เพื่อนๆ ของซารังต่างก็แสดงความยินดีกับความรักของซารังและกูวอน กูวอนยังเปิดเผยตัวตนอีกด้วยว่าตนเองคือลูกชายของท่านประธานใหญ่ 

ทุกคนกลับมาทำงานตามปกติหลังจากจบทริปที่กรุงเทพ ซารังมอบของฝากจากเมืองไทยให้กับเพื่อนร่วมงานของเธอ กูวอนเตรียมจัดงานครบรอบ 100 ปี ของโรงแรมและไม่ลืมที่จะมอบของกำนัลให้กับพนักงานทุกคนด้วย ฮวารันเตรียมเชิญแขกวีวีไอพีที่เธอรู้จักและต้องการจัดลำดับการกล่าวอวยพรในงานต่อจากท่านประธานใหญ่ แต่กูวอนได้เตรียมแขกของตนเองไว้แล้วโดยไม่บอกฮวารัน กูวอนตรวจสอบการเตรียมงานทุกแผนกอย่างละเอียดรวมทั้งการซ้อมบริการล

ความทรงจำในชาติแรกทำให้จีอึมรู้ว่าตนเองคือ ”ซู” ที่สาปแช่งตัวเองให้จดจำอดีตชาติได้ มันคือการจองจำตัวเองจากความเศร้าและความโกรธในขณะนั้น ว่าไม่ลืมวันนี้เป็นอันขาดจะจดจำความแค้นนี้ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ว่าอีกร้อยปีหรือพันปี ข้าก็จะจำแล้วเกิดใหม่ และจะแก้แค้นให้จงได้

ในชาติแรกของจีอึม ท่านชอนอุน(คังมินกี)คือผู้ทำพิธีศักดิ์สิทธิ์แห่งศาลเจ้า ซอฮาและโดยุนคือบริวารคนสนิทของเขาในชาตินั้น ท่านชอนอุนสั่งผ้าย้อมสีอย่างดีจากซู(จีอึม)เพื่อนำมาผูกกระดิ่งร่างทรงในพิธีบูชาสวรรค์ ซอล(โชวอน)เป็นพี่สาวของซูที่กำลังป่วยหนักและหมดหนทางที่จะเยียวยารักษา ท่านผู้เฒ่าจึงแนะนำว่ายาชนิดเดียวที่จะรักษานางได้คือยาที่อยู่ในราชสำนัก วังซอราบอลกำลังรวบรวมของขลังจากทุกที่เพื่อทำพิธีขอฝน

ก่อนที่ดาจองและนาซาจะถูกจับกุม เธอได้เตรียมจัดเตรียมทุกอย่างจากเอกสารที่โรอุมนำมาให้เพื่อจัดการเจย์ โรอุมได้รับรายละเอียดต่างๆทั้งหมดจากข้อความในโทรศัพท์ที่ดาจองส่งให้ล่วงหน้า เมื่อโรอุมนัดพบกับเจย์ เธอจึงรู้วิธีการต่างๆที่ทำให้เขาดิ้นไม่หลุด นอกจากนั้นดาจองได้เตรียมเอกสารและหลักฐานทุกอย่างไว้ในห้องทำงานของเธอ เพื่อให้ทีมอัยการเข้าไปตรวจสอบ และบอกพวกเขาให้รีบไปช่วยโรอุมทันทีเมื่อเธอส่งสัญญาณผ่า

โรอุมไม่ได้คิดจะฆ่าจางคยองจาแต่ขอให้ตัดสินใจบางอย่างเพื่อแลกกับชีวิตตัวเอง จางคยองจาจึงมอบนามบัตรของผู้จัดการโรงแรมและโทรสั่งให้เปิดตู้เซฟให้โรอุม เอกสารในนั้นจะบอกตัวตันและข้อมูลของจีซึงดนซึ่งเจย์นำชื่อมาใช้เป็นประธานจองมก หลังจากที่โรอุมกลับไปแล้ว เจย์ได้ไปพบจางคยองจาและฆ่าเธอโดยไม่สนใจความรักที่เธอมอบให้เขามาโดยตลอด แต่กล้องวงจรปิดที่นั่นเห็นเพียงภาพของโรอุมที่ถือปืนก่อนจะเข้าไปหาคยองจา มันจ

