ซอฮาและโชวอนต่างก็รู้สึกสับสนเพราะจีอึมคล้ายกับยุนจูวอนที่ตายไปแล้ว จีอึมฝันร้ายเรื่องเดิมอยู่บ่อยครั้งเพราะเสียงลูกกระพรวนของร่างทรงที่อยู่ในฝันของเธอ ซอฮาเห็นยุนจูวอนและอุบัติเหตุที่เกิดกับพวกเขาในครั้งนั้น เขาเกลียดภาพและเสียงของความรู้สึกนั้น จนทำลายข้าวของในบ้านและได้รับบาดเจ็บที่มือ ฮาโดยุนเป็นห่วงซอฮาที่สารภาพว่ากำลังชอบจีอึมที่ทำให้เขาสบายใจเวลาที่พบกัน

มูยองกับโรอุมสร้างแผนผังองค์กรจองมกจนถึงนาวิสเวลบีอิง โดยใช้ความจำของเธอรวบรวมข้อมูลทั้งหมดที่อยู่ในสมุดบันทึกของผอ.อันแชฮง กลุ่มจองมกคิดส์และอัยการรยูกับนักข่าวอูร่วมมือกับพวกเขา 

โรอุมตั้งใจทิ้งยูเอชบีไว้ให้มูยอง เพื่อให้เขาได้รู้ว่าคนที่ทำให้ครอบครัวของเขาล้มละลายและแตกสลายก็คือเธอและกลุ่มจองมกคิดส์ มูยองไม่ได้โกรธเพราะในตอนนั้นเธอกับเพื่อนเป็นแค่เด็กที่ถูกหลอกใช้ และการเปิดเผยความจริงนี้ก็คือคำขอโทษจากเธอ 

โรอุมออกจากบ้านของมูยองเพราะรู้สึกผิดและต้องการเวลา โกโยฮันซื้อตั๋วเดินทางให้เธอสำหรับระยะเวลาหนึ่งเดือนและหวังว่าเธอจะกลับมา 

บาริสต้าหูพิการที่รองประธานฮันเจกยูนจ้างมานั้น เธอคือสายที่คอยเขียนรายงานว่าใครพูดหรือนินทาอะไรเพราะเธอสามารถจับคำพูดจากฝีปากของคนอื่นได้ ข้อมูลล่าสุดที่เขาได้รับคืออันซึงยอนซึ่งเป็นคู่แข่งชิงตำแหน่งประธานใหญ่ กำลังจะลาออกเพราะปัญหาสุขภาพ ฮันเจกยูนแน่ใจว่าตนเองจะได้เป็นประธานของแทอิลแต่กังวลว่าจะเกิดแรงกดดันใหญ่ เขาจึงอยากให้ส่งคนที่เปรียบเสมือนกล้องวงจรปิดของตัวเองไปอยู่ทีมตรวจสอบบัญชีของพีเพิ

จางโฮอูเป็นเด็กกำพร้าที่ลุงจางอินโฮรับมาเลี้ยง เพื่อนสนิทที่โตมาด้วยกันอีกสองคนคือซงยอจินและกงฮีซัม ป้าชอนจาเปิดร้านอาหารเล็กๆ ในเขตก่อสร้างของบริษัทแฮบิดที่ลุงอินโฮทำงานอยู่ โฮอูได้ยินการสนทนาแปลกๆ ของนักบัญชีจากแทอิลที่มาตรวจสอบ ต่อมาแฮบิดถูกฟ้องล้มละลายเพราะขาดเงินทุนและภาระหนี้สิน ฮันซึงโจไปที่เขตก่อสร้างและได้เผชิญหน้ากับโฮอูที่กำลังโกรธ เพราะร้านของป้าชอนจาจะต้องถูกรื้อทิ้งและคนงานก็จะไม่

