สปอยซีรีส์เกาหลีล่าสุด

ฮยอนซูตกลงมาจากชั้น 5 ของตึก แต่โชคดีที่กระแทกกับหลังคาผ้าใบก่อน ค่อยตกพื้นทำให้ลดแรงกระแทกลงไปได้เยอะ จึงแค่กระดูกร้าว

โดคังอูกับลูกน้องสองคนตามไปที่โรงพยาบาล พร้อมกับ ผอ.ซง และแม่ของฮยอนซู

แม่ของฮยอนซูเอาแต่อาละวาดไม่หยุด ส่วน ผอ.ซงก็กอดฮยอนซูไว้แล้วพูดบางอย่างกรอกหู แล้วฮยอนซูก็บอกว่า จะอยู่กับ ผอ.ซง และพูดแต่ ดาวกับทุ่งดอกไม้ วนไปวนมา

ดาดา (พังมินอา)เธอเป็นนักแต่งหน้าสเปเชียลเอฟเฟกต์ เธอเป็นแฟนกับมาวังจุน (ฮงจงฮยอน) ดาราหนุ่มชื่อดัง ทั้งคู่แอบคบหากันมากว่า 7 ปีแล้ว
ดาดากับทีมได้ไปแต่งหน้าให้นักแสดงในละครที่มาวังจุนแสดงด้วย ต่อหน้าทุกคน ดาดากับวังจุนแกล้งทำเป็นไม่ถูกกัน

จากตอนที่แล้ว...

ชายผู้สวมหน้ากากยมฑูตลักพาตัว กวักด๊กกี ที่ปลอมตัวเป็นบุรุษพยาบาล โดยพาไปยังสถานที่หนึ่ง และเรียก กวักด๊กกีว่า ตั๊กแตน
หน้ากากยมฑูตรัดคอจนเหยื่อขาดอากาศหายใจ แล้วแขวนคอห้อยลงมาจากเพดาน
ภาพตอนที่ยมฑูตรัดคอเหยื่อ เผยให้เห็นข้อมือสักตัวหนังสือภาษาญี่ปุ่นบางอย่างด้วย

แผนของฮูจาพังไม่เป็นท่าเพราะจองกุกทำให้ส.ส.ฝ่ายฮูจาต้องลาออกไปถึง 6 คน ฮูจาจึงต้องวางแผนใหม่และบอกให้จองกุกอยู่เฉยๆ และไม่ต้องไปร่วมประชุมการพิจารณารับรองคิมแชจิน แต่ก็หยุดจองกุกไม่ได้เมื่อจองกุกเข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้ และตั้งคำถามกับว่าที่รัฐมนตรีคิมแชจินมากมาย และยังโจมตีเรื่องรายได้ของเขาและการยื่นภาษีว่าไม่ตรงกัน ฮูจาโกรธจนแทบจะระเบิดออกมา หนำซ้ำทางฝ่ายมียองเองก็วางแผนจะจับฮูจาโดยใช้หัว

จองกุกได้เป็นส.ส.แล้ว แต่ฮูจาก็สั่งให้เขาอยู่เงียบๆ จนกว่ากฎหมายเรื่องดอกเบี้ยเงินกู้จะสำเร็จ แต่ทว่าเรื่องไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด จะต้องมีส.ส. ที่โหวตเห็นชอบกับกฎหมายนี้
และยังไม่ทันได้ร่างกฎหมาย ส.ส.ที่อยู่ฝ่ายฮูจาก็โดนจับข้อหารับสินบนถึง 6 คน

ไรอันเล่าให้ด็อกมีฟังว่าเขาฝันร้ายและที่มันน่ากลัวก็เพราะเป็นความทรงจำ เป็นฝันวันวันที่เขาถูกทิ้งไว้ที่บ้านเด็กกำพร้า ก่อนที่เขาจะถูกรับไปเลี้ยงที่ต่างประเทศ เขาจำเรื่องราวตอนก่อนเจ็ดขวบแทบไม่ได้เลย มือข้างนั้นที่ปล่อยเขาไปอย่างเย็นชา เขาจำภาพนั้นได้อย่างชัดเจน เขาเลยไม่ชอบที่ต้องปล่อยมือ การถูกทิ้งอยู่คนเดียวเขารับมันไม่ไหว..

