาดูแลหลังการประสูติ แต่ชินวอนโฮได้ยินเสียงเด็กทารกอยู่ในเกี้ยวหลังนั้น ในคืนนั้นเองพระเจ้าอีชางได้รับแจ้งการให้กำเนิดพระโอรสของพระสนมพัค แต่พระองค์ทรงเฉลียวใจเพราะคำทำนายของหมอดูตาบอดที่บอกว่าชะตาของพระองค์จะไม่มีวันได้พระโอรส
ยูฮาแอบวางเงินจำนวนหนึ่งเพื่อให้ดันโอนำไปใช้หนี้ ขณะที่นางออกไปข้างนอกและได้รู้ว่าชายที่มากับจางแทฮวาเพื่อตรวจค้นโรงแรมของนางในคืนก่อน ก็คืออดีตขันที พระเจ้าอีชางทรงหวาดระแวง และคิดว่าองค์ชายอีซอลกลับมาที่ฮันยางเพื่อซ่องสุมกำลังพลและทวงบัลลังก์คืน พระองค์ทรงต้องการกำจัดอีซอลโดยเร็วที่สุดเพื่ออนาคตของพระโอรสที่เพิ่งประสูติ ชินวอนโฮจึงทูลว่าองค์ชายอีซอลเป็นเพียงกบฏเท่านั้น ต่อมาเขาแปลกใจและสงสัยเมื่อรู้ว่าซังกุงยุนหายตัวไปหลังจากที่พระสนมพัคให้กำเนิดทารกโดยทุกคนคิดว่านางลากลับบ้านนอก
ชียอลนำสุนัขตัวใหม่มาให้ดันโอและตั้งชื่อว่าบกชิลเหมือนกับสุนัขที่นางเคยเลี้ยงเมื่อครั้งยังเด็ก เจ้าคุณฮงผิดหวังและอับอายเมื่อถูกดันโอปฏิเสธจดหมายสู่ขอเพื่อชดใช้หนี้ให้นาง เขาจึงวางแผนจะไปฉุดแต่พบคังซานกลางทางและโดนข่มขู่ วันต่อมาดันโอได้รับจดหมายยกเลิกการสู่ขอจากเจ้าคุณฮง คังซานไม่ยอมรับว่าทำเพื่อนางแต่อ้างว่าทำเพื่ออาหารที่นางปรุงให้
ดันโอคืนเงินให้กับยูฮา แม้เขาจะมีน้ำใจและเป็นพี่ชายที่แสนดีเสมอมาแต่นางก็ไม่อาจพึ่งพาเขาในทุกเรื่อง ยูฮานัดชุมนุมกับเหล่าบัณฑิตเพื่อศึกษา“บันทึกลับแห่งซัมฮัน” ซึ่งเกี่ยวกับยุวกษัตริย์ที่ตั้งตนเองเป็นพระราชา พวกเขาคิดว่าพระราชาทรราชองค์ปัจจุบันกำลังคิดกำจัด”เกล็ดหิมะ”(องค์ชายอีซอล)แน่ๆเพราะเพิ่งมีพระโอรสเมื่อไม่นานนี้
ชียอลหนุ่มเจ้าสำราญไปเล่นพนันที่บูยองกักเช่นเคยและแปลกใจเมื่อฮวารยองมาตีสนิทเพื่อถามเรื่องสวนบุปผาและคนที่พักที่นั่น ดันโอมอบขนมตังเมให้คังซานและอวยพรให้เขาสอบผ่านการทดสอบฝีมือในรอบแรก นางโลมสามคนจากบูยองกักถูกส่งมาพักที่โรงแรมสวนบุปผาและบอกกับดันโอว่าอีกไม่นานสวนบุปผาก็จะตกเป็นของบูยองกัก กลางดึกคืนนั้นพวกนางทั้งสามคนแอบย่องไปที่เรือนหลังเล็กเพื่อพิสูจน์เรื่องผีที่ร่ำลือ ชียอลเดินตามไปเพื่อจะห้ามพวกนางแต่พวกเขาทั้งหมดต่างก็พากันวิ่งหนีเมื่อได้ยินเสียงจากด้านใน หญิงสาวที่อยู่ในนั้นแอบดูพวกเขาที่วิ่งเตลิดกลับไป คังซานสะกดรอยตามดันโอไปที่บ้านของผู้พิพากษาจางแทฮวาในกลางดึกและได้ยินว่านางจะแลกตัวเพื่อเป็นการชดใช้หนี้ทั้งหมด มิใช่การเป็นนางโลมของเขาแต่จะช่วยตามหา”เกล็ดหิมะ”หรืออีซอลองค์ชายใหญ่ผู้ถูกปลดที่หายตัวไป