กูวอนและเลขาโนพาซารังและเพื่อนสนิทของเธอไปท่องเที่ยวที่ประเทศไทย โดยเช่าวิลล่าสองห้องนอนสำหรับห้าคน เลขาโนจัดโปรแกรมท่องเที่ยวในแต่ละวัน ทำให้กูวอนและซารังไม่มีโอกาสอยู่กันตามลำพัง แต่การแอบจับมือกันนิดๆ หน่อยๆ ก็ทำให้พวกเขามีความสุขมากขึ้น ฮวารันไม่พอใจเมื่อรู้ว่ากูวอนแอบจัดทริปให้พนักงานในเครือโดยพละการ

ซอฮามอบสร้อยคอและต่างหูให้กับจีอึมและขอคบกับเธอ ระหว่างที่เดินเล่นอยู่บนสะพานจีอึมมองเห็นภาพในชาติที่1 ที่ตนเองถือมีดและแทงที่หน้าอกของซอฮา (ท่านฮันยาจากศาลเจ้า) แต่ตัวเธอโดยธนูยิงจากด้านหลังและเห็นคังมินกีอยู่ตรงนั้นด้วย จีอึมเกิดอาการเซถลาและทรงตัวไม่อยู่ราวกับโดนธนูยิงจริงๆ ซอฮาตกใจเมื่อเห็นอาการของจีอึมและอยากให้เธอไปตรวจอย่างละเอียดที่โรงพยาบาล แต่จีอึมยืนยันว่าเธอไม่เป็นอะไร 

โอพยองฮวาไม่ได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าทีมอย่างที่คาดหวังไว้ คำพูดปลอบใจของโรอุนทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นและหวั่นไหวเมื่อเขาจับมือเธอไปเดินเล่นด้วยกัน 

ซอฮาไม่เชื่อว่าจีอึมคือจูวอน เธอจึงบอกที่ซ่อนกุญแจกล่องอัญมณีที่เคยให้เขาในวันเกิดก่อนจะประสบอุบัติเหตุ และขอให้เขาอ่านกระดาษโน้ตหลังจากเปิดกล่องแล้ว จางยอนอ๊กบอกท่านประธานใหญ่ว่าอีซังฮยอกวิตกกังวลมาก เมื่อรู้ว่าซอฮากำลังหาความจริงเรื่องอุบัติเหตุ เธอจึงขอเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง

ก่อนที่ริงโกจะถูกยิง เขาได้ส่งข้อมมูลให้กับดาจองและนาซาว่าเจย์คือประธานใหญ่ คยองจาตามหาเจย์จนพบและเห็นเขายิงริงโก เธอบอกกับเจย์ว่ามันไม่สำคัญว่าเขาจะเป็นประธานหรือไม่ แต่เธอปกปิดไว้เพราะต้องการช่วยเขาและอยากให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาเหมือนเดิม 

เซิร์ฟเวอร์ของดาจองถูกแฮ็กทำให้ข้อมูลของนาวิสหายไปเกือบทั้งหมด เธอกับโรอุมรู้สึกไม่ปลอดภัยและรู้ดีว่าเป็นฝีมือของประธานใหญ่ พวกเขาจึงปิดร้านการ์ตูนและย้ายไปอยู่ที่สำนักงานของริงโกชั่วคราว นาซาบอกกับริงโกว่าไฟแช็คของจางคยองจาเป็นที่เก็บไฟล์สำรองสมุดบันทึกสำคัญเกี่ยวกับท่านประธาน