เป็นการยากที่จะยอมรับว่าตั้งครรภ์ เพราะบงฮวานในร่างพระมเหสีกังวลว่าทั้งตัวตนและวิญญาณของเขากำลังจะถูกทำลาย สนมอึยต่อว่าพระพันปีที่สร้างศพปลอมขึ้นมาเป็นโอวอล และขอร้องไม่ให้พระพันปีควบคุมชีวิตของนางอีก พระพันปีจึงทรงตรัสว่าพระมเหสีโซยงทรงหันหลังให้กับตระกูลของตัวเองแล้ว และตระกูลอันดงคิมก็เข้าร่วมกับฝ่ายพระนาง จึงเป็นโอกาสที่ดีสำหรับสนมอึยที่จะได้ตำแหน่งพระมเหสี
ซอจุนบอกซูโฮว่าเขาสารภาพรักกับจูกยองไปแล้ว แม้จะถูกปฏิเสธก็ตาม อย่างน้อยเขาก็ได้ทำในสิ่งที่ต้องการทำตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน จูกยองชวนซอจุนกินข้าวเพราะต้องการบอกเรื่องสำคัญ แต่เขาปฏิเสธและอ้างว่างานยุ่ง ซอจุนฝืนยิ้มและสวมกอดจูกยองทั้งที่ในใจเจ็บปวด จากนั้นเขาก็บอกให้จูกยองไปบอกลาซูโฮที่กำลังจะกลับอเมริกาคืนนี้
เพราะต้องอยู่ดูแลพ่อต่อ เพราะพ่อของซูโฮต้องเข้ารับการผ่าตัดฉุกเฉินอีกครั้ง
ซูโฮโทรมาขอเลิกกับจูกยอง โดยบอกว่าเขาไม่อยากให้เธอต้องทรมานกับการรอคอย เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าเมื่อไรอาการของพ่อถึงจะดีขึ้น และเขาเองก็รู้สึกผิดที่ไม่ได้อยู่เคียงข้างเธอ หลังจากวางสายแล้ว ทั้งคู่ต่างก็ร้องไห้เสียใจ
จีโอตื่นขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ตนเองเป็นผู้ล่าหรือถูกไล่ล่า เนื้อตัวของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล และรายล้อมไปด้วยผู้คนที่นอนบาดเจ็บอยู่มากมาย ในกระเป๋าสตางค์ของเขา มีเพียงใบขับขี่และนามบัตรบริษัทเงินกู้เพื่อการศึกษาที่ไหม้ไปเกือบจะทั้งหมด
พระมเหสีทรงยอมรับว่าเป็นคนช่วยฝ่าบาทขึ้นจากบ่อน้ำเมื่อไม่นานมานี้ แต่ฝ่าบาททรงหมายถึงเมื่อแปดปีก่อน ตำราการยุทธ์ที่ฝ่าบาททรงอ่านนั้น เพราะต้องการกำลังเสริมเพื่อพระราชอำนาจของพระองค์ และช่วงหลังนี้ก็ยังทรงฝันร้ายบ้างเป็นบางครั้ง และทรงรู้สึกราวกับว่าในฝันนั้นเป็นช่วงบั้นปลายชีวิตของพระองค์เอง ส่วนความฝันในตอนนี้ขณะที่ยังมีโอกาส พระองค์อยากจะต่อสู้กับโชคชะตาของตนเอง พระมเหสีได้ฟังดังนั้น จึงทรงบอ
หลังจากเห็นสัญญาณมือของฝ่าบาทแล้ว พระมเหสีโซยงทรงเสแสร้งเสียพระทัยกับร่างของเด็กน้อยทัมฮยาง เมื่อได้กลิ่นสุราจากร่างของเด็ก จึงทรงทราบว่าเด็กน้อยไม่ได้ดื่มยาพิษ หัวหน้าฮงได้ให้เงินกับคนที่กำลังเข็นร่างเด็กไปทิ้งที่ภูเขา โดยอ้างว่าต้องการทำพิธีศพให้เด็กเอง จากนั้นอุ้มเด็กออกไปอยู่นอกวังกับแม่ของนาง ตามรับสั่งของฝ่าบาท พระมเหสีทรงดีพระทัยเมื่อทราบเรื่องนี้ และสิ่งที่ให้เด็กดื่ม ก็เป็นเพียงสมุนไพร
