คิมแชจินโดนจองกุกโจมตีอย่างหนักจนต้องถอนตัวไป แผนของฮูจาจึงล่มอีกครั้ง คิมนัมฮวาจึงเสนอวิธีใหม่นั่นก็คือการเปิดประชุมสามัญ แต่จองกุกก็ไม่ยอมอยู่เฉย

ฮูจาพลาดท่าโดนจองกุกหลอกจนต้องถูกฝากขัง จองกุกจึงรีบคว้าโอกาสนี้ทำหน้าที่ส.ส.ที่เขาต้องการจะเป็นและขอความร่วมมือกับจูมยอง โดยขอร้องจูมยอง 3 เรื่องนั่นก็คือ1. เส้นสายของเขา 2. ข้อมูลวงใน 3. กลยุทธ์
ทีมของจองกุกจึงเริ่มประชุมกัน จูมยองเริ่มต้นด้วยการพยายามผูกมิตรกับส.ส.คนอื่นๆ
ฮูจาสงสัยว่าเธอน่าจะโดนจองกุกหลอกจึงบอกให้กวีนัมขอให้มีฮีพี่สาวของเธอมาช่วย

หนึ่งวันก่อนการประชุมผู้ถือหุ้น คนขับรถของมินอิกได้แอบเข้าไปขโมย USB ในบ้านของกัลฮี แม่ของมินอิกไล่แดจูไปให้พ้นเพราะแดจูยกมือในที่ประชุมเห็นด้วยที่จะให้มินอิกลาออก และยื่นเงินและให้ลาออกจากบริษัทไปซะ

แดจูนำเงินไปคืนให้กับมินอิก และไปพบกับเวโรนิกา พัค เพื่อเซ็นเอกสารและสัญญาจะเลี้ยงข้าวเธอเป็นการตอบแทน

มีข่าวเรื่องที่มินอิกทำร้ายคนขับรถแพร่ออกไปในบอร์ดของบริษัท และการประชุมบอร์ดก็จะมาถึงในวันพรุ่งนี้แล้ว กัลฮีที่สวมรอยเป็นเวโรนิกา พัค อยู่จึงบอกว่าเธอจะช่วยมินอิกเอง พวกเขาไปรอที่หน้าบ้านของคนที่โพสต์ และเมื่อเจอตัวเขา เขาจึงบอกว่าจะลบโพสต์นั้น

กัลฮียังคงสวมรอยเป็น เวโรนิกา พัค ต่อไป มินอิกขอให้กัลฮีหาเบอร์โทรของ เวโรนิกา พัค ให้ กัลฮีจึงเอาเบอร์โทรของนัมฮีน้องสาวของเธอให้มินอิก และต้องสวมรอยเป็นเวโรนิกา พัคอีกครั้ง แต่เมื่อเจอกันมินอิกกลับบอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจเอาร่มมาคืน แต่เขารู้สึกอาหารไม่ย่อย ท้องไส้ปั่นป่วน

ทางฝั่ง เวโรนิกา พัคที่ได้เจอกับแดจูตอนที่นัดผิดคนในครั้งนั้นทำให้เธอกับแดจูได้นัดเจอกันอีก

เมื่อได้กลับมาทำงานอีกครั้ง กัลฮีเขียนคำขอในการต่อสัญญากับผอ.โด
เข้างานตอน 9 โมงเช้า
เลิกงานตอน 2 ทุ่ม ห้ามโทรหาหลังเลิกงานถ้าไม่จำเป็น
พักเที่ยง1 ชม. เต็ม ทำงาน 5 วันต่อสัปดาห์
ผอ.โดจึงมีเงื่อนไขเดียวที่จะขอกัลฮีนั่นก็คือห้ามให้ใครรู้ว่าเขาเป็นโรคภาวะเสียการระลึกรู้ใบหน้า กัลฮีจะต้องทำให้คนอื่นเชื่อว่าเขาปกติดี

