ซอฮาเดินเข้าไปหาเถ้าแก่บังโฮชิกที่ตึกร้างตามที่นัดไว้ แต่ทว่าลูกน้องของอิมชางซู (ประธาน24แคปส์) ฆ่าเถ้าแก่บังเสียก่อน ซอฮาพยายามต่อสู้กับคนเหล่านั้นและได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ก่อนที่คนเหล่านั้นจะหลบหนีไป จีอึมตามซอฮาเข้าไปด้วยความเป็นห่วง ยางชิกลูกน้องของเถ้าแก่บังยืนดูเหตุการณ์อยู่ด้านนอกและถือกระเป๋าสำคัญเอาไว้ ต่อมาตำรวจปิดคดีว่าเป็นการฆ่าตัวตาย
ประธานมุนเรียกจีอึมไปพบและให้เงินจำนวนหนึ่ง ในฐานะที่เธอเป็นลูกน้องของซอฮาที่คอยปกป้องเขา ประธานมุนขอให้เธอปิดปากเรื่องนี้โดยอ้างว่าเป็นวิธีของตัวเองที่จะปกป้องซอฮาจากเรื่องอันตรายที่ไม่ควรยุ่งเกี่ยว จีอึมกำลังสงสัยว่าประธานมุนรู้ตัวคนร้ายอยู่แล้วและกำลังปิดบังอะไรอยู่กันแน่
คังมินกีขอให้จีอึมจับกระดิ่งร่างทรงอีกครั้งเพื่อให้เธอจำอดีตในชาติที่1ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น จีอึมเห็นภาพตัวเองยืนอยู่กับซอฮาบนสะพานและดูดอกไม้ไฟด้วยกันอย่างมีความสุข แต่เธอยุติการจับกระดิ่งเพียงเท่านั้นแม้ว่ามินกีขอให้เธอจับกระดิ่งต่อไปอีกหน่อยเพื่อจะได้รู้ว่าเขาเป็นใคร
ยางชิกนำกระเป๋าของเถ้าแก่บังไปวางไว้ที่หน้าบานของซอฮา หลักฐานในกระเป๋าใบนั้นทำให้ซอฮารู้ว่าคนที่ขับรถบรรทุกชนเขาก็คือพ่อของจีอึม เขาต้องการทิ้งความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดนั้นทั้งหมด จีอึมโทรหาเขาในตอนค่ำและเล่าเรื่องราวที่เธอและเขาอาจะเกิดมาเป็นพรหมลิขิตของกันและกันในทุกๆชาติ ซอฮาเปรียบตัวเองเป็นม้าแคระและเธอคืออัศวิน แต่เขาชอบเพียงประโยคสุดท้ายที่จีอึมบอกว่า วิญญาณของเธอและเขาจะรวมเป็นหนึ่งเดียวและพบกับความสุขตลอดไป
พ่อของจีอึมไปโวยวายที่โรงแรมเพื่อขอเงินและห้องฟรีแต่จีอึมไล่พ่อของเขากลับไป ซอฮาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดและคิดว่าจีอึมเหนื่อยมามากกับเหตุการณ์ต่างๆ เขาจึงชวนเธอไปกินข้าวเย็นด้วยกันที่บ้าน
ฮันนานำช่อดอกไม้ไปให้ประธานจางยอนอ๊กพร้อมกับข้อความบอกว่ามันคือดอกไม้ที่เธอชอบที่สุด ประธานจางยอนอ๊กจำได้ทันทีว่ามันคือดอกไม้โปรดของอีชางอาที่ตายไปแล้ว (แม่ของซอฮา)
จีอึมพบหลักฐานการจ้างวานฆ่าที่ซอฮาเก็บไว้ในห้อง เธอเข้าใจความเจ็บปวดของเขาดีแม้ว่าเขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเธอก็ตาม จีอึมขับรถไปหาพ่อของเธอที่บ้านเพื่อให้เล่าความจริงทุกอย่าง พ่อของเธอรับจ้างขับรถบรรทุกชนเพื่อปลดหนี้นอกระบบของเถ้าแก่บัง โดยที่ไม่รู้ว่าเบรกรถไม่ทำงานและไม่ได้มีเจตนาฆ่าใคร เพราะเขาได้รับคำสั่งเพียงแค่ขับชนเท่านั้น จีอึมบอกกับพ่อเธอว่าจะไม่ขอพบเจอกันอีกไม่ว่าชาติไหนก็ตาม
ฮันนาพาจีอึมไปพบประธานจางยอนอ๊ก ซึ่งยืนกรานว่าเธอไม่ใช่ผู้บงการในอุบัติเหตุครั้งนั้น เพราะตัวเธอเองต้องอยู่รอดโดยการไม่ทำอะไรให้ประธานมุนไม่พอใจอย่างเด็ดขาด จีอึมคิดได้ทันทีว่าคนที่ประธานมุนต้องการปกป้องและปิดบังเรื่องอุบัติเหตุของซอฮาก็คือผู้อำนวยการอีชางฮยอก (ลุงของซอฮา)
ซอฮาเผาหลักฐานทั้งหมดยกเว้นเทปที่เถ้าแก่บังบันทึกเสียงไว้ ทำให้เขารู้ว่าลุงของตัวเองคือคนบงการเรื่องอุบัติเหตุและต้องการกำจัดเขา ซอฮาเสียใจมากเพราะอีชางฮยอกคือลุงที่เขารักและไว้ใจที่สุด ซอฮารู้สึกผิดที่เป็นต้นเหตุทำให้ยุนจูวอน (จีอึม) ต้องมาตายแทนเขา จีอึมรีบกลับมาหาซอฮาขณะที่เขากำลังเสียใจ เธอคิดว่าวิธีเดียวที่จะช่วยให้เขารู้สึกดีขึ้นและไม่รู้สึกผิดคือการเล่นเปียโนเพลงโปรด ซึ่งมีเพียงยุนจูวอนและเขาเท่านั้นที่รู้จักเพลงนี้ ซอฮาสงสัยว่าจีอึมรู้ได้อย่างไรทั้งทำนองเพลงและคำพูดที่จูวอนเคยบอกกับเขาในชาติที่แล้ว จีอึมจึงบอกกับเขาว่าเธอคือยุนจูวอน
