กูวอนปากแข็งกับซารังว่าเขาไม่ได้หึงเธอกับเจ้าชาย แต่ว่าต่อไปนี้จะทำเพื่อโรงแรมและคนที่เขาอยากปกป้อง แม้ว่าจะเคยเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองมาก่อนก็ตาม กูวอนดูแลซารังอย่างดีและให้พักที่ห้องวีไอพีของเขา เพราะเธอดูแลแขกวีไอพี่อย่างเจ้าชายมาทั้งวัน เธอจึงเป็นพนักงานวีไอพีที่สามารถพักและใช้บริการจากรูมเซอร์วิสได้ แต่ซารังเลือกที่จะชวนเขาไปกินรามยอนด้วยกันที่ริมแม่น้ำฮัน 

ซอฮาเดินเข้าไปหาเถ้าแก่บังโฮชิกที่ตึกร้างตามที่นัดไว้ แต่ทว่าลูกน้องของอิมชางซู (ประธาน24แคปส์) ฆ่าเถ้าแก่บังเสียก่อน ซอฮาพยายามต่อสู้กับคนเหล่านั้นและได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ก่อนที่คนเหล่านั้นจะหลบหนีไป จีอึมตามซอฮาเข้าไปด้วยความเป็นห่วง ยางชิกลูกน้องของเถ้าแก่บังยืนดูเหตุการณ์อยู่ด้านนอกและถือกระเป๋าสำคัญเอาไว้ ต่อมาตำรวจปิดคดีว่าเป็นการฆ่าตัวตาย

กูวอนไปหาซารังที่บ้านด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นสีหน้าของเธอไม่ดีก่อนที่จะเลิกงาน เขาได้รู้จักกับเพื่อนสนิททั้งสองคนของเธอและได้ยินสิ่งที่ซารังเคยนินทาเขา กูวอนจึงแนะนำตัวว่าตนเองคือหัวหน้าโนซึ่งอยู่แผนกเดียวกับซารัง เมื่อมีโอกาสได้คุยกับซารังตามลำพัง กูวอนจึงบอกว่ายูรีไม่ใช่แฟนของเขาและรับปากว่าจะไม่ให้ใครกอดหรือทำให้เธอสับสนอีก ถึงแม้ซารังจะปากแข็งว่าเธอไม่ได้ต้องการอย่างนั้นก็ตาม 

ประธานมุนจองฮุนสั่งอิมชางซูให้ไปจัดการเถ้าแก่บังโฮชิกที่เป็นคนขับรถบรรทุกชนซอฮากับจูวอนในวัยเด็ก อิมชางซูจึงเตือนเถ้าแก่บังให้ฟอกข้อมูลตนเองทั้งหมดและหนีไปอยู่ต่างประเทศ แต่ก่อนที่เถ้าแก่บังจะหลบหนี เขาได้เตรียมหลักฐานจ้างวานฆ่าทั้งหมดเพื่อทำข้อตกลงกับซอฮา 

ในงานเลี้ยงที่กำลังจะจัดขึ้น โรอุมวางแผนจะทำให้เกิดการขัดแย้งระหว่างมาคังซูและกลุ่มผู้ลงทุน เพื่อให้การปั่นหุ้นเกิดความล้มเหลวมากที่สุด โกโยฮันและแจอินจะไปด้วยกันในฐานะคู่รักและสร้างสถานการณ์ เพื่อให้มาคังซูสนใจการลงทุนจากนามบัตรปลอมที่สร้างขึ้นมาเกี่ยวกับคริปโทเคอร์เรนซีโดยซีอีโอบลู ริงโกจะปลอมตัวเป็นซีอีโอของบริษัทสตาร์ตอัปเพื่อเรียกร้องความสนใจจากมินคังยุน ซึ่งเป็นเป้าหมายรายใหญ่ของมาคังซู <