กงยูนัมมาง้อซารังและขอโอกาสแก้ตัว แต่เขาก็ขอตัวรีบกลับเพื่อไปหากลุ่มเพื่อนที่เขาให้ความสำคัญมากกว่าเธอ เธอจึงขอเลิกกับเขาเพราะรู้สึกผิดกับตัวเองที่ต้องทนฝืนคบกับเขาต่อไป หลังจากที่กูวอนเห็นยูนัมสวมกอดซารัง เขาจึงรีบขับรถออกมาทันทีโดยไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง กูวอนทำผิดกฎจราจรและได้พบกับเจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งซึ่งมีประสบการณ์การอกหัก เขาจึงแนะนำกูวอนให้รีบเข้าหาผู้หญิงคนนั้นและแสดงตัวตนว่าเข

กูวอนจำหน้าตาของแม่ไม่ได้และไม่รู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ฮวารันดูรายการสดด้วยความสะใจเพราะเธอเปลี่ยนบทสัมภาษณ์ให้ซารังถามกูวอนเกี่ยวกับเรื่องแม่ของเขา กูวอนลุกออกจากการสัมภาษณ์ไปชั่วขณะเพราะความไม่พอใจ ซารังจึงแก้ไขสถานการณ์ให้เขาและคั่นรายการด้วยการพูดถึงตัวเองที่ชื่นชมโรงแรมคิง กูวอนทำใจสักพักและกลับมาอีกครั้งแต่คราวนี้พวกเขาไม่สัมภาษณ์อีก แต่ยืนมองพระอาทิตย์ตกด้วยกันทำให้ภาพที่ออกมาเป็น

คุณนายโจยูซอนในชาติที่ 18 ของจีอึม (จูวอน )คือแม่ที่ดีที่สุด เธอสัญญากับแม่ว่าจะเกิดใหม่และกลับมาหาท่าน เมื่อจีอึมเห็นคุณนายโจที่ออกมารับโชวอนหน้าบ้าน เธอจึงร้องไห้อย่างหนัก เธอจินตนาการว่าได้กอดแม่ที่ยังจำเธอได้ เมื่อซอฮาทักทายจีอึมและเธอเรียกชื่อเขากลับอย่างคุ้นเคย ทำให้เขาเผลอคิดว่าเธอคือพี่จูวอน จีอึมจึงรีบบอกว่าเธอคือบันจีอึมที่ชอบเขามาก 

ในชาติที่ 17 ของจีอึม เธอคืออาของแอคยองที่สัญญาไว้ก่อนตายว่าจะกลับมาเกิดอีกครั้งเพื่อปกป้องหลาน ตอนนี้แอคยองเข้าสู่วัยกลางคนที่ใช้ชีวิตตามลำพังมาอย่างยากลำบาก เธออยากใช้เวลาที่เหลือกับจีอึมเพื่อใช้ชีวิตธรรมดาและปลอดภัยไปด้วยกัน

>> ความสัมพันธ์ระหว่างซารังและกูวอนเริ่มต้นได้ไม่ดีนัก เธอขอโทษที่ใช้ห้องน้ำในห้องส่วนตัวของเขาเพราะคิดว่าเขาเป็นลูกค้า แต่เขาจำเธอได้เมื่อเจ็ดปีก่อนที่ห้องฟิตเนสซึ่งเธอด่าเว่าเขาเป็นโรคจิต ทั้งคู่ต่างก็ไม่ต้องการพบหน้ากันอีก แต่สถานการณ์ยิ่งคับขันมากขึ้น เมื่อซารังเป็นตัวแทนพนักงานที่ต้องมอบช่อดอกไม้ให้กับกูวอนในพิธีเข้ารับตำแหน่งผุ้อำนวยการ และต้องร่วมงานกับเขาในโปรเจกต์ต่อๆไปอีก ซารังข

ชอนซารังได้เป็นพนักงานชั่วคราวที่โรงแรมคิงซึ่งเป็นโรงแรมเบอร์หนึ่งระดับประเทศ เพราะกรรมการผู้จัดการกูฮวารันถูกใจรอยยิ้มของเธอ ถึงแม้ว่าซารังยังเรียนไม่จบหลักสูตรสี่ปีก็ตาม