อัครเสนาบดีคิดจะปลดพระราชาและคืนบัลลังก์ให้กับองค์ชายยอนอู
โดยร่วมมือกับอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย..
พวกเขาเริ่มจากปล่อยข่าวเรื่องพระราชาที่โง่เขลาและเอาหญิงต่ำต้อยมาเป็นพระมเหสี
และควรจะคืนบัลลังก์ให้องค์ชายยอนอู

เมื่อข่าวลือถูกปล่อยออกไป โดจุนรีบไปส่งข่าวกับมาฮุนและแกตงทันที
แกตงเป็นห่วงความรู้สึกของคิมซูหรือฝ่าบาทมาก

นกดูตกใจมากที่เห็นว่าฝ่าบาทคือใคร ฝ่าบาททรงเป็นกันเองกับนกดูและแต่งตั้งให้เป็นนายกองแห่งกรมกองปราบ พระองค์ขอให้นกดูปิดเรื่องที่พระองค์ออกไปนอกวังเป็นความลับ และห้ามบอกเรื่องนี้กับใครแม้กระทั่งดงจู

องค์ชายนึงยางต้องการครอบครองดงจูและเก็บนางเอาไว้ข้างกาย
ดงจูเก็บข้าวของและไปจากนกดูตามที่องค์ชายนึงยางต้องการ เพราะนางไม่อยากให้นกดูบาดเจ็บ

ย้อนไปเมื่อปี 2010
ในวันที่จองซอนเริ่มมาทำงานที่แผนกนี้
ซึ่งตอนนั้นซองจุนเป็นผู้ช่วยอยู่ ซองจุนที่เป็นคนขยัน สุภาพ ระมัดระวังในคำพูดของตัวเอง
ถึงจะไม่ใช่คนอ่อนโยนแต่ก็เป็นคนที่อบอุ่น และนั่นเองทำให้จองซอนชอบเขา

ตอนที่จองซอนทำงานผิดพลาดทั้งๆที่ไม่ใช่ความผิดของเธอเพียงคนเดียว
แต่จองซอนก็ต้องรับผิดชอบ ซองจุนก็มาช่วยเธอ..
---
ปัจจุบัน

มาฮุนมาที่ท้องพระโรงในฐานะ โหรทำนายดวงชะตาของผู้ที่เข้าคัดเลือกพระมเหสี
มาฮุนทำนายว่า ท่านหญิงมาจองฮีและท่านหญิงคังจีฮวาเหมาะสมกับตำแหน่งมเหสี แต่ทว่าท่านหญิงคังจีฮวาไม่น่าจะพอใจกับตำแหน่งนี้ ชะตาของนางหาใช่เกื้อหนุนพระอาทิตย์หากแต่เหมาะกับการเป็นพระอาทิตย์เสียเอง นางไม่เหมาะกับราชสำนัก
ส่วนดวงของท่านหญิงยุนซูยอนเป็นดวงชะตาของคนตาย แต่ดวงชะตากับโหงวเฮ้งนางไม่ตรงกัน

อีฮยองดูที่คิดว่าพวกดงชานต้องละลายน้ำแข็งอีซอกดูแล้วคงกำลังคิดวางแผนอะไรบางอย่างอยู่ เขาจึงนัดฮายองมาและเอาดอกเตอร์ฮวังมาขู่ฮายอง ว่าถ้าหากไม่มีดอกเตอร์ฮวัง ดงชานเองก็ตกอยู่ในอันตราย

อีซอกดูได้ถูกละลายน้ำแข็งแล้ว และดูเหมือนว่าอาการของเขาไม่สู้ดีนัก

ทีมวีไอพีลงภาคสนามเพื่อตรวจสอบการทำงานของพนักงานที่สาขาต่างๆ และติดตามการใช้บริการของลูกค้าว่าเป็นลูกค้าวีไอพีตัวจริงหรือไม่