มาคังซูรู้แล้วว่าโรอุมต้องการขโมยสมุดบันทึกของผอ.อันแชฮงที่จางคยองจาเก็บไว้ ซึ่งในนั้นมีบันทึกเกี่ยวกับบัญชีแยกประเภทและตัวตนของ”ท่านประธาน” มาคังซูเชื่อว่าจางคยองจาจะต้องทำสำเนาเก็บไว้อย่างแน่นอน เขาจึงสั่งนาซาให้แอบติดกล้องแอบส่องในห้องทำงานของเธอ เพื่อจัดการเธอให้สิ้นฤทธิ์และไม่สามารถขัดขวางแผนการของเขาได้อีก


กูวอนไม่อาจรอทำตามขั้นตอนเพื่อขออนุมัติจากฮวารันในการใช้เฮลิคอปเตอร์ เพราะเขาต้องการไปช่วยซารังให้เร็วที่สุด 

เฮลิคอปเตอร์ของโรงแรมบินกลับไปแล้ว แต่กูวอนอยู่เป็นเพื่อนซารังบนหุบเขาจนกว่าทีมกู้ภัยจะมาช่วยในตอนเช้า เขาบอกว่าจะปกป้องเธอ ต่อมาไม่นานเถ้าแก่ขุดโสมตามมาช่วยพวกเขาและพาไปพักที่บ้านของเขาหนึ่งคืน 

ซารังยืนร้องไห้ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง หลังจากตัดใจและขอเลิกกับกงยูนัม กูวอนตามเธอไปที่นั่นและอาสาขับรถไปส่ง แต่ระหว่างทางเขาขอแวะกินข้าวกับเธอและมอบชุดใหม่เพื่อเป็นของขวัญวันเกิด ซึ่งเป็นชุดคู่รักที่เขาก็ใส่เช่นกัน ซารังแปลกใจที่ทุกอย่างราวกับถูกจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า แต่กูวอนบอกว่าเป็นเรื่องบังเอิญและไม่ได้ตั้งใจ พนักงานถ่ายรูปให้ทั้งคู่ หลังจากนั้นกูวอนไปส่งซารังที่บ้านและพบกับกงยูนัมที่ดักรออย


ซอฮาและโชวอนต่างก็รู้สึกสับสนเพราะจีอึมคล้ายกับยุนจูวอนที่ตายไปแล้ว จีอึมฝันร้ายเรื่องเดิมอยู่บ่อยครั้งเพราะเสียงลูกกระพรวนของร่างทรงที่อยู่ในฝันของเธอ ซอฮาเห็นยุนจูวอนและอุบัติเหตุที่เกิดกับพวกเขาในครั้งนั้น เขาเกลียดภาพและเสียงของความรู้สึกนั้น จนทำลายข้าวของในบ้านและได้รับบาดเจ็บที่มือ ฮาโดยุนเป็นห่วงซอฮาที่สารภาพว่ากำลังชอบจีอึมที่ทำให้เขาสบายใจเวลาที่พบกัน

มูยองกับโรอุมสร้างแผนผังองค์กรจองมกจนถึงนาวิสเวลบีอิง โดยใช้ความจำของเธอรวบรวมข้อมูลทั้งหมดที่อยู่ในสมุดบันทึกของผอ.อันแชฮง กลุ่มจองมกคิดส์และอัยการรยูกับนักข่าวอูร่วมมือกับพวกเขา 

โรอุมตั้งใจทิ้งยูเอชบีไว้ให้มูยอง เพื่อให้เขาได้รู้ว่าคนที่ทำให้ครอบครัวของเขาล้มละลายและแตกสลายก็คือเธอและกลุ่มจองมกคิดส์ มูยองไม่ได้โกรธเพราะในตอนนั้นเธอกับเพื่อนเป็นแค่เด็กที่ถูกหลอกใช้ และการเปิดเผยความจริงนี้ก็คือคำขอโทษจากเธอ 

โรอุมออกจากบ้านของมูยองเพราะรู้สึกผิดและต้องการเวลา โกโยฮันซื้อตั๋วเดินทางให้เธอสำหรับระยะเวลาหนึ่งเดือนและหวังว่าเธอจะกลับมา