ชื่อเรื่องย่อหลัก

ตอนที่ 3

ซอพยองฮีลูกสาวของซอกีชางที่เสียชีวิต ใช้ความแค้นของเธอทำพิธีกรรมเพื่อให้ลูกเรือสามคนที่เหลือต้องตายตามพ่อของเธอไป ลูกเรือคนแรกถูกพบเป็นศพใบหน้าจมน้ำในโถส้วมและกำกระจุกเส้นผมไว้ในมือ จีอาเกิดความสงสัย จึงชวนอียอนไปยังบ้านลูกเรือประมงคนที่สอง ซึ่งเขาเกิดอาการคุ้มคลั่งหิวโหยอยากกินแต่เนื้อ ราวกับอดอาหารมาเป็นแรมเดือน จากคำบอกเล่าของเขาทำให้จีอารู้ว่า ซอกีชางถูกพวกเขาฆ่ากินเนื้อและโยนกะโหลกลงทะเล เพราะติดอยู่บนเรือถึง 28 วัน โดยไม่มีอาหาร หลังจากนั้นเขาก็ล้วงกระจุกเส้นผมออกจากลำคอและขาดใจตายตายต่อหน้าอียอนและจีอา

อีรังปลอบใจพยองฮีไม่ให้เสียใจและควรตอบแทนเขา ที่ช่วยให้สองคนนั้นตายไปตามที่เธอต้องการ และตอนนี้ยังเหลือจินชิก ลูกเหลืออีกหนึ่งคนที่ยังไม่ตาย
ทัลอีพาโมโหที่มีคนมายุ่งกับระบบของเธอ เพราะคนที่เพิ่งตายไป ไม่อยู่ในระบบบัญชีรายชื่อ ฮยอนอีองผู้รักษาประตูแห่งแม่น้ำซัมดง ซึ่งสามีของเธอจึงเอาใจด้วยการบอกว่าจะรีบไปแก้ไขสถิติคนตายในแต่ละพื้นที่ ทัลอีพากังวลว่าจะเกิดเรื่องอาเพศอะไรขึ้นอีก

จีอาพบรูปของราชามังกรในบ้านของจินชิก แต่ว่าต่างจากที่เธอเคยเห็นเพราะส่วนขาหายไป อียอนกำลังเอร็ดอร่อยอยู่กับขนมโปรดของเขา จึงถูกจีอาต่อว่าที่เขาไม่รู้ร้อนรู้หนาวที่เพิ่งมีคนตายไปสองคนก่อนหน้านี้ เขาบอกว่าเคยเห็นคนตายมาแล้วจำนวน 3.5 ล้านคน ในช่วงสงครามโชซอน50ปี เธอจึงบอกว่าในจำนวนนั้น ต้องมีใครสักคนที่ตายไปแล้วทำให้เขาปวดใจ ทำให้อียอนนึกถึงอาอึมที่ตายในอ้อมแขนของเขา อียอนบอกว่าภาพราชามังกรแตกต่างจากตัวจริงที่เขาเคยเจอตอนที่เป็นวิญญาณแห่งขุนเขา และไปอบรมหลักสูตรผู้นำพร้อมกัน และส่วนขาของมังกรที่หายไป ก็ไม่ต่างอะไรกับงู ซึ่งก็คือ อีมูกี

อีรังไปที่บ่อเก็บวิญญาณของอีรยง ผู้ซึ่งเป็นวิญญาณร้ายแห่งความเลวทรามบนเกาะ และได้พบกับแม่หมอที่บอกว่ารอเขามานานแล้ว อีรยงถูกอียอนฆ่าตายขณะที่สิงร่างอาอึม และฝากให้ฝังร่างตัวเองไว้กับครอบครัวร่างทรงของแม่หมอ จากนั้นอีรังและแม่หมอก็ร่วมมือกันเพื่อนำตัวจีอามาเป็นเครื่องเซ่นไหว้ในวันจันทรคติที่จะถึง เพราะเธอเกิดปีแพะ อีรังจึงสั่งให้นางเตรียมดอกอีฟนิงพริมโรสที่เติบโตบนหลุมศพ ส่วนเขาจะยื้อเวลาอียอนเอง แม่หมอสงสัยจึงถามอีรังว่าเหตุใดเขาถึงเข้าข้างศัตรูของพี่ชายตัวเอง อีรังจึงให้ดูรอยแผลเป็นที่ท้องของเขา ซึ่งเกิดจากน้ำมือของอียอนขณะที่ให้เขากินแอปเปิล ทำให้อีรังเกิดบาดแผลในใจ และสัญชาติญาณของจิ้งจอก ก็จะต้องชดใช้เสมอ เขาตั้งใจจะลงนรกไปพร้อมกับอียอน

