ลุงที่อยู่ห้องตรงข้ามจงอู ได้ยินเสียงดังจากชั้นบนไม่เลิก เลยตัดสินใจขึ้นไปดู
ซึ่งชั้นบนเป็นชั้นสี่ เป็นชั้นผู้หญิงที่เคยเกิดไฟไหม้แล้วตอนนี้ถูกทิ้งร้าง
เขาเดินเข้าไปที่ชั้นสี่ ร่องรอยไฟไหม้ยังมีอยู่ เขาเดินสำรวจตามห้องต่างๆ แล้วก็ต้องตกใจ
เมื่อห้องๆหนึ่ง มีศพเลือดอาบหัวนั่งอยู่ เขายืนดูสักพัก ก็มีเงามืดโผล่มาด้านหลังแล้วใช้ค้อนทุบลุงคนนั้นจนสลบ
ตอนที่ 25-26
หลังจากที่รู้เรื่องโรคของหมอชาแล้ว อัยการซนไปหาหมอชาและถามเขาว่าคนที่ไม่รู้สึกเจ็บปวดอย่างเขาจะเข้าใจความเจ็บปวดของคนไข้ได้อย่างไร และเพราะว่าเขาเป็นโรคนี้เขาถึงสามารถการุณยฆาตโดยไม่รู้สึกอะไรรึเปล่า
ยุนจงอู เด็กหนุ่มเด็กต่างจังหวัดซื่อๆ ที่เดินทางไปยังกรุงโซลเพื่อเข้าทำงานในบริษัทใหม่
จุงอูตามหาหอพักที่ลิสต์เอาไว้ แต่หอพักต่างมีราคาแพงขนาดที่เขาจ่ายไม่ไหวทั้งนั้น
ในระหว่างที่เขาหาหอพักจากในมือถือ เขาก็เจอหอพักราคาถูก
และเมื่อรู้ว่ายังมีห้องว่างอยู่ เขาจึงเดินทางไปที่หอพักนั้น
หอพักแห่งนี้มีชื่อว่า “หอพักเอเดน”
เพราะต้องปรุงเหล้าเพื่อต้อนรับเจ้าของโรงแรมคนใหม่ และส่วนผสมสำคัญที่ขาดหายไปนั่นก็คือดอกจันทรา ดอกจันทราที่บานแค่ในสวนของบ้านรับรองแห่งจันทรา
จึงจะต้องย้อนเวลาไป 200ปี เพื่อหาดอกจันทรา
มันวอลฝากยาที่จะถอนพลังในการมองเห็นสิ่งต่างๆกับหัวหน้าชเว เพื่อมอบให้กับชานซอง เพื่อให้ชานซองได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่โลกใบนี้
เมื่อมองไปที่ไหน ชานซองก็เห็นแต่มันวอล
ยูบอมจินหลอกให้แทราไปหาที่ดาดฟ้าของตึกแห่งหนึ่ง แล้วผลักแทราตกลงมาตาย
โดยใช้มือถือแทราส่งข้อความหาตัวเขาว่า “อยากตาย” เพื่ออำพรางให้เป็นการฆ่าตัวตาย
...
ยูบอมจินเกลี้ยกล่อมคิมฮันซู ไม่ให้เชื่อกีมูฮยอก ทำให้ฮันซูไล่มูฮยอกกลับไปและไม่ต้องมาให้เห็นอีก
บอมจินบอกฮันซูว่า ให้ปฏิเสธเรื่องที่ฆ่าซูอา และกุเรื่องว่า เห็นอีแทซอกหนีออกทางประตูหลัง
บอมจินกลับไปบ้านตอนดึก พ่อของเขายืนรออยู่... บอมจินพูดกับพ่อว่า... คนที่คอยก่อเรื่องไปทั่ว ก็คือพ่อ
...
ซงแชฮีเพื่อนของโบนาหายไปและไม่ยอมมาโรงเรียน ก่อนหน้านี้เธอเริ่มมีอาการชัก แลำทำตัวผิดปกติ และจู่ๆแม่ของเธอก็ส่งข้อความมาบอกว่าต้องย้ายบ้านและแชฮีก็จะไม่มาโรงเรียนอีก และเมื่อทางโรงเรียนโทรไปที่บ้าน ก็ได้รู้ว่าจากผู้หญิงที่อยู่บ้านนั้นว่าแม่ของแชฮีเสียชีวิตไปสักพักแล้ว และแชฮีก็หายตัวไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งมันแปลกมาก
แดฮันถามดาจองว่าทำไมถึงคิดว่าเขาเป็นพ่อของเธอ ดาจองจึงพูดถึง คิมซอนมี
แต่แดฮันบอกว่าเขาเพิ่งเคยได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรก ดาจองจึงถามแดฮันว่าตอนสมัยเรียน แดฮันเคยไปองโด เกาะที่อยู่นอกชายฝั่งใช่มั้ย
แดฮันจึงพยายามคิด ชื่อ คิมซอนมี และองโด
ย้อนไปเมื่อปี 2001 บนเรือที่กำลังจะไปองโด
แม่จุนอูตื่นเต้นมากที่รู้ว่าซูบินเป็นแฟนจุนอู คุณแม่ยินดีกับทั้งคู่ด้วย
แต่ทั้งนี้ทั้งคู่ก็ได้รู้ว่าแม่ของจุนอูทำงานให้กับแม่ของซูบิน ซูบินคิดว่าจุนอูลำบากใจ
แต่จุนอูบอกว่าเขาไม่เป็นไรและบอกว่ามันเป็นแค่งาน
ทีมของแจซังไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและพบว่าพันจีได้หายตัวไปแล้ว และในห้องของพันจียังพบยาสลบแบบเดียวกับที่เจอในศพของฮเยจอง และได้เบาะเพิ่มเติมว่าโจโฮยองมาเป็นอาสาสมัครที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและสนิทกับพันจี
ในขณะที่ตามหาตัวโจโฮยองจนเจอ เขาพยายามหนีและดูเหมือนจะมีอาการหลอน และก็ทิ้งตัวลงไปจากตึกต่อหน้าต่อตาทุกคน และตายไปในที่สุด
เปิดเรื่องมาในขณะที่
คังคยองฮุน และ วีแดฮัน กำลังลงหาเสียงกันอย่างดุเดือด เพราะอีกไม่กี่วันก็จะถึงการเลือกตั้ง ปี 2016
คังคยองฮุน จากพรรคชาตินิยม ที่ดำรงตำแหน่งในวาระที่ห้าเป็นอดีตหัวหน้าพรรคชาตินิยม
วีแดฮัน ตัวแทนวัยหนุ่มสาวของพรรคชาติพัฒนา
เขาเข้ารัฐสภาในฐานะสมาชิกที่อายุน้อยที่สุดในประวิตศาสตร์
เขาเสนอร่างกฎหมายเยอะที่สุดในบรรดา ส.ส. หน้าใหม่ ในปี2015