ในยุคโชซอน แทฮาเป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว และเขาถูกแม่เลี้ยงวางยาสารหนูซึ่งทำให้เขาเสียชีวิตในคืนเข้าหอ
แทฮาอาการกำเริบขณะไปช่วยยอนอูที่เรือนเล็ก เธอเห็นรอยผ่าตัดที่หน้าอกของเขาเหมือนกับสามีของเธอในยุคโชซอน แทฮาบอกกับยอนอูว่าแม่ของเขาถูกขังและตายที่เรือนเล็กเพราะฝีมือของมินฮเยซุก นับตั้งแต่นั้นเขาจึงสาบานกับตัวเองว่าจะไม่ปล่อยให้มินฮเยซุกแย่งอะไรไปจากเขาได้อีก ยอนอูสวมกอดเขาและปลอบใจว่า เธอจะช่วยปลดปล่อยความรู้สึกอันหนักอึ้งในใจของเขา ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม แต่แทฮาไม่อยากให้เธอเป็นห่วง เพราะถึงอย่างไรเขาก็ไม่ใช่สามีของเธออยู่ดี ยอนอูจึงบอกว่าสามีของเธอหัวใจวายในคืนแต่งงาน เธอจึงไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเดิม
ดอกยี่เข่งในห้องของยอนอูเริ่มเหี่ยวเฉาและร่วงโรย แทฮาได้ข้อมูลเพิ่มเติมว่ายอนอูคือม่ายข้าวใหม่ในยุคโชซอนและมีป้ายอนุสรณ์ว่าเธอคือกุลสตรีผู้ซื่อสัตย์ เพราะสามีของเธอตายด้วยโรคประจำตัวในคืนแต่งงาน จากนั้นเธอก็กระโดดบ่อน้ำตายในคืนเดียวกัน
โนรีแกเปลี่ยนสีเพราะถูกยาพิษ ถ้าหากแทฮาคือสามีของยอนอูที่กลับชาติมาเกิด เธอจึงกังวลว่าเขาอาจจะตกอยู่ในอันตรายด้วยฝีมือของแม่เลี้ยงเหมือนในชาติที่แล้ว ซาวอลรู้ว่ายอนอูเป็นห่วงเพราะกำลังมีใจให้กับแทฮา ขณะที่เลขาฮงก็รู้ว่าแทฮาเริ่มหลงรักยอนอู ประธานใหญ่อยากเลื่อนการประชุมผู้ถือหุ้นไปก่อน หลังจากที่รู้ว่าแทฮาหมดสติในเรือนเล็ก
ยอนอูต่อว่าฮเยซุกที่จงใจใช้แผลใจของแทฮาและหลอกให้เขาไปที่เรือนเล็ก แทฮาอยากให้ยอนอูอยู่ใกล้เขาตลอดเพราะกลัวว่าฮเยซุกจะทำร้าย ยอนอูแอบดีใจเมื่อเขาเผลอเอ่ยปากว่าชอบเธอ ซาวอลและเลขาฮงร่วมมือกันวางแผนเพื่อให้แทฮากับยอนอูได้ร่วมหอเพื่อจะเป็นสามีภรรยากันจริงๆ ทั้งสองคนถูกขังอยู่ในห้องนอนจนทุกอย่างเกือบจะสำเร็จ แต่เลขาฮงรีบขึ้นมาแจ้งแทฮาเมื่อเว็บบอร์ดนิรนามโพสต์ภาพคอลเลกชันเสื้อผ้าที่ยอนอูออกแบบทั้งหมด แทฮาสั่งให้จับตาดูและสืบหาตัวการ เพราะคอลเลกชันนี้จะต้องใช้ในงานนิทรรศการครบรอบหนึ่งปีของบริษัท