เซยองถูกฆาตกรโรคจิตจับตัวไปยังห้องๆหนึ่ง โดยในห้องนั้นมีศพลูกสาว และผู้หญิงคนหนึ่งถูกปิดตามัดมือนั่งอยู่บนเก้าอี้
ฆาตกรโรคจิตทำทีเอาชุดลูกสาวมาให้ ทำเป็นไปทำกับข้าวให้เสมือนว่าเซยองเป็นลูกสาว และคุยกับผู้หญิงที่นั่งอยู่เสมือนว่าเป็นเมียของตนอง

ท่านประธานด็อกซองป่วยเป็นโรคฮันติงตัน และเป็นโรคที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม
แจอินให้ประวัติผลการรักษาของพ่อและแจจุนกับหมอนา และผลการตรวจของแจฮวานก็พบว่า แจฮวานก็เป็นโรคฮันติงตัน และเพราะโรคนี้จึงสามารถใช้เรื่องนี้ในการงดบังคับคดีกับแจฮวานได้ และสามารถเล่นงานกับแจจุนได้อีกด้วย

เปิดเรื่องมาด้วยฉากฆาตกรโรคจิต กำลังทำพิธีฆาตกรรมหญิงสาวคนหนึ่ง โดยเหยื่อรายนี้เป็นจิตกรที่มีชื่อเสียง
ฆาตกรฆ่าเหยื่อโดยการมัดร่างกายขึงเชือกไว้ แล้วดึงให้ร่างกายหลุดออกเป็นเสี่ยง แล้วนำชิ้นส่วนมาเรียงกันเป็นดอกไม้โดยเอาหัววางไว้ตรงกลางทำให้เหมือนเป็นภาพศิลปะ

ด็อกมีตัดสินใจบอกไรอันว่าให้เลิกเป็นแฟนหลอกๆ ทั้งที่ในใจของด็อกมียังคงคิดถึงแต่ไรอันอยู่ตลอดเวลา และถึงจะไม่อยากเจอหน้าไรอันมากขนาดไหนแต่ด็อกมีก็ต้องไปทำงาน และต้องเจอกับไรอัน ด็อกมีทำได้แค่เพียงอยู่เงียบๆและตั้งใจทำงาน ทุกคนในแกลเลอรีเองก็อึดอัดที่ด็อกมีเป็นแบบนี้ และคิดว่าด็อกมีกับไรอันต้องทะเลาะกันและน่าจะเพราะชเวดาอิน ทุกคนจึงโทษว่าเป็นความผิดไรอันที่นอกใจด็อกมีและทิ้งด็อกมี

หมอนาพยายามทำให้แจฮวานได้งดการบังคับคดี แจฮวานยอมทำทุกอย่างตามที่หมอนาสั่ง แม้กระทั่งกินยาต้านอักเสบที่ผลข้างเคียงมีความเสี่ยงที่จะเกิดอาการไตวาย
หมอโดฮุนแอบไปหาแจฮวานและพูดถึงเรื่องที่แจฮวานทำให้สองสามีภรรยาพิการตาย และบอกว่าหมอนาวางแผนทรมานให้แจฮวานตายในเรือนจำก่อนจะได้งดบังคับคดีและเกลี้ยกล่อมแจฮวานให้เชื่อเขา แจฮวานไม่เชื่อหมอโดฮุน..

ไรอันคิดว่าด็อกมีไม่สบาย และเมื่อรู้ว่าด็อกมีไปที่ร้านไม้เพื่อรับไม้แทนดาอิน ไรอันจึงรีบตามที่ร้านด้วยความเป็นห่วง ด็อกมีถามไรอันทั้งน้ำตาว่าการที่ต้องเป็นแฟนหลอกๆกับเธอนั้นมันลำบากใจมากและไม่ชอบมากขนาดนั้นเลยเหรอ ไรอันตอบว่าสั้นๆว่าครับ ยิ่งทำให้ด็อกมีเสียใจและบอกว่าเธอไม่ได้ตามตื้ออะไรไรอัน และแกล้งเป็นแฟนเธอแค่ช่วงสั้นๆเท่านั้นเอง สำหรับเธอแล้วเธอทั้งตื่นเต้นและมีความสุข ไรอันจึงบอกว่าเพราะว