โกกอนนำความเข้าทูลฝ่าบาทเรื่องที่องค์หญิงแฝงตัวอยู่ในกลุ่มเชลยสาว อนดัลและพุงแกพาทาราจินและทาราซานเข้าเมืองเพื่อสอบถามเรื่องซงฮวาดัง แต่ไม่มีใครรู้เลย โกกอนนำคนไปพังร้านของแฮโมยงและสอบทางเส้นทางที่กลุ่มเชลยสาวเดินทางไปโจวเหนือ เขาต่อว่าโมยงที่ขายผู้หญิงให้กับชิลลา แต่โมยงบอกว่าเงินส่วนแบ่งครึ่งหนึ่งก็เป็นของโกวอนพโย อนดัลแวะไปที่ร้านของนาง จึงได้พบโกกอนที่นั่น และได้รู้ว่าองค์หญิงอยู่ในกลุ่มนั้

องค์หญิงพยองกังเข้าเฝ้าพระมเหสีจินและได้พบองค์ชายกอนมู แต่องค์หญิงจ้องหน้าองค์ชายราวกับรู้ว่าไม่ใช่สายเลือดของพระเจ้าพยองวอน เพราะพ่อที่แท้จริงนั้นคือโกวอนพโย องค์รัชทายาทโกวอนไม่ยอมพบหน้าองค์หญิง เพราะเรื่องที่สนมจินเคยบอกว่า องค์หญิงไม่ใช่พี่สาว และไม่ใช่สายเลือดของเสด็จพ่อ

ก่อนการพิจารณาคดี ฮันซึงฮยอกและชเวมยองฮีแอบพบผู้พิพากษารุ่นพี่ เพื่อให้บาเบลเป็นฝ่ายชนะคดี โดยรับปากว่าจะให้เงินตอบแทน แต่ทว่าการพิพากษาในวันนี้เป็นโมฆะและถูกเลื่อนไปในสัปดาห์หน้า ตามแผนการที่วินเชนโซ่และชายองวางเอาไว้เพื่อยื้อเวลา โดยความร่วมมือจากผู้เช่าทุกคนที่ไปร่วมฟังคำพิพากษาช่วยกันสร้างความอลหม่านในห้องพิจารณาคดี

หลังจากไฟไหม้คลังสินค้าเภสัชกรรมบาเบลแล้ว จางฮันซออยากแก้แค้นฝ่ายตรงข้าม แต่จางจุนอูขู่ฮันซอว่าเขาเป็นเพียงประธานหุ่นเชิดเท่านั้น ห้ามมีความคิดเห็นใดๆ เด็ดขาด และให้ปล่อยข่าวไปว่า สาเหตุไฟไหม้เกิดจากเครื่องยนต์ขัดข้อง เรื่องนี้มีผลกระทบต่อหุ้นของบาเบล ฉะนั้นฮันซอจะต้องเรียกประชุมคณะกรรมการและหาแผนรับมือให้ได้

แจฮุนถูกสอบปากคำและเข้าเครื่องจับเท็จ แต่ทว่าเขาปฏิเสธทุกอย่างด้วยสีหน้าเรียบเฉย เครื่องจับเท็จจึงไม่สามารถจับผิดคำพูดหรืออารมณ์ของเขาได้ ก่อนหน้านั้นแจฮุนหมดศรัทธาต่อพระเจ้าที่ไม่เคยรับฟังคำอธิษฐานของเขาเลย

25 ปีผ่านไป

ซอแฮถูกยิงได้รับบาดเจ็บและสลบไปในน้ำ แทซุลจึงรีบพาเธอขึ้นมาและไปที่คลินิกของคิมซอจิน แม้จะคิดว่าซอแฮคือคนที่ลักพาตัวแทซุล แต่ซอจินก็ช่วยทำแผลให้ซอแฮตามที่แทซุลขอร้อง ระหว่างที่ซอแฮยังไม่ได้สติ แทซุลเล่าให้ซอจินฟังว่าซอแฮมาจากอนาคต และต่อไปเขาก็คือคนที่สร้างไทม์แมชชีนเพื่อข้ามเวลา ตอนนี้คนที่กำลังตามฆ่าเขาก็คือซิกมา ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่ามันคือคนหรืออะไรกันแน่ ซอจินไม่เชื่อและคิดว่าอาการทางประสาทของ

