สปอยซีรีส์เกาหลีล่าสุด

ชียอลมองว่าเป็นเรื่องขำที่แฮงซอนกระโดดกอดเขาในคืนที่เธอเมา เขาไปที่ร้านของเธอในวันรุ่งขึ้นเพราะอยากรู้ว่าเธอจะมีสีหน้าอย่างไร แต่แฮงซอนแกล้งทำเป็นจำเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ซอกอนฮูเป็นนักกีฬาฮอกกี้ของโรงเรียนที่กลับมาเรียนตามปกติเนื่องจากบาดเจ็บที่ไหล่ซึ่งอาจจะเล่นฮอกกี้ไม่ได้อีกต่อไป ในการประชุมบรรดาแม่ของเด็กที่ได้เข้าเรียนคอร์สติวเข้มเพื่อสอบเข้าคณะแพทย์ จางซอจินและโจซูฮีมีปากเสียงกัน

หลังจากที่ร้านของนัมแฮงซอนโดนยิงด้วยลูกเหล็กปริศนาทำให้กระจกร้านแตกเสียหาย เธอและชเวชียอลจึงไปแจ้งความ ชียอลคิดว่าคนร้ายน่าจะเป็นคนที่คอยหาเรื่องเพื่อถ่ายรูปและนำไปลงโซเชียลเพราะรู้ว่าเขาเป็นคนดัง ชียอลใช้ความรู้ด้านคณิตศาสตร์เพื่อหาทิศทางและมุมที่คนร้ายยิงลูกเหล็ก ดังนั้นวันรุ่งขึ้นเขาจึงกลับไปที่ร้านของแฮงซอนแต่ทว่าไม่มีกล้องวงจรปิดในบริเวณนั้น ทุกเช้าแฮงซอนจะต้องวิ่งไปต่อคิวที่สถาบันไพรด์เพื

เมื่อครั้งที่ชเวชียอลเรียนมัธยมอยู่นั้น เขาเป็นลูกค้าประจำร้านอาหารของแม่นัมแฮงซอนซึ่งขณะนั้นแฮงซอนเป็นนักกีฬาแฮนด์บอลทีมชาติ ในตอนนั้นพี่สาวคนโตของนัมแฮงซอนได้พานัมแฮอีมาฝากไว้ที่ร้านพร้อมกับจดหมายฝากเลี้ยง แม่ของเธอวิ่งตามออกไปจนเกิดอุบัติเหตุและเสียชีวิต นัมแฮงซอนจึงลาออกจากทีมชาติและขายอาหารแทนแม่พร้อมกับเลี้ยงแฮอีในฐานะลูกสาวตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ชเวชียอล ติวเตอร์หนุ่มอัจริยะทางคณิตศาสตร์แห่งสถาบันกวดวิชาเดอะไพรด์เมคธ์แมธ ฉายาของเขาคือหนุ่มล้านล้านวอนและมีดงฮีเป็นเลขาส่วนตัว

นัมแฮงซอน เถ้าแก่เนี้ยร้านเครื่องเคียงตัวแทนประเทศ อดีตนักกีฬาแฮนด์บอลทีมชาติ เธอต้องดูแลนัมแจอูน้องชายที่เป็นโรคหัวใจพิการแต่กำเนิด และนัมแฮอีลูกสาว ซึ่งจริงๆ แล้ว แล้วเป็นลูกของพี่สาวที่มาทิ้งไว้แต่ขอเรียกฮองซอนว่าแม่

ชาวบ้านพบจอนกังอิลนอนบาดเจ็บสาหัสอยู่ที่เนินเขาและพามาส่งที่โรงหมอคเยซูกลางดึก คเยจีฮันคิดว่าจอนกังอิลควรกลับไปถึงฮันยางตั้งนานแล้วแต่คงโดนไล่ออกจากสำนักหมอหลวงที่ไม่อาจทำลายโรงหมอแห่งนี้ได้สำเร็จ ขณะที่เซยอบสงสัยว่าเขากลับมาที่นี่อีกครั้งเพื่ออะไรกันแน่ เช้าวันต่อมาคเยจีฮันเรียกเก็บเงินค่ารักษาและค่าที่พักจากจอนกังอิลซึ่งอ้างว่าเขารีบออกมาจากสำนักหมอหลวงจึงไม่มีเงินติดตัวมาด้วยแต่จะทำงานชดใช้เ