อียอนอยากให้จีอาออกไปจากเกาะแห่งนี้ เพราะเขาสังหรณ์ว่าเธอจะต้องตาย แต่เธอยืนกรานที่จะหาเหตุผลที่พ่อแม่ของเธอมาที่เกาะแห่งนี้ เช่นเดียวกับที่เขามาตามหาใครบางคน

แจฮวานหาข้อมูลคนตายแปลกๆ บนเกาะและโทรบอกจีอา ซึ่งทั้งสี่ศพล้วนตายในวันจันทรคติทั้งสิ้น ซึ่งตรงกับวันนี้ ในขณะที่อียอนโทรถามทัลอีพาเกี่ยวกับอีมูกี เพราะเขากังวลว่าหากอาอึมกลับมาเกิดใหม่แล้ว เขาจะไม่ยอมให้อีมูกีใช้ชีวิตร่วมกับอาอึมอีก แต่ทัลอีพายังไม่รู้เรื่องนี้และรู้สึกกังวลเช่นกัน

จีอาเข้าไปทักทายซอพยองฮีที่กำลังอ่านหนังสือปลาวาฬโมบิดิก แต่เธอรู้ว่านั่นไม่ใช่พยองฮี อีรังจึงปรากฎร่างของเขาขึ้นมา เธอแน่ใจว่าอีรังคือผู้ที่ฆ่าชาวประมงเพราะหนังสือเล่มนั้นอ้างอิงจากเหตุการณ์จริง ซึ่งเป็นเรือล่าวาฬที่จมลงในศตวรรษที่ 19 มันกินแล้วก็ถูกกินเช่นเดียวกับพ่อของซอพยองฮี และอีรังใช้การตายของชาวประมงสร้างเหตุการณ์ให้ชาวบ้านไขว้เขว เพื่อปิดบังเหตุผลที่แท้จริงในการมาที่เกาะแห่งนี้ อีรังยอมรับว่าจีอาฉลาดและรู้ทัน เขาจึงใช้พลังฉกรูปพ่อแม่จากกระเป๋าของเธอ จีอาแปลกใจที่เขารู้ว่าเธอเคยฝันถึงพ่อแม่ เขาจึงอาสาที่จะช่วยหาคำตอบให้เธอ แต่เธอก็ปฏิเสธ อีรังยังเตือนเธอด้วยว่าให้ระวังอียอน หลังจากที่เขาได้ทุกอย่างตามที่ปรารถนาแล้ว
อียอนไปที่ร้านค้าของชาวประมงคนหนึ่ง และเห็นรูปราชามังกรที่นั่นเช่นกัน จึงขู่เอาความจริงและได้ความว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งนำรูปนี้มาจากตลาดบกและแจกจ่ายให้คนในหมู่บ้าน มีการจัดทำพิธีใหญ่ด้วย เพราะพวกเขาเชื่อว่าราชามังกรสามารถหยุดพายุและช่วยให้จับปลาได้เยอะ จากนั้นอียอนก็ใช้พลังจากแววตาจิ้งจอก สะกดจิตให้ชายผู้นั้นลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ หลังจากนั้นเขาก็ทำตัวเป็นลูกค้าปกติ ชายคนนั้นยังบอกด้วยว่ามีชายหนุ่มหน้าตาน่ารักแวะมาถามหาบ้านของพยองฮี

อียอนรีบกลับไปหาจีอา แต่อีรังไปแล้ว เธอจึงเล่าว่าอีรังเสนอจะช่วยตามหาพ่อแม่ให้ แต่เธอปฏิเสธและขอเลือกที่จะเดิมพันกับจิ้งจอกอียอนคนเดียว ในขณะที่เธอยังไม่ลืมคำเตือนของอีรังให้ระวังอียอน

