ดันโอรู้ตัวตนที่แท้จริงของคังซานและเป็นห่วงหากเขาจะไปทำงานในวังหลวงซึ่งมีศัตรูอยู่รอบตัว นางจึงติดต่อหาเรือเพื่อให้เขาออกจากโชซอนและไปอยู่ที่อาณาจักรชิง แต่เขารับปากว่าจะไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับตนเองและครอบครัวที่สวนบุปผาเด็ดขาด
ผู้พิพากษาจางได้รับรายงานว่าดันโอกำลังหาเรือไปอาณาจักรชิง เขาจึงเรียกลุงยุกโฮไปพบในฐานะที่เป็นศิษย์ท่านยุนวอนพ่อของดันโอ เพื่อบอกว่าดันโอรู้จักอีซอลและกำลังจะหนีไปเพื่อปกป้องตัวตนของเขา นางและตระกูลจะต้องถูกประหารยกครัวในฐานกบฏ ผู้พิพากษาจางยื่นข้อเสนอตำแหน่งราชการให้ลุงยุกโฮ ถ้าหากมารายงานกับเขาว่าอีซอลคือใคร
คังซานเข้าไปทำงานที่สำนักองครักษ์หลวงเป็นวันแรก และได้พบกับยุนกูนัมเพื่อนที่สอบผ่านมาด้วยกัน พวกเขาจะต้องจำแผนผังอาคารทั้งหมดในวังให้ได้ภายในคืนเดียว ฝ่าบาททรงแวะทักทายคังซานและตรัสว่าทรงคุ้นชินกับดวงตาของเขา หัวหน้าองครักษ์คิมฮวานตักเตือนคังซานเมื่อเห็นว่าเขากำดาบแน่นต่อหน้าพระพักตร์
ยูฮาหรือ”องค์ชายกยอม” คือโอรสขององค์รัชทายาทอีพยองกับหญิงนิรนาม เขาเป็นพี่น้องต่างมารดากับพระราชนัดดาอีซอล ยูฮาตัดสินใจจะสวมรอยเป็นอีซอลเพื่อขึ้นครองบัลลังก์ เพื่อช่วยราษฎรที่กำลังเดือดร้อนจากน้ำพระหัตถ์ของฝ่าบาท เหล่าเสนาก็ต้องตายยกตระกูลเพราะทรงระแวงว่าพวกเขาเป็นกบฏ
อดีตขันทีโนซองกิลนำเงินสนับสนุนจากพระพันปีไปมอบให้กองกำลังพลคุ้มกัน ซึ่งเป็นเด็กที่กำลังฝึกวิชาการต่อสู้ เขาได้รับรู้จากนักบวชที่นั่นว่าไม่เคยมีใครรู้จักพลคุ้มกันที่อยู่เคียงข้างเกล็ดหิมะ แต่เขารู้เพียงว่าพลคุ้มกันจะไม่ยอมห่างจากพระองค์ไม่ว่าในยามหลับหรือยามตื่น
ในงานเลี้ยงต้อนรับองครักษ์น้องใหม่ คังซานเมาและนอนพักอยู่ที่บูยองกัก บันยาถอดถุงเท้าให้เขาและเห็นไฝสีแดงชาดที่ข้อเท้า แต่คังซานสะดุ้งตื่นและรีบขอตัวกลับ ยูฮากำลังจะเผาหนังสือลับที่เคยให้คังซานไปอ่าน แต่เขาต้องแปลกใจเมื่อเห็นภาพวาดในหนังสือเล่มนั้นซึ่งเป็นเด็กสองคนที่ยืนอยู่ข้างคอกหมา
ฮงจูออกจากสำนักชีและกลับมาอยู่ที่สวนบุปผา นางต้องการหาอะไรทำเพื่อไม่ให้เป็นภาระของดันโอ ชียอลจึงอาสาที่จะช่วยนาง ฮงจูอยากรู้ว่าทำไมชียอลจึงดีกับนางเสมอมา เขาจึงบอกว่าเพราะนางเหมือนกับเขา แต่ในใจของเขานั้นรู้ดีว่าตนเองไม่เคยได้ใช้ชีวิตอิสระเหมือนกับนางที่ต้องหลบอยู่แต่ในห้อง
หลังจากที่ผู้พิพากษาจางถวายเข็มทิศและทูลว่าดันโอคือผู้ที่ช่วยชีวิตอีซอลไว้เมื่อสิบกว่าปีก่อน จึงได้รับเข็มทิศเป็นการตอบแทน พระองค์จึงมีรับสั่งให้นางมาเข้าเฝ้าเพื่อพิสูจน์ความจริง จากนั้นทรงบีบคอนางโทษฐานบังอาจที่ช่วยชีวิตพระราชนัดดาผู้ถูกปลดไว้ ขณะที่องครักษ์คังซานอยู่ตรงนั้นและกำลังห่วงความปลอดภัยของดันโอ
