1 ปีผ่านไป

โดแจที่ตัดสินใจเข้ารับการผ่าตัด ถึงแม้การผ่าตัดนั้นจะมีความเสี่ยงมากก็ตาม ส่วนเซกเยก็หลบไปใช้ชีวิตตามลำพัง และเก็บตัวอยู่แต่ในบ้านไม่ยอมออกไปไหน จะออกจากบ้านก็ต่อเมื่ออยู่ในร่างคนอื่นเท่านั้น เซกเยเอาแต่ถักไหมพรม และถักเสื้อกันหนาวสำหรับไซส์โดแจแล้วเอามานอนกอดด้วยความคิดถึงโดแจ

คิมกึมพาอ๊คนัมไปส่งที่บ้านและคอยดูแลอ๊คนัมจนอาการดีขึ้น และในระหว่างนั้นอ๊คนัมก็ไม่ได้ไปทำงาน อีฮยอนรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างบอกไม่ถูก และยิ่งเห็นว่าอ๊คนัมมาหาคิมกึมและเอาดอกบัวมาให้ก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิด

คิมกึมประทับใจมากที่อ๊คนัมเอาดอกบัวมาให้ คิมกึมบอกกับอีฮยอนว่าอ๊คนัมป่วยเป็นโรคสวรรค์ อีฮยอนไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเขารึเปล่าที่บอกให้อ๊คนัมอย่าบอกคนอื่นว่าตัวเองเป็นนางฟ้า

เพราะหมอกที่ปกคลุมหนาทำให้ไฟล์ทบินทั้งขาเข้าและขาออกถูกเลื่อนหรือยกเลิกไป และนั่นทำให้ผู้โดยสารตกค้างที่สนามบินเป็นจำนวนมาก ทำให้เจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายต้องรับมือและแก้ไขกับสถานการณ์นี้

ผู้อำนวยการชิมหนีไปได้ เขากับยุนชุนซัง จะหนีไปต่างประเทศด้วยกันผ่านทางเรือ

ดร.พัคเคยให้ปากกากับผู้อำนวยการชิมตอนวันเกิดไปด้ามนึง และปากกาด้ามนั้นสามารถระบุตำแหน่งและบันทึกเสียงได้ แต่ทว่าปากกาด้ามนั้นจะต้องเปิดใช้งานก่อน คิมบนโทรปรึกษากับประธานจิน ประธานจินตัดสินใจเป็นเหยื่อล่อเพื่อจับยุนชุนชังแต่ทว่านั่นกลับกับดัก ประธานจึงโดนยิงนอนจมกองเลือด

ย้อนไปเดือนที่แล้ว หมอพัค หมอยุน รวมถึงแพทย์ และผู้ช่วยคนอื่นๆรวมตัวกันและประชุม เรื่องคนไข้ยุนซอ ปรึกษาและหาทางเพื่อจะให้ยุนซอได้หัวใจก่อนฮันมินชิก และทุกคนก็เห็นด้วยและช่วยเหลือเรื่องนี้อย่างเต็มที่ และการผ่าตัดยุนซอจะผ่าที่แทซานด้วย จึงต้องวางแผนอย่างดี การผ่าตัดผ่านตัดยุนซอผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

เซกเยเสียใจ โกรธและเกลียดตัวเอง เมื่อรู้ว่าตัวเองเป็นต้นเหตุให้โดแจต้องทนทุกข์ทรมานเพราะอาการป่วยมานานกว่า 10 ปี เซกเยจมอยู่กับความผิด จนให้อภัยตัวเองไม่ได้ โดแจคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาตลอดเวลา 10 ปี เขาปฏิเสธไม่ได้ว่าที่ผ่านมาเขาต้องลำบากเพราะโรคนี้มามากขนาดไหนกว่าที่เขาจะปรับตัวและใช้ชีวิตและอยู่กับโรคนี้ได้

จอมซุนแบกอีฮยอนกลับมาที่บ้านด้วย อีฮยอนเมาหลับอยู่ที่นั่นจนเช้าและตื่นขึ้นมาเจอเสือนอนอยู่ข้างๆ และคิดว่าตัวเองดื่มหนักจนฝันอะไรแปลกประหลาดและเดินกลับบ้านไปและคิดว่าเหตุการณ์นั้นเป็นเพียงความฝัน คิมกึมที่เป็นห่วงและตามหาอีฮยอนทั้งคืนจนไม่ได้หลับได้นอน และเมื่อเห็นอีฮยอนกลับมาและปลอดภัยดี จึงงีบหลับไปจึงทำให้ไปตามนัดสาย

ซูยอนเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้ยอรึมรู้ ยอรึมเองก็ยังทำตัวไม่ถูกและตกใจมากเช่นกันที่รู้ความลับที่ซูยอนพยายามปิดไว้

ซูยอนเห็นผู้ชายที่มาเจอหัวหน้าซอ คือคนที่เคยทำร้ายหัวหน้าซอและทำให้เขาต้องบาดเจ็บในอุบัติเหตุครั้งนั้น

หัวหน้าควอนไปถึงบ้านของยุนชุนซังและช่วยคิมบนเอาไว้และรีบเรียกรถพยาบาล คิมบนจึงปลอดภัย และเมื่อรู้ว่าคิมบนปลอดภับ แอรินจึงบอกจียอนว่าเธอต้องนำของไปให้คิมบนและอยากไปเห็นด้วยตาว่าคิมบนปลอดภัยจริงๆ

ประธานยุนไม่สนใจที่จะรับคนไข้ทั่วไป เขาเน้นแต่คนไข้วีไอพีเพื่อจะหาเงินเข้าโรงพยาบาล ทำให้บรรยากาศในโรงพยาบาลเต็มไปด้วยความตึงเครียด อาจารย์ชเวก็ผ่าตัดแต่คนไข้วีไอพีตามที่ประธานยุนสั่ง และเรื่องสำคัญที่ประธานยุนเน้นย้ำนั่นก็คือการปลูกถ่ายหัวใจฮันมินชิกครั้งนี้ห้ามมีปัญหาเด็ดขาด

หลังจากที่แอรินผ่านการสัมภาษณ์และได้เป็นแม่บ้านที่บ้านของยุนชุนซัง คิมบนก็ยิ่งเป็นห่วงแอรินแต่เพราะแอรินยืนยันที่จะทำงานนี้ คิมบนจึงสัญญาว่าจะปกป้องแอรินให้ได้ และเขายังบังคับให้แอรินไปฝึกเพื่อจะได้เอาตัวรอดจากอันตรายได้

โดอูชวนจียอนออกไปเดินเล่นและหาจังหวะสวมสร้อยให้จียอน และพูดถึงเรื่องที่จียอนบอกว่าเมื่อเสร็จภารกิจแล้วจะไปไอซ์แลนด์ โดอูจึงบอกว่าให้พาเขาไปด้วยนะ

มีคนไข้ฉุกเฉินดิสเซกชั่นไทป์เอ และต้องผ่าตัดด่วน ทำให้ทีมแพทย์และผู้ช่วยรวมถึงพยาบาลจะต้องไปผ่าตัดคนไข้ฉุกเฉิน ทำให้การผ่าตัดท่านส.ส. ต้องยกเลิกไป และนั่นทำให้ประธานยุนโมโหมากและบอกว่าหมอพัคจะได้ผ่าตัดคนไข้รายนี้เป็นคนสุดท้ายและต้องออกจากแทซานไป