ชื่อเรื่องย่อหลัก

มยองยอจะไปมอบตัวกับตำรวจเพราะเธอไม่อยากทนทุกข์ทรมานกับความผิดนี้อีกต่อไปแล้ว
แฮวอนเสียมากที่รู้ความจริงทั้งหมดว่าน้าเป็นคนที่ฆ่าพ่อของเธอ อีกทั้งทุกคนยังปิดบังความจริงทั้งหมดกับเธอ
เธอไม่เข้าใจแม่และน้าว่าทำไมถึงไม่บอกความจริงกับเธอ
อึนซอบบอกกับแฮวอนว่าทั้งหมดนั่นก็เพราะทุกคนไม่อยากให้แฮวอนต้องเสียใจและเจ็บปวด

แฮวอนตัดสินใจและบอกกับน้ามยองยอว่าเธอไม่อยากให้น้าไปมอบตัว
ถึงเธอเองจะเกลียดน้าและยังไม่เข้าใจ แต่เธอก็เชื่อว่าครอบครัวจะต้องแบ่งปันความเจ็บปวดและช่วยเยียวยากัน
น้าอดทนเพื่อแม่มาเป็นสิบปี เธอก็อยากให้น้าทนต่อเพื่อเธอ และถ้าน้ามอบตัวเธอเองก็ต้องฝันร้ายต่อไป
เธอขอเวลาในการทำใจในระหว่างนี้ และจะกลับไปโซล..

แฮวอนมาหาอึนซอบและบอกเรื่องที่น้ามยองจะไปมอบตัวแต่เธอห้ามเอาไว้
และบอกกับอึนซอบว่าฤดูใบไม้ผลิกำลังจะมาถึง และเธอกำลังจะจากไป
เธออวยพรให้อึนซอบ และบอกลาอึนซอบ

อึนซอบเขียนป้ายปิดร้าน 2-3 วัน เมื่อเห็นป้ายนั้นแฮวอนจึงรีบวิ่งขึ้นไปบนภูเขาทันที
ทันทีที่เจออึนซอบเธอวิ่งเข้าไปกอดอึนซอบทั้งน้ำตา อึนซอบเข้าใจดีว่าสักวันนึงแฮวอนจะต้องจากที่นี่ไป
และหวังว่าตอนที่แฮวอนจากที่นี่ไป แฮวอนจะไม่ต้องจากไปด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง..


แฮวอนกลับไปที่โซลและใช้ชีวิตเหมือนก่อนหน้านี้
มยองยอแนะนำพี่สาว มยองจูให้เขียนจดหมายหาแฮวอน
ในเรื่องที่ยังค้างคากันอยู่เพราะรู้ดีว่าพี่มยองจูไม่ยอมพูดกับแฮวอนต่อหน้าแน่ๆ
มยองจูจึงตัดสินใจเขียนจดหมายหาแฮวอน และบอกกับแฮวอนว่ามยองยอจะไปจากหมู่บ้านอีกในไม่ช้า

แฮวอนกลับมาที่บุคฮยอนอีกครั้ง และได้บอกลาน้ามยองยอที่ตัดสินใจจะไปจากบุคฮยอน

อึนชิลลาออกจากงานและกลับมาที่บุคฮยอน เธอได้เจอกับจางอู
เธอถามจางอูว่าทำไมจางอูถึงกลับมาอยู่ที่บ้านเกิดทั้งที่จางอูจบจากมหาวิทยาลัยโซล
จางอูซึ่งเชื่อว่าการอยู่ที่บ้านเกิดนั้นสิ่งที่เขาจะได้รับนั่นก็คือ "ความสุข" นั่นเอง
งานที่ทุกคนอาจจะคิดว่าเป็นงานที่แสนธรรมดา เข้างานเช้ากว่าจะเลิกงานก็ตกเย็นในชนบท
แต่สำหรับเขานั้น มันคือชีวิตที่เรียบง่ายและมีความสุข.. อึนชิลประทับใจในคำพูดของจางอูมาก
และบอกกับจางอูว่าเธอชอบเขา จางอูเข้าไปจูบอึนชิลทั้งที่ตัวเองนั้นก็เขินจนแทบจะบ้า ทั้งคู่จึงตกลงคบหากัน

แฮวอนที่พยายามจะหลบหน้าอึนซอบแต่ทว่าเมื่อเห็นอึนซอบ แฮวอนก็ทนไม่ไหวเธอขอกอดอึนซอบ
เธอวิ่งเข้าไปกอดอึนซอบไว้ อึนซอบถามแฮวอนว่าครั้งนี้แฮวอนจะกลับมานานแค่ไหน
แฮวอนได้ยินคำถามนี้จึงหัวเราะออกมา

แฮวอนที่พยายามจะลืมอึนซอบ เพราะเธอคิดว่าเธอนั้นได้เจอกับอึนซอบแค่เพียงช่วงฤดูหนาวเดียวเองเท่านั้น
แต่ทว่าเธอนั้นกลับรู้สึกว่าเธอนั้นลืมเขาไม่ได้ อึนซอบได้เข้ามานั่งในใจของเธอแล้ว..

แฮวอนอยู่ที่บุคฮยอนและตัวติดกับอึนซอบตลอด
พวกเขาใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุข ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร พวกเขามิอาจคาดเดาได้..

 

จบบริบูรณ์..