หลังจากที่จูกยองเปิดเผยความสัมพันธ์ของเธอกับซูโฮแล้ว ซูโฮจึงเดินจูงมือเธอเข้าห้องเรียนด้วยกัน ซูจินมีสีหน้าไม่พอใจ เพราะทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่เธอคิด ขณะที่ซูอาขอคืนดีกับจูกยอง โดยวางน้ำผลไม้และจดหมายไว้ที่โต๊ะ ซูอาไม่พอใจซูจินที่ไม่ยอมขอโทษจูกยอง หนำซ้ำยังพูดจาเหน็บแนมจูกยองไม่หยุด ขณะที่ซูโฮขอให้ซูจินไปขอโทษจูกยอง เพราะเข้าใจว่าสิ่งที่เธอทำลงไป เป็นเพราะมีปัญหาที่บ้าน แต่ซูจินไม่ย
หลังจากคลิปหน้าสดของจูกยองถูกเปิดเผย จูยองวิ่งหนีออกจากโรงเรียนไป ซูโฮพยายามตามหาเธอ ในขณะที่ครูฮันจุนอูไม่สบายใจที่เห็นลูกศิษย์ขาดเรียน เพราะคิดว่าจูกยองอึดอัดใจเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับพี่สาวของเธอ ซอจุนจับได้ว่าซูจินคือคนเผยแพร่คลิปบนเว็บบอร์ดของโรงเรียนเพราะต้องการทำลายจูกยอง เขาจึงบอกให้โชรงช่วยตามหาแอดมินเพื่อลบคลิปนั้น
ฝ่าบาทเสด็จไปหาพระมเหสีกลางดึก เพราะต้องการรู้เหตุผลที่พระมเหสีทรงช่วยทำอาหารสำหรับงานเลี้ยง แต่กลับไม่ได้คำตอบเพราะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งสองพระองค์ตกเป็นของกันละกัน เมื่อเห็นข้อความของซังกุงตาบอดแจ้งว่าพระมเหสีกำลังตกอยู่ในอันตราย หัวหน้าฮงจึงไปบอกองค์ชายยองพยอง แต่องค์ชายยังไม่ทูลฝ่าบาท เพราะขณะนั้นพระองค์บรรทมอยู่กับพระมเหสี ในตอนเช้าพระมเหสีทรงตกพระทัยอย่างมาก เมื่อรู้ว่าร่วมหลับนอนกับฝ่
หลังจากเหตุการณ์ระเบิด คิมบยองอินสั่งให้ลูกน้องหาตัวผู้บงการเบื้องหลัง เพื่อนำมาไต่สวนและลงโทษให้ได้ ขณะที่พระพันปีหลวงทรงต่อว่าคิมจวากึนที่ทำเกินไป สนมอึยและพระพันปีทรงร่วมสวดมนต์ เพื่อขอพรให้ฝ่าบาททรงปลอดภัย สนมอึยทูลว่า หากฝ่าบาททรงเป็นอะไรไป นางก็จะขอตายตาม และจะอาฆาตแค้นผู้ที่ทำกับฝ่าบาทเช่นนี้
ซูโฮเล่าเรื่องราวชีวิตของเขาให้จูกยองฟัง เขาอยู่คนเดียวมาตั้งแต่มัธยมต้นจนชินและโกรธเกลียดพ่อมาก แต่พอได้ระบายความอัดอั้นใส่พ่อ เขากลับรู้สึกไม่สบายใจ และรู้สึกเป็นห่วงพ่อหลังจากที่รู้ข่าวการประกาศลาออกของเขา
ซูจินไม่พอใจที่เห็นซูโฮและจูกยองจูบกัน เมื่อกลับมาบ้าน เธอโดนพ่อตบหน้าที่วิ่งออกจากคลาสเรียนพิเศษเพื่อไปหาซูโฮ
องค์ชายวังจองแต่งงานกับแฮซูเพียงในนามเท่านั้น และแยกบ้านกันอยู่คนละหลังในบริเวณเดียวกัน แฮซูตั้งครรภ์อ่อนๆ หมอเป็นห่วงสุขภาพของนางที่ไม่แข็งแรงอยู่แล้ว แต่แฮซูต้องการเก็บลูกไว้ องค์ชายวังจองจึงบอกหมอให้เก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ขณะที่ฝ่าบาททรงส่งคนมาสืบดูชีวิตคู่ของแฮซู องค์ชายวังจองรู้ทัน จึงเสแสร้งทำเป็นคู่สามีภรรยาที่มีความสุข ฝ่าบาททรงกริ้วอย่างมากเมื่อได้รับรายงานเช่นนี้ จึงแอบเสด็จไปดูเอง<