ผอ.โด เป็นโรคภาวะเสียการระลึกรู้ใบหน้าที่เกิดจากสมองส่วนที่รับหน้าที่จดจำหน้าคนทำงานผิดปกติ เขารู้สึกเหมือนโลกแตกสลาย และคนๆเดียวที่เขาเห็นใบหน้านั่นก็คือเลขาจอง

โดมินอิก (คิมยองกวาง) เป็น ผอ.ของบริษัท T&T โมบายมีเดียเขาทั้งฉลาดและเก่ง

บังเจซูหนีออกจากคุกได้สำเร็จ ซึ่งการหลบหนีในครั้งนี้ มีการวางแผนเอาไว้หมดแล้ว โดยบังเจซูฉีดยาบางอย่างเพื่อให้หัวใจหยุดเต้น และจะกลับมาเต้นอีกครั้งเมื่อมีการปฐมพยาบาล
บังเจซูจึงตื่นขึ้นมาบนรถพยาบาลนั่นเอง
บังเจซูเดินเข้าป่าไปยังจุดนัดพบ มีกระเป๋าเสื้อผ้าวางอยู่ โดคังอูตามมาจนเจอและชักปืนขู่ แต่บังเจซูไม่กลัว กลับยั่วโมโหใส่และเรียกโดคังอูว่า โคสึเกะ...

หลังจากที่ได้เจอกับคุณแม่และบอกแม่ว่าเขาคือ "ฮอยุนแจ" ไรอันยังจมอยู่กับความทุกข์ ความเสียใจ เขารู้ว่าด็อกมีต้องรออยู่และไม่ยอมนอนเพราะเป็นห่วงเขาแน่ๆ ไรอันจึงโทรหาด็อกมีและบอกให้ด็อกมีนอนได้แล้วไม่ต้องเป็นห่วงเขาและวางสายไป ด็อกมีเป็นห่วงมากและตามมาหาไรอันที่แกลเลอรีและทันทีที่เห็นไรอัน ด็อกมีก็เข้าไปตีไรอันและต่อว่าไรอันที่ทำให้เธอเป็นห่วงขนาดนี้ ไรอันเล่าให้ด็อกมีฟังว่า พ่อแม่ที่รับเขาไปเลี้ย

ด็อกมีเข้าใจดีว่าไรอันต้องเจ็บปวดมากแค่ไหน ด็อกมีจึงอยู่ข้างๆและให้กำลังใจ ปลอบใจไรอัน และเข้าใจไรอันมากยิ่งขึ้น

ในระหว่างที่กำลังไปที่ห้องของไรอัน ด็อกมีกับไรอันบังเอิญเจอชีอันกับแม่ในลิฟท์ ชีอันจึงแนะนำแม่ของเขาให้ไรอันกับด็อกมีรู้จัก

ชีอันบอกกับแม่เรื่องภาพวาดของแม่ที่เขากำลังรวมรวบอยู่เพื่อจัดงานนิทรรศการ

ดาดาเปิดตู้ที่คิดว่าเป็นตู้ที่เธอสั่งหุ่น ทันทีที่เปิดตู้ออกมา เธอก็ต้องตกตะลึงเมื่อหุ่นนั้นเหมือนคนจริงๆมาก หุ่นล้มลงมาและจูบกับดาดา ดาดาที่ยังตกใจที่จูบกับหุ่นไป และหุ่นตัวนั้น กลับพูดได้ และบอกสวัสดีเธอและบอกว่าเป็นแฟนของเธอ ซีโร่ไนน์ถูกตั้งโปรแกรมไว้ว่าหากใครจูบเขาคนคนนั้นจะเป็นแฟนของเขา ดาดาตกใจมากจึงวิ่งหนีและไปตามเพื่อนมา แต่เมื่อกลับมาอีกครั้ง ซีโร่ไนน์ก็หายไปแล้ว