เมื่อสิบปีก่อนเกิดเหตุฆาตกรรมต่อเนื่องที่ฆาตกรมักจะตัดหัวของเหยื่อไป เขาจึงมีฉายาว่านักล่าหัว ข่าวนี้ทำให้ประชาชนหวาดกลัวในขณะที่เจ้าหน้าที่ตำรวจยังไม่สามารถจับฆาตกรได้ ดร.แดเนียล อี เดินทางมาจากอังกฤษเพื่อบรรยายพิเศษในหัวข้อพันธุกรรมจิตเภทซึ่งเขากำลังทำวิจัย และในอนาคตอาจมีความเป็นไปได้ที่จะตรวจพันธุกรรมของเด็กทารกในครรภ์มารดา จากนั้นเขาถูกเชิญไปเข้าร่วมประชุมเรื่องร่างกฎหมายการตรวจดีเอ็นเอของ

ดูจุงซูบอกกาจินเรื่องทาราจินกับทาราซานที่ถูกโกวอนพโยจับได้ เพื่อกระตุ้นให้นางกลับชอนจูบังและไปช่วยพวกเขา แต่กาจินบอกว่านางต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบที่หมู่บ้านแห่งนี้ ถึงแม้ว่าทาราจินและทาราซานโดนซ้อมอย่างหนัก แต่พวกเขาก็ไม่ยอมรับว่าเป็นคนของชอนจูบัง

หลังจากโกกอนทูลเรื่ององค์หญิงพยองกัง พระเจ้าพยองวอนก็เสด็จไปที่ตำหนักมกรยอนบ่อยๆ และเลิกเมามายทั้งสุราและยา ทำให้สนมจินแปลกใจและเล่าให้โกวอนพโยฟัง โกวอนพโยคิดว่าฝ่าบาททรงหมกมุ่นกับเรื่องผีองค์หญิง เขาจึงอยากจะทำให้เรื่องนี้เป็นจริงเสียเลย

ผู้เช่าทุกคนและลูกความที่ทนายยูชานเคยช่วยเหลือต่างก็อาลัยกับการจากไปของเขา ส่วนวินเชนโซอาการสาหัสและยังไม่ได้สติ ยาอาร์ดี90ของเภสัชกรรมบาเบลได้รับการอนุมัติจาก อย.

ผู้เช่าทุกคนต่างก็ดีใจที่งานปาร์ตี้ของวินเชนโซสามารถขัดขวางการรื้อถอนตึกในครั้งนี้ได้ พวกเขาจึงเริ่มเชื่อใจวินเชนโซมากขึ้น ฮงชายองอดสงสัยไม่ได้ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้วินเชนโซยอมควักกระเป๋าตัวเองจัดงานครั้งนี้ แต่ทว่าวินเชนโซยังคิดหาวิธีอื่นต่อไป โดยจะเล่นงานบริษัทเภสัชกรรมบาเบลที่ผลิตยาแก้ปวดโดยผสมสารเสพติดอาร์ดียู90 เขาจึงนำเรื่องนี้ไปปรึกษาทนายฮงยูชาน

แทซุลขอเดินไปดูชายที่นอนอยู่ข้างกระเป๋าใบนั้น ซึ่งลูกน้องของประธานพัคกำลังจะฉีดสารอะโทรปินให้เขา แทซุลใช้ระบบเสียงกับโทรศัพท์ของเขาที่อยู่กับลูกน้องของประธานพัค เพื่อส่งโลเคชั่นให้เอ็ดดีคิม ทำให้กองควบคุมที่กำลังไล่ล่ารู้ว่าแทซุลอยู่ที่ไหน จึงส่งกำลังไปที่นั่น แทซุลฉวยโอกาสฉีดอะโทรปินใส่ลูกน้องของประธานพัคและแย่งโทรศัพท์คืนมา ซอแฮก็ใช้โอกาสนี้ต่อสู้กับพวกของประธานพัค เมื่อเห็นกองควบคุมตามมา ประ