>> โอแทซูและประธานซงร่วมมือกันที่จะโยนความผิดให้กับคังโฮเรื่องการตายของฮวังซูฮยอน ซัมชิกกลับมาหาคังโฮที่บ้านเพื่อส่งข่าวเรื่องที่เขาไปพบกับฮายองและเกิดเรื่อง แต่คังโฮรีบออกไปที่ฟาร์มหมูกับแม่เพราะได้รับแจ้งว่าไฟไหม้ ซัมชิกจึงรีบตามไปที่ฟาร์ม และเห็นคนร้ายกำลังล็อคกุญแจเพื่อขังคังโฮกับแม่ที่อยู่ข้างใน ผู้จัดการโซและผู้ช่วยชาวิ่งไล่ตามซัมชิกไปที่นั่นและต่อสู้กับคนร้ายแต่พวกเขาหนีไปได้
>> มีจูกับลูกแฝดของเธออยู่ที่หน้าบ้านของคังโฮ ขณะที่ฮหว่าง (ว่าที่คู่หมั้น) ก็มาถึงที่นั่นพอดี คังโฮวิ่งออกมาขอความช่วยเหลือแม่ที่เป็นลมหมดสติ พวกเขารีบวิ่งเข้าไปช่วยปฐมพยาบาลเบื้องต้นและพายองซุนส่งโรงพยาบาลทันที หมอบอกกับคังโฮว่าแม่ของเขาเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายและกำลังลุกลามไปที่อวัยวะส่วนอื่น คังโฮกุมมือแม่ที่ยังหมดสติและบอกว่าเขาจะยอมทำทุกอย่างตามใจแม่ เขาจะไม่เป็นอัยการและจะเลิกชอ
แฮจุนแจ้งเบาะแสกับนักข่าวรุ่นพี่ที่โซลไว้ว่า มีตำรวจโซลจับนักเรียน ม.ปลาย เข้าไปกักขังและทำร้ายร่างกาย แฮจุนให้นาฬิกาข้อมือแก่ยูซอบเพื่อดูเวลา ให้ยูซอบเข้าไปหาตำรวจแลกเปลี่ยนให้น้องชายได้ออกมา แฮจุนบอกว่า คนที่ช่วยได้คือคนที่รู้อนาคต เขาขอให้ยูซอบอดทนรอจนกว่าถึงเวลานั้น
ฮีซอบบอกว่าเสื้อเปื้อนเลือดของพี่ชาย เป็นของตัวเองโดยที่ไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกับการฆาตกรรม เขาเลยถูกจับไปสอบสวน
อาจารย์คิมขอให้ทุกคนประจำตำแหน่งและทำหน้าที่ของตัวเอง โดยห้ามด่วนสรุปใดๆ ทั้งสิ้นจนกว่าเขาจะไปเห็นด้วยตาตัวเองในที่เกิดเหตุตึกถล่ม ซออูจินและอึนทักยังคงติดอยู่ใต้ซากตึกพร้อมกับเจ้าหน้าที่กู้ภัยและผู้บาดเจ็บ
ภูมิอากาศที่ผิดปกติและเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในทางที่แย่ลง ภัยธรรมชาติ ไฟป่า แผ่นดินไหวและสงคราม อุบัติเหตุและภัยพิบัติที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ โรงพยาบาลทลดัมและศูนย์อุบัติเหตุคือรากฐานส่วนหนึ่งที่ควรเตรียมตัวให้พร้อมเพื่อรับมือกับมัน
เพื่ออนาคตที่ปลอดภัยของคังโฮ ยองซุนไม่อยากให้เขาต้องเสี่ยงกับอันตรายหรือจำอดีตได้อีก เธอจึงเตรียมซื้อหมูคอกใหม่เพื่อให้เขาดูแลกิจการฟาร์มหมู และไม่ต้องสนใจคำพูดของคนอื่นที่บอกว่าเขาเคยเป็นอัยการ เธอจะหาคู่แต่งงานให้กับเขาเพื่อดูแลกันและกันจนกระทั่งมีลูก โดยไม่คิดเรื่องแก้แค้นอีกถ้าหากความจำของเขากลับคืนมา
ไฟล์ที่คังโฮซ่อนไว้หลังรูปครอบครัวคือบันทึกของตนเอง ตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนนิติศาสตร์จนกระทั่งได้เป็นอัยการ ยองซุนได้อ่านบันทึกนั้นไปพร้อมกับคังโฮ เธอสงสารลูกและเข้าใจเหตุผลที่เขาเย็นชากับเธอ
แฮจุน ไม่ได้คิดว่า แบคยูซอบ คือคนร้าย เขาไปคาดคั้นความจริงจากแบคฮีซอบ จนแบคฮีซอบยอมบอกว่า หมวกใบนี้เป็นของพี่ชาย และในคืนนั้น พี่ชายขอให้ไปดูว่าห้องของครูอีจูยองเปิดไฟอยู่หรือเปล่า เพราะเธอไม่ได้ไปที่โรงน้ำชาตามนัด
โกมีซุกนำชุดไปให้แม่เปลี่ยนที่โรงพยาบาลและบังเอิญเห็นแบคฮีซอบทิ้งหมวกสีฟ้าลงถังขยะ เธอจึงแอบเก็บไว้
แบคฮีซอบ สวมหมวกสีฟ้า เข้ามาในร้านน้ำชาบงบง เขาไปนั่งรอใครบางคนที่โต๊ะ จากนั้น บอมรยงก็เข้ามานั่งโต๊ะเดียวกับแบคฮีซอบ
แบคฮีซอบ นัด บอมรยงมาคุยเรื่องที่ บอมรยงขโมยแหวนของ ครูอีจูยองมาเก็บไว้ แบคฮีซอบบอกให้ บอมรยงเอาไปคืนครู ในระหว่างที่สองคนคุยกัน แฮจุนก็คอยแอบฟังอยู่ตลอด
ซอกกูทำร้ายร่างกายพยาบาลอึนทัก และต้องการให้ขโมยยาแก้ปวดรุนแรงชนิดสารเสพติดมาให้ ไม่เช่นนั้นเขาก็จะเผยแพร่คลิปที่ตนเองถูกกระชากคอเสื้อ เพื่อทำลายอาชีพของอึนทักและชื่อเสียงของโรงพยาบาล อึนทักจึงบอกให้ซอกกูไปรออยู่ที่ห้องห้องหนึ่งก่อนที่เขาจะกลับเข้าไปทำงาน