ยูฮานาที่แอบชอบแทฮาและมีอคติกับยอนอู เธอต่อว่ายอนอูที่ทำให้คอลลเกชันหลุดรอดออกไปได้ ประธานใหญ่ต้องการให้แทฮาวางมือจากกงานนี้หรือยอนอูต้องลาออกเพื่อแสดงความรับผิดชอบ แต่แทฮายืนกรานที่จะจัดงานนี้ให้สำเร็จให้ได้ ยอนอูไม่ยอมแพ้และตั้งใจเริ่มออกแบบใหม่ทั้งหมด อีมีดัมถูกใจการออกแบบและฝีมือการตัดเย็บของยอนอู แต่ละชิ้นงานจะมีลายปักรูปผีเสื้อซึ่งเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเธอ ยอนอูเล่าเรื่องราวของตัวเองในวัยเด็กซึ่งตรงกับบันทึกของแม่เธอที่อีมีดัมเก็บรักษาไว้
ในวันจัดงานของบริษัทเอสเอช จู่ๆ เอเจนซี่นางแบบก็แจ้งยกเลิกทั้งหมด แทฮาจึงต้องขอความช่วยเหลือจากฮเยซุกที่อ้างว่าเธอสามารถช่วยได้ทันที ชุดฟินาเล่ที่ยอนอูออกแบบถูกใครบางคนกลั่นแกล้งและตัดจนฉีกขาด ทำให้การเดินแบบต้องล่าช้าออกไป ยอนอูรับปากว่าจะซ่อมแซมให้เสร็จภายในสามสิบนาที ท่านประธานใหญ่ต่อว่าแทฮาที่รับปากว่าจะรับผิดชอบงานนนี้อย่างดี แทฮายังคงยืนกรานที่จะทำเช่นนั้นและเพื่อปกป้องยอนอู ยูฮานาไม่พอใจและสารภาพความรู้สึกที่มีต่อแทฮา แต่เธอต้องผิดหวังเมื่อเขาขอให้เธออยู่ในที่ที่ควรอยู่
ยอนอูเดินแบบเป็นคนสุดท้ายในชุดฮันบกที่ออกแบบอย่างวิจิตร แสงไฟแบล็คไลท์รูปผีเสื้อที่สาดมายังชุดของเธอเป็นความคิดของแทฮา ทำให้ยอนอูยิ่งโดดเด่นมากยิ่งขึ้น อาการของแทฮากำเริบขณะที่เขาอยู่ลำพัง ชอนมยองปรากฏตัวทำให้แทฮาระลึกชาติและมองเห็นตนเองกับยอนอูในแต่งงาน ซึ่งชอนมยองบอกว่ามันเป็นโชคชะตาที่ซ้ำรอยเดิม
ฮเยซุกรู้ดีว่ายอนอูคือจุดอ่อนของแทฮา และตอนนี้คุณปู่ (ท่านประธานใหญ่) เริ่มไม่พอใจยอนอูซึ่งมีส่วนทำให้แทฮาเริ่มเถียงและไม่เชื่อฟังท่าน ฮเยซุกจึงมองว่าตำแหน่งประธานใหญ่คนต่อไปอาจจะตกเป็นของเธอก็ได้ ฮเยซุกรู้ความลับของแทฮาว่าเขาเป็นโรคหัวใจและต้องงกินยาขยายหลอดเลือดเป็นประจำ
แทฮาไม่เชื่อว่าตนเองคือสามีของยอนอูในโชซอน เขาคิดว่าเธอกำลังมองหาร่องรอยของชายคนนั้นในตัวเขา ยอนอูจึงบอกว่าความรู้สึกที่เธอมีให้เขากับสามี มันแตกต่างกันเพราะเขาทำให้เธอมีความรู้สึกอบอุ่นและห่วงใย เธอไม่ได้ตามหาร่องรอยของใครแต่เป็นเขาที่เปลี่ยนชะตาชีวิตของเธอ แทฮาและยอนอูจุมพิตกันด้วยความรู้สึกลึกซึ้งในใจที่มีให้กันมากขึ้น
