ดันโอมีเวลาหนึ่งเดือนที่จะตามหาเกล็ดหิมะหรืออีซอลให้เจอเพื่อไถ่ถอนหนี้สินทั้งหมด มิเช่นนั้นสวนบุปผาก็จะตกเป็นของผู้พิพากษาจางไปตลอดกาล ดันโอได้ข้อมูลจากอดีตขันทีว่าม็อกซเวบ่าวผู้รับใช้ตระกูลพระชายาที่ถูกปลดอาศัยอยู่ที่เขตควาชอน นางจึงตัดสินใจจะไปที่นั่น และบอกกับทุกคนว่าจะไปทำธุระสักสองสามวัน ยูฮาและชียอลจึงตามนางไปด้วยความเป็นห่วง ระหว่างทางพวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากโจรป่าโดยไม่รู้ว่าเป็นคำสั่งของคังซานที่แอบตามมาห่างๆ แต่เมื่อถูกจับได้ คังซานไม่ยอมรับว่าเป็นห่วงดันโอแต่ตามมาเพราะลุงยุกโฮขอร้อง
อดีตขันทีโนซองกิลออกจากบูยองกักด้วยความเมามาย เขาถูกทหารลักพาตัวระหว่างทางกลับบ้าน ฝ่าบาททรงคาดคั้นเรื่องอีซอล แต่เขาไม่ยอมบอกสิ่งใดทั้งสิ้นเพราะเป็นเพียงพ่อค้าธรรมดาหลังจากโดนเนรเทศ ท่านอัครเสนาบดีชินวอนโฮทูลขอชีวิตของโนซองกิล เพราะเขาคือพยานที่สามารถยืนยันตัวตนของอีซอลได้
บัณฑิตทั้งสามรออยู่ด้านนอก จึงไม่รู้ว่าดันโอคุยอะไรกับบ่าวม๊อกซเวที่เห็นอีซอลเป็นครั้งสุดท้ายขณะยังทรงพระเยาว์ เขาบอกคุณสมบัติทั้งหมดของอีซอลโดยเฉพาะไฝแดงที่อยู่เหนือข้อเท้า เมื่อพระชันษาได้สิบสามปี แม่นมของพระองค์เดินทางมาขอเงินจากเขา เพราะวางแผนไว้ว่าจะหาตระกูลอื่นมาอุปการะอีซอลเพื่อความปลอดภัยจากการถูกไล่ล่า หลังจากส่งอีซอลให้ตระกูลใหญ่ได้ไม่นาน แม่นมก็เสียชีวิต
ยูฮาสงสัยว่าคังซานรู้เหตุผลที่ดันโอเดินทางไปควาชอน แต่คังซานปฏิเสธและไม่มีความจำเป็นต้องบอกยูฮา ฮวารยองเตือนดันโอให้หยุดตามหาอีซอล เพราะอันตรายเกินไปและมีคนมากมายที่ต้องสละชีวิตเพื่อตามหาเขา บันยาสตรีสูงศักดิ์ที่ต้องกลายมาเป็นนางโลมและเดินทางมาถึงบูยองกัก ฮวารยองต้องรับนางไว้เพราะเห็นแก่ผู้พิพากษาจาง
ท่านอัครเสนาบดีชินวอนโฮสั่งคนให้ตามสืบเรื่องซังกุงยุนซึ่งเป็นนางในของพระสนมพัค เขายังคงคาใจที่นางหายตัวไป ชินวอนโฮอยากรู้ว่าเป้าหมายของผู้พิพากษาจางคืออีซอลหรือบุรุษเงาผู้พิทักษ์อีซอลกันแน่ แม้ว่าผู้พิพากษาจางจะแค้นใจที่บุรุษเงาฆ่าลูกชายของเขา แต่เขาก็ตอบชินวอนโฮว่าหากแม้พบบุรุษเงาก็เท่ากับพบอีซอล ชินวอนโฮจึงกำชับว่าเขาต้องการจับเป็นอีซอล
บ่าวรับใช้นาจูไม่ต้องการให้ดันโอตกอยู่ในความเสี่ยง แต่ดันโอไม่ต้องการสูญเสียเรือนสวนบุปผาเพราะเรื่องที่ปกปิดมาตลอดก็จะสูญเปล่า คังซานแกล้งหลับอยู่หน้าห้องพัก ดันโอจึงพยายามจะปลดเชือกที่ปลายกางเกงเพื่อดูไฝแดงที่ข้อเท้า แต่เขารู้ตัวเสียก่อน ดันโอชวนสมหนุ่มไปตลาดเพื่อซื้อผ้าและตัดชุดสำหรับฤดูใบไม้ร่วง ยูฮาไม่ยอมให้เจ้าของร้านถอดถุงเท้าเพื่อวัดตัว นางจึงสั่งเจ้าของร้านหากว่าพบใครที่มีไฝแดงที่ข้อเท้า สามหนุ่มไปถามฮวารยองที่บูยองกักและได้รู้ความจริงว่า ดันโอทำข้อตกลงกับผู้พิพากษาจางที่จะตามหาอีซอลเพื่อชดใช้หนี้ ชียอลนำเงินค่าเช่าที่ติดค้างไปให้ดันโอและบอกว่าเขาชนะพนัน
กองกำลังฝึกพลคุ้มกันเป็นความลับที่ไม่มีใครรู้ว่าอยู่ที่ใดแม้แต่ฝ่าบาทหรือพระพันปี พระนางเพียงแค่สนับสนุนงบประมาณในการฝึกเท่านั้น
คังซานขอร้องดันโอให้หยุดตามหาอีซอลเพราะไม่ต้องการให้เสี่ยงชีวิต ดันโอรู้สึกได้ถึงสายตาของเขาที่เป็นห่วงอย่างจริงใจ ดันโอได้รับจดหมายปริศนาให้ไปพบที่เรือนร้างข้างต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ในหมู่บ้านนัมซานหากนางต้องการตามหาอีซอล ขณะที่อยู่ระหว่างทางในป่ามืด มีชายลึกลับจ่อปลายดาบไปที่ลำคอของนาง