ยอบแอบได้ยินพวกเขาคุยกันและบอกกับอึนอูในเวลาต่อมาว่าเขาไม่ได้รักองค์หญิงและจะไม่มีวันสมรสกับองค์หญิงเด็ดขาด เพราะหัวใจของเขาอยู่กับผู้อื่นซึ่งไม่มีใครเปลี่ยนแปลงได้แม้แต่รับสั่งของฝ่าบาทก็ตาม

ด้วยไหวพริบและอุปกรณ์พิเศษในรถวีไอพีของโดกี ทำให้เขาสามารถช่วยคังฮานากับผู้ช่วยวังให้พ้นจากอุบัติเหตุได้และบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย จากนั้นโดกีก็ขับรถพาจอนจินวอนมุ่งหน้าไปยังบ้านพักตากอากาศของประธานพัคยังจิน จอนจินวอนแน่ใจว่าเหมืองข้อมูลตั้งอยู่ที่นั่น

เซยอบไม่สนใจปัญหาเรื่องการสืบสวน แต่เขาเป็นห่วงโซชอนซึ่งเป็นคนไข้ของเขาที่คิดจะฆ่าตัวตาย องค์หญิงคิดหาทางช่วยเซยอบหลังจากที่เห็นจดหมายลาตายของโซชอน วันรุ่งขึ้นเซยอบรีบไปดูโซชอนที่โรงหมอซึ่งนางมีอาการดีขึ้นมาก เพียงแต่รอให้นางฟื้นและเล่าความจริงทั้งหมด อึนอูตรวจสอบลายมือในจดหมายลาตายชองโซชอนและพบว่าตรงกับลายมือในนิยายที่นางเขียนไว้ ขณะที่องค์หญิงทรงพบว่านั่นไม่ใช่จดหมายลาตายแต่เป็นข้อความจากนิยา

หัวหน้าสำนักหมอหลวงไม่ต้องการให้คเยจีฮันและเซยอบกลับมาทำงานที่ฮันยางอีก จอนกังอินจึงอาสาวางแผนการและขอตำแหน่งหัวหน้าสำนักหากว่าเขาทำสำเร็จ โดยอ้างว่าต้องการเดินตามรอยเท้าของหัวหน้าและเพื่อหัวหน้าจะได้ตำแหน่งที่สูงขึ้นไปอีก จากนั้นพวกเขาจึงหาข้ออ้างเพื่อทูลขอพระราชโองการจากฝ่าบาท นอกจากนั้นจอนกังอิลยังร่วมมือกับองค์หญิงและรับปากว่าจะพาเซยอบกลับเมืองหลวงกับพระองค์ให้ได้

ในปี 2016 อันจองอึนแวะไปหาโกอึนที่โรงเรียนเพื่อชวนทานข้าวและเอาอกเอาใจน้องสาวสารพัด โกอึนไม่รู้ว่านั่นเป็นการบอกลาของพี่สาว หลังจากเลิกเรียนและกลับถึงบ้าน โกอึนพบว่าพี่สาวของเธอฆ่าตัวตายแต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร

อัยการคังฮานาไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าพบประธานพัคยังจินที่บริษัทยูเดต้า แต่เธอก็ยังคงพอมีความหวังเมื่อพบกับโดกีที่เพิ่งเข้าไปทำงานที่นั่นเป็นวันแรก โดกีและโกอึนติดต่อสื่อสารกันด้วยอุปกรณ์พิเศษในระหว่างที่เขาปฏิบัติหน้าที่ เขาขอให้เธอช่วยสืบว่าคังฮานาต้องการไปทำอะไรที่ยูเดต้า

โดกีหมดสติและถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล เขาฝันถึงเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับแม่ เมื่อเขาฟื้นและไม่มีอาการน่าเป็นห่วง ผู้อำนวยการจางซองชอลจึงรับเขาออกจากโรงพยาบาล อัยการคังฮานาสงสัยว่ารถแท็กซี่วีไอพีที่ขับชนรถของสารวัตรคิมฮยองอุคคือรถคันเดียวกับที่ลักพาตัวนักโทษโจโดชอลไป