กูชินจูไปกินอาหารที่ร้านประจำ และสะดุดตากียูรีจิ้งจอกสาวสวยซึ่งกำลังกินอาหารกับชาวต่างประเทศ เจ้าของร้านบอกว่าเธอเป็น ผอ.ห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ด้วยสัญชาติญาณจิ้งจอก ยูรีจึงได้ยินชินจูนินทาเธอเกี่ยวกับความร่ำรวย หาว่าเธอเป็นจิ้งจอกแหกกฎและขโมยชีวิตของมนุษย์ เมื่อเจอกันที่หน้าห้องน้ำ ยูรีจึงแนะนำตัวเองว่า เธอถูกลักลอบนำมาจากรัสเซียโดยทางเครื่องบิน และเธอก็ได้ยินสิ่งที่เขานินทาเธอ จากนั้นยูรีก็จูบแก้มชินจู พร้อมทั้งขู่ด้วยปืน โดยบอกว่าเธอทั้งหวานและโหดเหี้ยมและกระชากสร้อยคอของเขาไป ซึ่งเขาสามารถใช้สื่อสารกับสัตว์ต่างๆ ได้ขณะที่ทำงานเป็นสัตวแพทย์

ขณะที่อียอนและจีอากำลังกินบะหมี่สำเร็จรูปอยู่ด้วยกัน จีอาชอบที่จะมีชีวิตที่สงบสุขแบบนี้ อียอนจึงไล่ให้เธอไปอยู่ในชนบท ส่วนตัวเขาเองจะไม่กลับขุนเขา เพราะที่นั่นไม่มีห้างสรรพสินค้า และเขาไม่อาจทิ้งอเมริกาโนและช็อคโกแลตมินต์ของโปรดไปได้ เมื่อถามถึงการใช้ชีวิตที่ยาวนานของเขา อียอนจึงตอบว่ากำลังรอคนที่เขาคิดถึง ซึ่งเป็นมนุษย์และรักแรกของเขาที่ตายไปแล้ว เพราะเธอสัญญาว่าจะกลับมาเกิดใหม่

อียอนสังเกตเห็นกิ่งไม้หักและคิดว่ามันคงจะเจ็บปวด จึงใช้พลังประสานกิ่งไม้ให้เหมือนเดิม โดยพันผ้าผูกไว้ที่รอยหัก และขอให้เจริญเติบโตด้วยดี เขาสัมผัสได้ถึงลมที่มาจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือ จึงรู้ว่าบางอย่างกำลังจะมาที่นี่ ในขณะที่แม่หมอกำลังเตรียมความพร้อมสำหรับทำพิธีเซ่นในคืนนี้

เมื่อจีอาเห็นจินชิกกำลังวิ่งหนีด้วยความกลัว เธอจึงวิ่งตามไปและถูกทำร้าย แต่อียอนเข้ามาช่วยไว้ เธอจึงขอให้เขาไว้ชีวิตจินชิก ขณะที่ทำแผลให้เธอ จีอารู้สึกร้อนและไม่เป็นตัวของตัวเอง อียอนสังเกตเห็นรอยแผลเป็นจางๆที่ไหล่ของเธอ จู่ๆเธอก็บีบคออียอนและโทษเขาที่ฆ่าเธอตาย และเขาควรปล่อยเธอไปตั้งแต่ตอนที่ข้ามแม่น้ำซัมโดแล้ว แต่อียอนรู้ว่าเธอไม่ใช่อาอึมเพราะไม่มีลูกแก้วจิ้งจอกที่เขาให้ไว้ แต่ก็แปลกใจที่เธอรู้เรื่องชีวิตชาติก่อนของอาอึม จีอารู้สึกร้อนอีกครั้งและกลับมาเป็นตัวของตัวเอง เขาพยายามถามเธออีกครั้งว่าเป็นใครกันแน่ แต่เธอยืนยันว่าเธอคือนัมจีอา ทันใดนั้นเองอียอนขว้างหินไปด้านหลังซึ่งอีรังยืนอยู่ตรงนั้นและพยายามพาจีอาวิ่งหนี แต่อีรังใช้พลังบดหินในมือจนแตกเป็นก้อนเล็กๆและขว้างใส่จีอา แต่อียอนเข้ามากำบังไว้และบอกให้เธอรีบหนีไป อีรังตั้งใจที่จะต่อสู้กับอียอนเพื่อเป็นการถ่วงเวลา ให้แม่หมอจับนัมจีอาไปเป็นเครื่องบวงสรวง