จองซอนและมีนา ไปเช็คดูที่บ้านของลูกค้าวีไอพี ประธานคิมฮยอนชอลเพื่อตรวจสอบว่ามีการขโมยตัวตนของลูกค้าวีไอพีหรือไม่

จองซอน (จางนารา)เธอทำงานและเตรียมตัวอย่างหนักเพื่อดูแลลูกค้าวีไอพีของห้างสรรพสินค้าซองอุน

ฮวังอินอ๊กลูกค้าวีไวพี เธอคือภรรยาของประธานบริษัทเหล็กซองจิน
เธอต้องการรองเท้าภายในหกโมงเย็น ตามรุ่นเอ็นดีอาร์เอสหมายเลข 4
และตามกำหนดการของจะมาถึงพรุ่งนี้ซึ่งในประเทศไม่มีของ
ตอนนี้ทุกคนกำลังหาของในสต็อกที่ต่างประเทศกันอยู่

มีรันอยากให้ดงชานมีความสุข เช่นเดียวกันดงชานเองก็อยากให้มีรันมีความสุข
และอยู่โดยที่ไม่ต้องคิดมากแค่นั้นเขาก็มีความสุขแล้ว

จีฮุนเริ่มมาฝึกงานที่สถานีและได้ทำงานกับดงชานและมีรัน ดงชานพยายามกันท่าไม่ให้จีฮุนอยู่ใกล้มีรัน

แบคคยองเจอหนังสือที่หมึกแห้งเผาทิ้งไป เขาจึงถามหมึกแห้งว่าหนังสือนี้คือผลงานเก่าของนักเขียนใช่มั้ย หมึกแห้งเองก็พยายามที่จะบ่ายเบี่ยงที่จะตอบ และได้แต่พูดว่าผลงานเก่าไม่ได้มีผลอะไร มันจบไปแล้ว แบคคยองรู้สึกว่าฮารุขวางหูขวางตาเขาไม่เลิกทั้งที่เป็นแค่ตัวประกอบ

ฮารุเห็นหลุมดำและเอามือเข้าไปแต่เมื่อดึงมือออกมา มือของเขาก็เป็นแผล และความทรงจำทั้งหมดของเขาก็กลับมา ความทรงจำของเขากับดันโอ

ฮารุรีบวิ่งไปหาดันโอทันที และเจอดันโอที่ทางยืนอยู่ที่ทางม้าลายและกำลังพูดถ้าเธอเป็นอึนดันโอ
ตัวประกอบที่ไม่รู้เรื่องราวอะไรต่อไปในการ์ตูน

ฮารุจึงบอกว่าถ้าแบบนั้นเขาเองก็คงเป็นหมายเลข13 ที่ไม่มีชื่อ

หลังจากที่เอาตัวรอดมาได้ ดงจูบอกลานกดู นกดูจึงเอาสัญญาชดใช้หนี้ของดงจูและบอกว่าเขาไม่ยอมให้ดงจูไปไหนจนกว่าดงจูจะใช้หนี้ครบ ดงจูจึงต้องตามนกดูไป

นกดูค้างคาใจที่ดงจูทิ้งเขาไปโดยไม่บอกลา นกดูถามดงจู ดงจูได้แต่แสร้งบอกว่ามันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาง นกดูจึงบอกว่างั้นได้ต่อไปนี้ไม่ต้องสนใจว่าเขาจะเป็นอะไรให้สนใจแต่เรื่องใช้หนี้ก็เพียงพอ

แกตงโกรธที่มาฮุนและคิมซูหลอกนาง นางขอโทษซูที่ไม่สามารถแต่งงานกับเขาได้ และบอกว่าที่นางเป็นหญิงสูงศักดิ์ไม่ได้เป็นเพื่อคิมซูแต่เพื่อพี่ชายของนาง นางจะขอกลับไปอยู่ที่ที่นางเคยอยู่