ซงแชฮีเพื่อนของโบนาหายไปและไม่ยอมมาโรงเรียน ก่อนหน้านี้เธอเริ่มมีอาการชัก แลำทำตัวผิดปกติ และจู่ๆแม่ของเธอก็ส่งข้อความมาบอกว่าต้องย้ายบ้านและแชฮีก็จะไม่มาโรงเรียนอีก และเมื่อทางโรงเรียนโทรไปที่บ้าน ก็ได้รู้ว่าจากผู้หญิงที่อยู่บ้านนั้นว่าแม่ของแชฮีเสียชีวิตไปสักพักแล้ว และแชฮีก็หายตัวไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งมันแปลกมาก
พัคซุกฮีหรือแม่ของซงแชฮีทำงานอยู่ที่ บาเบลเป็นนักวิจัย หลังจากที่เธอหย่ากับสามีแล้วเธอได้ทำงานอาสาสมัคร จึงได้เจอกับอีดาซม ดาซมเคยอยู่ที่บ้านพักพิงของมูลนิธิสวัสดิการโซนามูของแบคกึมการก่อสร้าง ทำให้ทั้งคู่รู้จักและเริ่มสนิทกัน ดาซมเป็นเด็กกำพร้าและค่อนข้างปิดตัว แต่เพราะพัคซุกฮีจริงใจทำให้ดาซมเองเปิดใจและเห็นซุกฮีเป็นต้นแบบสำหรับเธอ ดาซมขอร้องและอยากไปอยู่กับซุกฮีด้วยเมื่อรู้ว่าซูกฮีกำลังจะเปิดธุรกิจส่วนตัว
เมื่อรู้ว่าที่ศูนย์ดูแลซามูเอลเป็นคนออกใบมรณะบัตรพัคซูกฮี แจซังกับชีอนจึงรีบไปที่นั่นทันที
แจซังจึงคิดว่าพวกเขาเดาแรงจูงใจในการฆาตกรรมผิดไป และคิดว่าจริงๆและวอีดาซมอยากได้ชีวิตของพัคซุกฮีเพื่อจะขโมยตัวตนของพัคซุกฮี
แจซังแอบตามชีอนกับดงแทกเพราะไม่รู้ว่าดงแทกส่งข้อความหาชีอนคือตัวย่ออะไร เขากังวลมากว่าทั้งคู่แอบนัดไปไหนกัน แจซังจึงแอบตามไป แต่แล้วเมื่อไปถึงร้านที่ชีอนและดงแทกเข้าไปนั้น จริงๆแล้วเป็นเซอร์ไพร์สนั่นเอง และที่นั่นเองเขาได้เจอกับครอบครัวของโอยองชิก เพื่อฉลองและขอบคุณให้กับทีมที่ช่วยครอบครัวเขาไว้ได้ แจซังคิดถึงตัวเองอีกโลกที่จากมา ที่นั่นที่เขาเป็นทนายเขาว่าความให้ฝั่งตรงข้ามยองชิกและทำให้ลูกความของเขาพ้นผิด เขาละอายใจมากที่มานั่งในงานเลี้ยงฉลองแบบนี้
ระหว่างทางเดินกลับบ้าน ชีอนยังให้กำลังใจและบอกว่าเธอกับโบนาจะอยู่ข้างๆเขา ยิ่งทำให้แจซังละอายใจมากขึ้นไปอีก เขาได้แต่คิดในใจว่าเขาก็แค่ไอชั่วคนนึง
จางโดชิกโมโหมากที่ผลการทดลองผิดพลาดอีกแล้ว เขาจึงไปหายุนพิลอูด้วยอารมณ์โมโหมากและตรงเข้าไป กระชากคอเสื้อและเอาขวดปากแตกจ่อคอพิลอูไว้ และพูดว่าแกอยู่มาได้เพราะยุนพิลอู แล้วยุนพิลอูบอกว่าให้ฆ่าเขาเลยและเรียกจางโดชิกว่า พ่อ