จีอาหนีไปจนพบบ้านหลังหนึ่งซึ่งมีธงหลากสีผูกอยู่ที่เสาไม้ เธอรู้ทันทีว่านี่คือบ้านของคนทรง แม่หมอปลอมเป็นชาวบ้านธรรมดาและเล่าเรื่องแม่ของเธอให้ฟัง แต่เธอไม่เชื่อและไม่หลงกลดื่มน้ำชาที่แม่หมอนำมาให้ เธอสลบไปเพราะกลิ่นของธุปที่จุดอยู่ข้างๆนั่นเอง จากนั้นแม่หมอก็นำร่างของเธอไปมัดอยู่ข้างๆบ่อที่เก็บวิญญาณชั่วร้ายเพื่อทำพิธี

แม่หมอโรยผงดอกอีฟนิ่งพริมโรสรอบๆบริเวณเพื่อป้องกันอียอน ระหว่างที่กำลังลับมีด จีอาซึ่งแกล้งสลบอยู่ ได้ยินแม่หมอพูดกับเธอว่า เธอเป็นคนหลอกแม่ให้มาที่เกาะนี้ตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว แต่อียอนยังตามหาจีอาไม่เจอ เขาจึงใช้อำนาจของราชาแห่งจิตวิญญาณ เพื่อปัดเป่าความมืดและนำทางเขาไปสู่จีอา จากนั้นก็เกิดแสงระยิบระยับนำพาเขาไปสู่บริเวณพิธี จีอาถูกมัดมือและเท้า แต่เธอก็พยายามต่อสู้ขณะที่แม่หมอกำลังจะจ้วงแทงเธอและโยนลงไปในบ่อ อียอนไม่อาจเข้าไปช่วยเธอเพราะความร้อนจากผงดอกอีฟนิงพริมโรสที่ถูกโรยไว้ ด้วยความโมโหที่เห็นจีอาถูกผลักลงบ่อ ทำให้เขานึกถึงอาอึมในอ้อมอกอีกครั้ง พลังอำนาจของเขาทำให้เกิดฝนตกและคลายมนต์ของผงดอกไม้ อียอนจึงแหกกฎของตัวเองข้ามไปกำจัดแม่หมอและบอกให้เธอกลับไปสู่โลกของตัวเอง จากนั้นก็ช่วยดึงจีอาขึ้นจากบ่อ ซึ่งมือของเธอบาดเจ็บและมีรอยเลือดติดอยู่ที่ปากบ่อ เขาทำแผลให้เธอและบอกว่าแม่หมอเป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่งซึ่งทำทุกอย่างเพื่อให้มีชีวิตยืนยาว จากนั้นเขาก็อุ้มเธอกลับไป ทัลอีพาไม่พอใจที่รู้ว่าอียอนฆ่ามนุษย์

อียอนโทรเล่าเหตุการณ์ให้ชินจูฟัง และบอกว่าจีอารู้เรื่องชีวิตชาติก่อนของอาอึม เขาจึงต้องการจับตาดูเธอ ชินจูกำลังอยู่ในซุปเปอร์มาร์เกตและเห็นแอปเปิลออร์แกนิกของโปรดที่กำลังลดราคา เขาจึงแกล้งตัดสายของอียอน

ในคืนนั้นจีอาชวนอียอนดื่มโซจูด้วยกัน และขอบคุณที่เขาช่วยชีวิตเธอไว้ทั้งตอนที่อายุเก้าขวบและตอนนี้ เธอสัญญาว่าสักวันหนึ่งจะเป็นคนปกป้องเขาเอง ทำให้อียอนนึกถึงอาอึมที่เคยพูดเหมือนกับเธอ

ขณะที่ชาวบ้านทั้งหมดพากันไปรวมตัวที่ปากบ่อ อีรังได้อุ้มทารกน้อยแรกเกิดมามอบให้ชายคนหนึ่ง โดยมียันต์แปะอยู่ที่ผ้าห่มที่ห่อหุ้มเด็กคนนั้น

เช้าวันต่อมาพยองฮีเดินขากะเผลกออกมาส่งอียอนซึ่งจะกลับโดยเรือรอบแรก อียอนจึงเตือนพยองฮีว่าไม่ควรทำให้ตัวเองบาดเจ็บเพียงเพื่อต้องการแก้แค้นให้พ่อและอย่าสาปแช่งคนอื่นอีกเพราะมันจะย้อนเข้าตัว จู่ๆจีอาก็วิ่งมาบอกว่าคนทั้งหมู่บ้านหายไปหมด พวกเขาจึงไปเดินดูรอบๆ ด้วยกัน