โดกีหมดสติและถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เขาฝันถึงเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับแม่ เมื่อเขาฟื้นและไม่มีอาการน่าเป็นห่วง ผู้อำนวยการจางซองชอลจึงรับเขาออกจากโรงพยาบาล อัยการคังฮานาสงสัยว่ารถแท็กซี่วีไอพีที่ขับชนรถของสารวัตรคิมฮยองอุคคือรถคันเดียวกับที่ลักพาตัวนักโทษโจโดชอลไป
เธอรู้สึกหดหู่ใจเมื่อไปนั่งฟังการบำบัดโดยการแชร์ประสบการณ์ของสมาชิกนกสีฟ้าซึ่งเคยตกเป็นเหยื่ออาชญากรรม คังฮานาสอบปากคำซอยองมินหลังจากได้รับคำร้องเรียนของเขาซึ่งเป็นพนักงานและตกเป็นเหยื่ออาชญากรรมรุนแรงโดยถูกประธานพัคยังจินแห่งยูเดต้าทำร้ายร่างกาย
โดกีไม่สามารถลบภาพความในใจเรื่องแม่ของเขาได้ จึงไปขับรถเล่นกับอันโกอึนและช่วยปลอบใจเธอที่คิดถึงพี่สาวที่จากไปเช่นกัน
รองหัวหน้าอัยการจำเป็นต้องถอนข้อกล่าวหาทั้งหมดในคดีทำร้ายร่างกายซอยองมินเพราะอิทธิพลของรุ่นพี่ที่เคยร่วมงานกัน ทำให้คังฮานาไม่พอใจ ผอ.จางซองชอลเก็บคดีนี้ที่ถูกทิ้งนำไปให้คิมโดกีเพื่อตัดสินใจว่าควรช่วยซอยองมินหรือไม่ คังฮานาไม่ปล่อยคดีนี้แม้ว่ารองหัวหน้าจะสั่งห้ามก็ตาม ในขณะที่คิมโดกีก็แอบสืบสวนเช่นกัน
ซอยองมินเป็นพนักงานใหม่และถูกสั่งให้ใช้ความรุนแรงเพราะเป็นเรื่องสนุกของเจ้านาย เมื่อเขาทำงานผิดพลาดก็จะถูกลงโทษโดยการใช้ความรุนแรงเช่นกัน จนกระทั่งวันหนึ่งเขาขอลาออกเพราะทนไม่ไหว ซอยองมินพลาดที่โพสต์บนกระทู้ต่อว่าพัคยังจินที่เป็นนักธุรกิจเลว เขาถูกลักพาตัวไปและถูกซ้อมด้วยไม้เบสบอลอย่างสาหัสจนเกิดอาการช็อคทางร่างกายและจิตใจ คังฮานาไปที่โรงพยาบาลและได้พูดคุยกับภรรยาของเขาซึ่งบอกว่าคนพวกนั้นกล่าวหาว่าซอยองมินพยายามกระโดดสะพานเพื่อฆ่าตัวตายและคดีก็ถูกถอนแจ้งความไปแล้ว
โดกีสังเกตการที่สะพานและไม่เชื่อว่าซอยองมินจะกระโดดลงมา แต่อาจจะถูกโยนหลังจากโดนซ้อมอย่างสาหัส จากนั้นเขาก็ตามดูพฤติกรรมของประธานพัคยังจิน สองสิ่งที่โดกีต้องการรู้คือทำไมซอยองมินถึงถอนแจ้งความและบาดเจ็บสาหัสอยู่ใต้สะพานทั้งที่ลาออกจากบริษัทแล้ว โดกีปลอมตัวเพื่อไปสมัครงานที่ยูเดต้าเพื่อหาความจริงและได้รับตำแหน่งผู้จัดการ
คังฮานาและผู้ช่วยวังมินโฮเดินทางไปที่เกาะแห่งหนึ่งเพื่อตามหาจอนจินวอนที่เคยแจ้งความพัคยังจินในข้อหาทำร้ายร่างกายเช่นกัน จอนจินวอนมีสีหน้าตกใจและปฏิเสธทุกอย่างเพราะไม่ต้องการพูดถึงเรื่องที่ผ่านมา คังฮานาจึงคิดจะรื้อคดีนี้ใหม่โดยไม่ให้หัวหน้าของเธอรู้ เธอไปที่ตึกยูเดต้าและแปลกใจเมื่อพบคังโดกีที่ไปทำงานที่นั่นเป็นวันแรก
อันโกอึนที่ยังทำใจกับการสูญเสียพี่สาวไม่ได้ เธอจึงต้องไปพบจิตแพทย์อยู่เสมอและพูดว่ามันไม่ใช่ความผิดของเธอ เธออยากรู้ว่าคนที่ทำทำผิดหายไปไหนกันหมด
