ยอรึมจำได้ว่าซูยอนคือคนที่เคยช่วยชีวิตเธอไว้ และครั้งนี้ก็เช่นกัน ถึงแม้ซูยอนจะปฎิเสธเสียงแข็งว่าจำเธอไม่ได้แต่ยอรึมก็บอกขอบคุณเขา
ทั้งคู่ต่างแยกย้ายกันทำงานตามปกติ ในขณะที่ซูยอนคิดและพยายามทำงานและไม่อยากทำตัวเด่นให้คนอื่นสนใจ เขาอยากซ่อนตัวและไม่อยากให้คนอื่นรู้ความลับที่เขาพยายามปิดไว้ แต่หลายๆเหตุการณ์เขาก็หลบเลี่ยงมันไปไม่ได้
ในขณะที่ซูยอนพยายามซ่อนและไม่อยากเป็นที่สนใจ แต่กลับได้รับความสนใจทั้งๆที่เขาไม่ต้องการ ผิดกับยอรึมเพราะเธอคิดว่าการที่เธอเรียนยจบจากมหาวิทยาลัยธรรมดา และต้องเริ่มทำงานจากล่างสุดไม่มีใครสนใจ เธอต้องทำทุกอย่างเพื่อจะได้เป็นที่จดจำและได้รับคำชื่นชม ต้องทำแม้กระทั่งเลียเข้งเลียขาเจ้านายก็ยอม ซึ่งเธอคิดว่าคนอย่างซูยอนไม่มีวันเข้าใจเธอ...
ผอ. มีคำสั่งให้หัวหน้ายังย้ายไปดูแลที่อาคารสอง แต่หัวหน้ายังมีเงื่อนไขว่า เธอจะขอพาทีมของเธอไปทำงานที่นั่นด้วย...
